Relacje narcystyczne powstają, gdy jeden lub oboje partnerzy zmagają się z narcystyczną osobowością. Narcystyczne zaburzenie osobowości (NPD) jest definiowane przez Klinikę Mayo jako „zaburzenie psychiczne, w którym ludzie mają zawyżone poczucie własnej ważności i głęboką potrzebę podziwu. Osoby z narcystycznym zaburzeniem osobowości wierzą, że są lepsze od innych i mają niewielki szacunek dla uczuć innych ludzi. Ale za tą maską ultrapewności kryje się krucha samoocena, podatna na najmniejszą krytykę.

Żyjemy w coraz bardziej narcystycznym świecie. Twarde statystyki i nauka wskazują w tym kierunku. Mentalność „patrz na mnie”, często promowana przez sieci społecznościowe, takie jak Facebook, sprawia, że ​​ludzie są pozytywnie zakochani w wizerunku, który prezentują światu. Ponadto możemy teraz dostrzegać negatywne skutki ruchu poczucia własnej wartości na większą skalę. Jak więc ten wzrost narcyzmu wpływa na nasze relacje osobiste? Po pierwsze, więcej narcyzmu oznacza więcej narcystycznych relacji.

Profesor Brad Bushman z Ohio State University ujął to bez ogródek, kiedy powiedział: „Narcyści są bardzo złymi partnerami w związku”. Studia pokaż, że w narcystycznym związku Twój partner częściej angażuje się w zachowania manipulacyjne lub związane z grami, a rzadziej angażuje się w długoterminowe zaangażowanie. Związek z narcyzem może być trudny do zniesienia. Aby rzucić światło na wspólne wyniki, zmagania i skutki narcystycznego związku, przeprowadziliśmy wywiad z psychologiem i lekarzem autorem.

Jak możesz stwierdzić, czy jesteś w związku narcystycznym?

Kiedy myślę o narcyzmie, często przypomina mi się żart, kiedy ktoś opowiada o sobie i przerywa mu: „Ale dość o mnie, jak się do mnie czujesz?”. Jeśli Twój partner skupia się wyłącznie na sobie, zawsze potrzebuje uwagi i afirmacji, może być narcyzem. Jeśli ktoś jest łatwo lekceważony lub nadmiernie reaguje na krytykę, może również być narcyzem. Jeśli czują, że zawsze mają rację, że wiedzą więcej, że muszą być najlepsi itp., to też są oznaki narcyzmu. Osoby narcystyczne mogą sprawiać wrażenie, że troszczą się o ciebie tylko wtedy, gdy zaspokajasz ich potrzeby lub służysz im celom. Narcystyczna relacja może prowadzić do wielu emocjonalnych niepokojów.

Szacuje się, że na NPD cierpi około 1% populacji. Jednak wiele osób z NPD nie szuka leczenia i dlatego nigdy nie zostaje zdiagnozowanych. Badania pokazują, że mężczyźni są bardziej skłonni do narcyzów. Około 75% osób, u których zdiagnozowano NPD, to mężczyźni. Chociaż prawie każdy ma jakieś cechy egocentryczne lub narcystyczne, większość ludzi nie spełnia kryteriów zaburzeń osobowości. Istnieje jednak coraz większa część populacji, która wykazuje większą liczbę toksycznych, narcystycznych cech, które mają negatywny wpływ na ich życie i życie bliskich im osób, nawet jeśli nie spełniają one diagnozy klinicznej NPD. Tworzenie przywiązań do osób, które wykazują te negatywne cechy, często powoduje podobne cierpienie, jak rozpoznawalny związek narcystyczny.

Nowy nauka z Ohio State University odkrył, że jedno proste pytanie może zidentyfikować narcyzów tak dokładnie, jak 40-elementowy test, który jest szeroko stosowany do diagnozowania NPD. Pytanie jest proste, oceń siebie w skali 1-7: „W jakim stopniu zgadzasz się z tym stwierdzeniem: jestem narcyzem. (Uwaga: słowo „narcyz” oznacza egoistyczny, skupiony na sobie i próżny). interaktywny quiz o narcyzmie . Jednak chociaż badanie to sugeruje, że wielu narcyzów swobodnie przyznaje się do swoich narcystycznych tendencji, ważne jest, aby zauważyć, że większość narcyzów opiera się diagnozie NPD. Narcyzom na ogół nie podoba się, że mówi się im, że są narcyzami. W rzeczywistości często mają silną negatywną i niestabilną reakcję.

Poniżej znajduje się kilka typowych cech, które prawdopodobnie ma narcystyczny partner w związku: ( Pamiętaj, że stopień, w jakim te cechy przejawiają się, będzie się w dużej mierze różnić w zależności od osoby .)

• Poczucie uprawnienia lub wyższości
• Brak empatia
• Zachowanie manipulacyjne lub kontrolne
• Silna potrzeba podziwu
• Skoncentruj się na zaspokojeniu własnych potrzeb, często ignorując potrzeby innych
• Wyższe poziomy agresji
• Trudność w przyjmowaniu informacji zwrotnych na temat ich zachowania

Dlaczego ludzie stają się narcyzami? Czy to objaw czegoś innego?

Osoby narcystyczne często mają narcystycznych rodziców, którzy oferowali im podbudowanie, ale nie mieli prawdziwej substancji. Ich rodzice chcieli, aby byli wspaniali, aby mogli być rodzicami wspaniałej osoby, najlepszego artysty, najmądrzejszego ucznia itp. Często zaniedbywano także osoby narcystyczne, ponieważ ich rodzice byli tak skupieni na sobie, że nie mogli dostroić się do swoich dziecka lub zaspokojenia potrzeb emocjonalnych dziecka. Dziecko było użyteczne dla tych rodziców tylko wtedy, gdy służyli im w jakimś celu. Często rodzice osoby z NPD zmieniali się międzygłód emocjonalnywobec dziecka i braku zainteresowania.

Narcyści mają zawyżoną samoocenę (zarówno samouspokajanie, jak i samouwielbienie 'głosy„) składnik tego, co mój ojciec, lekarz, nazywa „anty-ja. Są bardzo kruche, ponieważ druga strona ich samouwielbienia jest bardzo niska samo ocena , drugi składnik anty-ja (składający się z skrajnego samonienawiści i samoponiżaniakrytyczne głosy wewnętrzne'). Tak więc dla tych osób nawet niewielka krytyka może być narcystyczną kontuzją, prowadzącą do wybuchu gniewu i desperackich prób odzyskania ich kruchej, zawyżonej samooceny. Często protekcjonalna uwaga pomoże im odzyskać swój lepszy wizerunek. Protekcjonalność jest powszechną dynamiką w narcystycznych związkach. To zachowanie można przypisać rozpaczliwej potrzebie, jaką odczuwają narcyzowie, by być ponad innymi.

Jakie są rodzaje narcyzmu?

Chociaż wszyscy narcyzowie mogą wykazywać pewne zachowania, nie wszyscy narcyzowie są tacy sami. W rzeczywistości istnieją dwa różne rodzaje narcyzmu, Wspaniały narcyzm i wrażliwy narcyzm. Te typy narcyzmu wynikają z różnych doświadczeń z wczesnego dzieciństwa i prowadzą do różnych zachowań w związku.

Wspaniali narcyzowie wykazywać wysoki poziom majestatu, agresji i dominacji. Są bardziej pewni siebie i mniej wrażliwi. Często są elitarni i nie mają problemu z powiedzeniem wszystkim, jacy są wspaniali. Zwykle wspaniałych narcyzów traktowano tak, jakby byli lepsi we wczesnym dzieciństwie i przechodzą przez życie oczekując, że ten rodzaj leczenia będzie kontynuowany. W związkach wspaniali narcyzowie częściej otwarcie angażują się w niewierność lub nagle opuszczają swoich partnerów, jeśli czują, że nie otrzymują specjalnego traktowania, do którego uważają, że mają prawo.

Wrażliwi narcyzowie z drugiej strony są znacznie bardziej wrażliwe emocjonalnie. Mają coś, co dr Campbell opisuje jako „delikatną wspaniałość”, w której ich narcyzm służy jako fasada chroniąca głębsze uczucia nieadekwatności i niekompetencji. Wrażliwi narcyzowie wahają się w przód i w tył między poczuciem wyższości i niższości. Często czują się prześladowani lub zaniepokojeni, gdy nie są traktowani tak, jakby byli wyjątkowi. Ten rodzaj narcyzmu zwykle rozwija się we wczesnym dzieciństwie jako mechanizm radzenia sobie z wykorzystywaniem lub zaniedbaniem. W związkach wrażliwi narcyzowie często martwią się tym, jak postrzegają ich partnerzy. Mogą być bardzo zaborcze, zazdrosne i paranoiczne w związku z flirtami lub romansami swoich partnerów.

Jak narcystyczny partner negatywnie wpływa na związek?

Relacje narcystyczne bywają bardzo trudne. Partnerzy narcystyczni zwykle mają trudności z pokochaniem kogoś innego, ponieważ tak naprawdę nie kochają siebie. Są tak skupieni na sobie, że tak naprawdę nie potrafią „zobaczyć” swojego partnera jako osobnej osoby. Mają tendencję do postrzegania partnera tylko w kategoriach tego, w jaki sposób zaspokaja ich potrzeby (lub nie zaspokaja ich potrzeb). Ich koledzy i dzieci są cenione tylko ze względu na ich zdolność do zaspokojenia tych potrzeb. Partnerom narcystycznym często brakuje zdolności do empatii z uczuciami swoich partnerów. Ten brak empatii prowadzi do wielu twardych uczuć.

Jednak wielu ludzi pociągają związki narcystyczne. Partnerzy narcystyczni mogą być bardzo urzekający, zwłaszcza na początku. Zwykle mają „dużą” osobowość. Są życiem imprezy. Mogą sprawić, że poczujesz, że Ty też musisz być świetny, aby mogli Cię wybrać. Jednak z czasem mogą być zbyt kontrolujące w związkach. Mogą czuć się zazdrosne lub łatwo zranione. Kiedy pojawiają się narcystyczne obrażenia, często wybuchają i mogą ciąć. Ich reakcje są dramatyczne i proszące o uwagę. Według eksperta ds. osobowości narcystycznej, dr W. Keitha Campbella, „Skutki narcyzmu są najbardziej znaczące w odniesieniu do funkcjonowania interpersonalnego. Ogólnie rzecz biorąc, cecha narcyzmu wiąże się z zachowaniem w taki sposób, że jest się postrzeganym jako bardziej lubiany w pierwszych spotkaniach z nieznajomymi – ale sympatia ta maleje z czasem i wzrasta kontakt z osobą narcystyczną”. Dlatego wiele osób, które były w długotrwałych narcystycznych związkach, opisuje na początku bardzo namiętny i ekscytujący okres miesiąca miodowego, a następnie gwałtowny spadek, gdy spada sympatia i wzrastają zachowania egocentryczne. Narcyzy mają skłonność do szaleńczego zakochania się w kimś od razu i bardzo szybko się angażują. Jednak ta początkowa miłość i zaangażowanie nie są łatwe do utrzymania.

Kiedy jesteś w narcystycznym związku, możesz czuć się bardzo samotny. Możesz mieć wrażenie, że jesteś tylko dodatkiem, a Twoje potrzeby i pragnienia są nieistotne. Partnerzy narcystyczni zachowują się tak, jakby zawsze mieli rację, że wiedzą lepiej, a ich partner jest zły lub niekompetentny. To często powoduje, że druga osoba w związku albo jest zła i próbuje się bronić, albo identyfikuje się z tym negatywnym obrazem siebie i czuje się źle ze sobą.

Czytać: Czy istnieje lekarstwo na narcyzm?

Jakie są rzeczy, które dana osoba może zrobić, aby poradzić sobie z narcystycznym partnerem?

Jeśli znajdziesz się w związku narcystycznym, możesz najpierw rozpoznać, co wybrałeś i zastanowić się nad nieświadomymi motywami, które mogły skłonić Cię do wyboru takiego partnera. Czy masz egocentrycznego rodzica? Czy czujesz się bardziej komfortowo, gdy twój partner ma kontrolę, więc możesz być bardziej pasywny? Czy masz poczucie wartości z przywiązania do kogoś, kto jest w centrum uwagi? Czy negatywny obraz samego siebie, który podsycają krytyką i wyższością, rezonuje z własnymi krytycznymi przemyśleniami na swój temat? Wiele osób, które zakochują się w narcyzach, ma problemy ze współuzależnieniem. Będą znosić pewną dozę nadużyć, ponieważ nie czują się wystarczająco pewni siebie, aby wyznaczać granice lub być zdani na siebie.

Zrozumienie swojej roli w narcystycznym związku jest ważne. Możesz wtedy zacząć rzucać sobie wyzwanie, aby zmienić swoją połowę dynamiki. To z kolei skłoni twojego partnera do zmiany stylu relacji. Możesz rozpoznać kruchość poczucia własnej wartości partnera i współczuć z powodu tego, że jego zawyżone poczucie własnej wartości, wyższości i wielkości jest przykrywką dla odwrotnej strony nienawiści do samego siebie i poczucia nieadekwatności. Możesz także rozwijać swoją pewność siebie i poczucie własnej wartości, ucząc się praktykowania współczucia wobec siebie. Nie bądź ofiarą. We wszystkich spotkaniach zachowuj się jak równy z równym i traktuj swojego partnera jak równego sobie.

Jak ludzie mogą stawić czoła własnemu narcyzmowi i przezwyciężyć go?

Narcyz może rzucić wyzwanie i przezwyciężyć swój narcyzm, rozpoznając i oddzielając od siebie uspokajające, samouwielbienie i autoatakujące postawy swojego krytycznego głosu wewnętrznego. Postawy, które przyswoili sobie na bardzo wczesnym etapie życia. Muszą rozpoznać i zakwestionować te postawy wobec siebie i innych. Jednym ze sposobów na zrobienie tego jest Terapia Głosem .

Narcyści dalej musząRozróżniaćz negatywnych cech ich rodziców lub wczesnych opiekunów, które nadal odgrywają w swoim obecnym życiu. Te cechy mogą obejmować lepsze postawy lub protekcjonalne zachowania. Muszą także zrezygnować z adaptacji, które wprowadzili w sposób, w jaki ich rodzice ich zaniedbywali lub byli wobec nich emocjonalnie głodni. Te adaptacje mogły kiedyś być ich mechanizmami przetrwania, ale teraz udaje im się odepchnąć innych i sabotować życie osobiste i cele. Narcyści muszą również przełamać wzorce egocentryzmu lub powstrzymywania się. Muszą walczyć z tendencją do ciągłego porównywania się z innymi i potrzebą bycia „najlepszymi” lub „doskonałymi” przez cały czas.

Inny sposób na… leczyć narcyzm jest rozwijanie współczucia wobec samego siebie, a nie poczucia własnej wartości. Psycholog dr Kristin Neff przeprowadziła szeroko zakrojone badania na temat poczucia własnej wartości i współczucia dla siebie. Różnica między samooceną a współczuciem polega na tym, że samoocena koncentruje się na ocenie siebie w stosunku do innych i podkreśla potrzebę bycia wyjątkowym. Podczas gdy współczucie wobec samego siebie koncentruje się na „traktowaniu siebie z życzliwością, rozpoznawaniu wspólnego człowieczeństwa i uważności przy rozważaniu negatywnych aspektów samego siebie”. Badania dr Neff wykazały, że samoocena prowadzi do wyższych poziomów narcyzmu, ale współczucie dla siebie nie. Współczucie wobec siebie w rzeczywistości zwalcza narcyzm, ponieważ zawiera ideę wspólnego człowieczeństwa ze wszystkimi innymi istotami ludzkimi, co prowadzi do większego współczucia dla innych. Współczucie dla siebie sprzyja również prawdziwej samoświadomości, której brakuje wielu narcyzom, ponieważ promuje świadomość własnych wad, co jest pierwszym krokiem do zmiany w sobie negatywnych cech.

Aby była jakakolwiek nadzieja na odzyskanie dobrego związku z narcystycznego związku, narcyz musi przezwyciężyć swoje egocentryczne i negatywne cechy. Muszą zakwestionować swoje nawyki samożywienia i pseudoniezależną postawę. Muszą skupić się na rozwijaniu zdolności do empatii i szacunku dla innych. Wreszcie, muszą rozwijać transcendentne cele, dbać o dobro innych i inwestować w nie. Bycie hojnym i dawanie innym to przykłady zachowań korygujących, budujących prawdziwą samoocenę i ćwiczących koncentrację poza sobą.