Jak przyszedłem napisać książkę?

Chciałem opowiedzieć tę historię, ale do tej pory skończyło się na tym, że została zredagowana. Najpierw w mojej propozycji książki (zbyt długiej!), a potem we wstępie do książki (tak naprawdę nie ma tego tutaj!) Ale teraz mam stronę internetową, na której mogę napisać wszystko, co mi się podoba, więc to pierwsza historia, którą zamierzam powiedzieć!

Zajmuję się redagowaniem książek mojego męża od 1999 roku. Zaczęłam od Strachu przed intymnością, a następnie zredagowałam jego siedem kolejnych książek, w tym Seks i miłość w związkach intymnych oraz Etyka relacji międzyludzkich . Na początku XXI wieku przyjaciel wpadł na pomysł stworzenia strony internetowej, która udostępniłaby informacje zawarte w książkach Boba ogółowi społeczeństwa. Wymyślił nazwę PsychAlive.org, ale miał problemy z tworzeniem treści, więc wkroczyłem z pomocą i ostatecznie napisałem oryginalny materiał dla PsychAlive.

W 2013 roku Bob napisał dla siebie blog Psychologia dzisiaj blog 'The Human Experience' o nazwie ' Dlaczego nienawidzimy miłości? (Dlaczego tak wielu ludzi reaguje z nieufnością i złością na bycie kochanym?) Pomyślałem, że będzie to świetna książka dla ogółu społeczeństwa. Ogólny temat byłby cenny, a każdy z różnych punktów mógłby stanowić rozdział. Próbowałem sprzedać Bobowi pomysł. Jego odpowiedź: „Dobry pomysł, ale już piszę książkę i piszę dla specjalistów od zdrowia psychicznego”. Potem zwróciłem się do Ell W. Jej odpowiedź: „Dobry pomysł, ale nie mam czasu. Jestem zajęta pracą w The Glendon Association, prowadzeniem blogów i prywatną praktyką”. Potem oboje powiedzieli to samo: „Powinieneś to napisać!”.

Powiedziałem: „Nie możesz być poważny!” Mój krytyczny wewnętrzny głos powiedział: „Nie możesz napisać książki! Kogo żartujesz? Ale moja rodzina i przyjaciele nie ustawali w swoim wsparciu, a ponadto bardzo chciałem, aby ta książka została napisana. Więc postanowiłem spróbować. Pomyślałem: „W końcu znam materiał z pracy z nim od tylu lat i wiem, jak to wytłumaczyć w codziennym (nieakademickim, nieprofesjonalnym) języku z pisania dla PsychAlive”. Mój krytyczny głos wewnętrzny powiedział: „Jak myślisz, kim jesteś? Nie jesteś pisarzem! Ale zignorowałem to, usiadłem i stworzyłem zarys, a potem zabrałem się do pisania Odwaga do miłości .

Na początku nie pokazywałem nikomu tego, co piszę. To, że ignorowałem swój krytyczny głos wewnętrzny, nie oznacza, że go nie słyszałem. Ale pisałem dalej. Kiedy skończyłem wszystkie rozdziały, zebrałem się na odwagę i pomimo krytycznego głosu wewnętrznego, który stanowczo odradzał, przeczytałem je na głos grupie rodziny i przyjaciół podczas letnich wakacji. Byli entuzjastyczni i wspierający, a także udzielili przydatnych informacji zwrotnych. Bob hojnie zredagował książkę i dodał swój wkład.

I mniej więcej tak było na każdym etapie tego całego procesu. Kto powinien wydać moją książkę? Mój krytyczny wewnętrzny głos powiedział: „Masz na myśli to, kto wyda twoją książkę!”. Pracując z redaktorami w New Harbinger Publishing, mój głos ostrzegał: „Zobaczą, że nie jesteś PRAWDZIWYM pisarzem”. Zbliżając się do marketingu książki, głos powiedział: „Jesteś zbyt nieśmiały, by cokolwiek sprzedawać! Zrobisz z siebie głupca.

Ale prawda jest taka, że moja wiara w wartość tej książki była silniejsza niż którykolwiek z argumentów, których użył mój krytyczny głos wewnętrzny, aby zniechęcić mnie do jej napisania. I miałem szczęście, że New Harbinger był wydawcą. Byli w 100% wspierający i pomocni. Ich zespół redaktorów był wrażliwy i pełen szacunku w pracy ze mną nad kształtowaniem Odwaga do miłości do książki, którą postanowiłem napisać.

Wystarczyłoby mieć książkę, z której jestem dumny, ale dodatkową korzyścią z tego procesu jest to, że dorosłam jako osoba. Spróbowałem czegoś, co miało dla mnie szczególne znaczenie, o czym nigdy nie marzyłem. Zakwestionowanie krytycznego wewnętrznego głosu, który próbował mnie sabotować na każdym kroku, wzmocniło mnie jako osobę i zmieniło fundamentalne sposoby, w jakie zawsze się uważałem. I za oba te rezultaty jestem wdzięczny.