Termin „samoświadomość” nie brzmi tak źle po rozbiciu. W końcu bycie świadomym siebie jest czymś, czego wszyscy potrzebujemy, aby funkcjonować jako istoty społeczne w społecznym świecie. Jednak samoświadomość często opisuje przesadne skupienie lub niewygodną postawę, jaką mamy wobec siebie i tego, jak jesteśmy postrzegani. Problem z samoświadomością polega na tym, że często opiera się na zniekształconych percepcjach i może również prowadzić do błędnej oceny percepcji innych. Ostatecznie może zmienić nasze zachowanie w sposób, który nie jest reprezentatywny dla tego, kim naprawdę jesteśmy lub w jaki sposób będziemy naturalnie współdziałać.

Wielu z nas doświadcza niepotrzebnego poziomu samoświadomości, który nas powstrzymuje lub wypacza. Możemy zacząć to zmieniać, dowiadując się, co leży u podstaw naszej samoświadomości. Jak to na nas wpływa? I wreszcie, co możemy z tym zrobić?

Co powoduje naszą samoświadomość?

Jako istoty ludzkie istniejemy w wysoce społecznym środowisku. To, jak jesteśmy postrzegani, jest ważne przy ustalaniu, czy zostaniemy wybrani – czy to do szkoły, pracy, czy na randkę. Jednak w dzisiejszych czasach wydaje się, że żyjemy w kulturze, w której jesteśmy bardziej widoczni niż kiedykolwiek. Media społecznościowe i nowe naciski, które się z nimi wiążą, mogą powodować zwiększony poziom niepokoju i samoświadomości, ponieważ nie mamy już obaw o to, jak jesteśmy postrzegani twarzą w twarz, ale jak jesteśmy wirtualnie reprezentowani. Chociaż wiele powiedziano o powiązaniu mediów społecznościowych z narcyzmem,nowe badaniapokazuje, jak szkodzi naszej samoocenie i ogólnie zdrowiu psychicznemu.

Chociaż te nowe technologiczne sposoby narażania siebie mogą stanowić trampolinę do samoświadomości, istnieją głębsze korzenie tych uczuć. Przez ponad 30 lat dr Mos i Ell W. prowadzili studia przypadków, badając negatywny proces myślowy, który ludzie posiadają, określany jako ich „ krytyczny głos wewnętrzny . Oceniając, jakich myśli samokrytycznych lub „głosów” doświadczają ludzie, odkryli, że najczęściej wymienianym „głosem” było „nie jesteś taki jak inni”. Poczucie, że coś jest z nami zasadniczo nie tak, może pochodzić z wczesnych uczuć wstydu, strachu lub frustracji. Jak zostało powiedziane:

Nasze krytyczne głosy wewnętrzne są osadzone w naszych najwcześniejszych doświadczeniach z dzieciństwa i są wzmacniane przez całe dzieciństwo, okres dojrzewania i dorosłość. Chociaż negatywny głos wewnętrzny może być dotknięty, a czasem pogorszony przez bieżące doświadczenia życiowe, takie jak znaczna trauma lub agresywne relacje, nie rozwija się on nagle u dorosłych; opiera się na ukrytych wspomnieniach traumy z dzieciństwa. Niekoniecznie jest to „trauma Big T”, taka jak przemoc seksualna lub fizyczna, ale codzienna trauma, której dzieci doświadczają w okresie dorastania.

Każdy z nas doświadcza w dzieciństwie jakiejś formy przeciwności, czy to w związku z krytycznym opiekunem, nieobecnym rodzicem, czy szkolnym tyranem, ale jak na ironię, to często ta przeciwność sprawia, że ​​czujemy się samotni, gorsi lub różni się od wszystkich innych. Stopień, w jakim wierzymy w ten krytyczny wewnętrzny głos przez całe nasze życie, często koreluje z tym, jak skrępowani czujemy się we wszelkiego rodzaju interakcjach i relacjach społecznych, od zamawiania kawy po zapraszanie kogoś na randkę.

Jak samoświadomość wpływa na nas

Jeśli działamy z miejsca, w którym czujemy, że wyróżniamy się w jakiś negatywny sposób, mamy tendencję do zmiany naszego zachowania w odpowiedzi na te samoświadome uczucia. Możemy stać się zamknięci w sobie i samodzielni lub niespokojni i zmuszeni do nadmiernej rekompensaty, aby zostać zaakceptowanym. To uczucie może skłonić nas do trzymania się z dala od siebie lub próbowania wtopienia się w siebie. Samoświadomość jest często utożsamiana z nieśmiałością. Podczas zbliżania się do pewnych zadań lub interakcji możemy odczuwać przesadne poczucie wstydu lub zakłopotania. Te uczucia mogą być odzwierciedlone we wszystkim, od wyrazu twarzy po język ciała.

Kiedy ludzie czują się skrępowani, często wyrażają obawy przed wyróżnieniem się lub zrobieniem z siebie głupca. Powszechne „głosy” wyrażane w odniesieniu do samoświadomości obejmują:

• Jesteś taki brzydki. Nikt nie chce na ciebie patrzeć.
• Jesteś nudny. Nie masz nic do powiedzenia.
• Jesteś taki niezręczny. Sprawiasz, że ludzie czują się niekomfortowo.
• Nie polubią cię, kiedy naprawdę cię poznają.
• Jesteś oszustem. Mogą powiedzieć, że jesteś oszustem.
• Nigdy nie zostaniesz zaakceptowany.
• Nikt cię nigdy nie pokocha.
• Po prostu zachowaj niski profil
• Trzymaj głowę nisko.
• Dbaj o siebie.
• Nie przeszkadzaj innym ludziom.
• Ugh, właśnie zrobiłeś z siebie głupca. Śmieją się z ciebie.

Kiedy tego typu myśli wypełniają nasze głowy, tym trudniej jest nam czuć się swobodnie i działać naturalnie. Kiedy słuchamy naszego krytycznego wewnętrznego głosu, stajemy się bardziej świadomi siebie. Możemy skorzystać z jego rady, aby odizolować się i nie ryzykować ani nie wystawiać się tam, a następnie karać się krytycznymi myślami typu: „Jesteś takim frajerem. Co za samotnik. Nigdy nie odniesiesz sukcesu/będziesz mieć związku/nawiążesz prawdziwych przyjaciół”. Kluczem do przezwyciężenia samoświadomości jest zidentyfikowanie tych destrukcyjnych postaw, zbadanie, skąd naprawdę pochodzą i nauczenie się strategii przeciwdziałania im w naszym codziennym życiu.

Jak więc możemy zmniejszyć naszą samoświadomość?

1. Zmierz się ze swoim wewnętrznym krytykiem

Dr. Mos i Ell W. pisali obszernie o tym, jak przezwyciężyć krytyczny głos wewnętrzny. Kroki obejmują:

1. Identyfikowanie swoich konkretnych głosów
2. Zastanowienie się nad tym, skąd mogły pochodzić te negatywne myśli
3. Odpowiadanie na wewnętrznego krytyka z realistycznym, współczującym punktem widzenia
4. Zrozumienie, w jaki sposób Twoje głosy wpływają na Twoje zachowanie
5. Wyzywanie zachowań samoograniczających lub autodestrukcyjnych

Dowiedz się więcej o tych krokach tutaj

dwa. Traktuj siebie jak przyjaciela

Ludzie mają tendencję do łatwiejszego dostrzegania tego, co najlepsze w innych, niż w sobie. Spoglądamy na naszych przyjaciół życzliwymi oczami. Doceniamy ich atrybuty i wybaczamy ich dziwactwa. Jeśli potrafimy pielęgnować podobne nastawienie do siebie, a następnie dyscyplinować noszenie tej postawy przy sobie przez cały dzień, możemy mieć dla siebie mniej surowe standardy. Nasz strach przed porażką lub upokorzeniem może zostać złagodzony dzięki zapewnieniu, że nie będziemy karać i torturować się za to, że się pomyliliśmy. Jesteśmy naszym najgorszym krytykiem. Jeśli zamiast tego możemy być przyjaciółmi, możemy uwolnić wiele naszej samoświadomości.

3. Zachowaj poczucie humoru

Wszyscy czasami traktujemy siebie zbyt poważnie. Ludzie, którzy potrafią śmiać się ze swoich błędów, często czują się bardziej odporni emocjonalnie i mniej boją się swoich dążeń. Przyjęcie lżejszego podejścia może pomóc w przeciwdziałaniu ciężkości, którą odczuwamy, gdy myślimy, że wszystkie oczy są na nas. I może nam pomóc radzić sobie (nawet znaleźć humor) w chwilach, gdy sprawy nie idą tak, jak się spodziewaliśmy.

4. Pamiętaj, że to wszystko jest w twojej głowie

W przypadku czegoś znanego jako „efekt reflektora” naukowcy odkryli, że „ludzie [często znacznie] przeceniają stopień, w jakim ich działania i wygląd są zauważane przez innych”. Innymi słowy, sam strach lub pogląd, że przyciągamy negatywną uwagę innych, jest często fałszywy i bezpodstawny. Jeśli potrafimy zaakceptować tę rzeczywistość, możemy uwolnić się od niepotrzebnej samoświadomości.

5. Obejmij słabość jako oznakę siły

Badacz Brene Brown określił wrażliwość jako „miejsce narodzin więzi i ścieżkę do poczucia własnej wartości”. Wskazała również, że „podatność polega na pojawianiu się i byciu widzianym. Trudno to zrobić, kiedy boimy się tego, co ludzie mogą zobaczyć lub pomyśleć”. Pozwalając się na to, kim jesteśmy, możemy czuć się przerażająco, zwłaszcza gdy zbudowaliśmy życie na utrzymywaniu tak podstawowych negatywnych przekonań na swój temat. Im bardziej możemy przyjąć bycie sobą jako oznakę siły, tym silniej będziemy się czuli we wszystkim, co robimy. Wrażliwość może wydawać się mało prawdopodobnym przeciwnikiem samoświadomości, ale jest to jedno z najważniejszych narzędzi, które możemy zastosować, aby nawiązać prawdziwe kontakty i poczuć się bardziej komfortowo w naszej skórze.