W przyszły czwartek, jadłodajnie, schroniska dla bezdomnych i inne organizacje charytatywne w całych Stanach Zjednoczonych będą w pełni obsadzone uśmiechniętymi, szczęśliwymi wolontariuszami, którzy chętnie rozdają jedzenie i inną pomoc tym, których potrzeby są największe. Rodziny w całym kraju połączą się w duchu dawania i powrócą do domu promieniejąc dumą i zadowoleniem, wiedząc w głębi serca, że ​​dokonali zmian. To najwspanialsza strona amerykańskiej kultury, celebrowanie naszej własnej wdzięczności, próbując dać mniej szczęśliwym coś, za co mogą być wdzięczni.

W przyszły piątek, jadłodajnie, schroniska dla bezdomnych i inne organizacje charytatywne w całych Stanach Zjednoczonych będą miały niedobór personelu, niedostatek zaopatrzenia i niedofinansowania, a ich personel będzie pracował niestrudzenie i bezinteresownie, aby zaspokoić podstawowe potrzeby swoich wyborców. Ludzie będą głodni, bez opieki i bez schronienia. A wolontariusze Święta Dziękczynienia będą promieniować dumą i zadowoleniem, wiedząc w głębi serca, że ​​dokonali zmian.

Uwielbiam następne 6 tygodni, okres świąteczny między teraz a początkiem nowego roku. Jestem Żydem i to ateistą, ale jednak: okres świąteczny ma dla mnie głęboki rezonans. (Nie każ mi zaczynać od Chanuki – to święto drugiego rzędu, które desperacko próbuje być Bożym Narodzeniem, dość przyjemny żydowski pomysł przebrany w chrześcijańską odzież). Wesołych Świąt, myślę, że okres od Święta Dziękczynienia do Bożego Narodzenia naprawdę wydobywa z ludzi to, co najlepsze.Reklama

Ale myślę też, że prowadzi nas na manowce. Właściwie myślę I zbyt łatwo jest tak pochłonąć się dobrymi uczuciami sezonu, że tracimy z oczu sens: w dawaniu nie chodzi o dobre uczucia! To, że nasza działalność charytatywna jest sezonowa, powinno być źródłem wstydu, a nie dumy. Nie mówię tutaj o przekazywaniu pieniędzy – to fajna rzecz, ale to na zupełnie innym poziomie. Mówię o prawdziwym dawaniu z osoby na osobę, o prawdziwym docieraniu i pomaganiu naszym bliźnim, o wzbogacaniu życia innych bez martwienia się o wzbogacenie własnego.

Jak najbardziej, daj ten sezon świąteczny. Zostań wolontariuszem, wrzucaj zabawki do pojemników na zabawki dla maluchów, wrzucaj drobne do czajnika Świętego Mikołaja z Armii Zbawienia. Ale pamiętaj też o tych punktach:

1. Ludzie potrzebują Twojej pomocy przez cały rok.

Dwa lata temu napisałem tutaj post, w którym sugerowałem, aby twoje dzieci wybierały ze swoich starych zabawek rzeczy, które chcą dać mniej szczęśliwym dzieciom, które nie będą miały niczego ani Bożego Narodzenia. Okazuje się, że się myliłem. Nie chodzi o ducha tego wydarzenia, ale o czas. Jak napisała Sophie w komentarzach:

Jako osoba pracująca w schronisku dla bezdomnych mogę powiedzieć, że agencje takie jak nasza są ZALEWANE darowiznami w listopadzie i grudniu. W zeszłym roku przekazaliśmy wystarczająco dużo nowych zabawek/gier/elektroniki dla naszej agencji, aby podarować 20-25 prezentów KAŻDEMU z naszych dzieci poniżej 18 roku życia. Ale bezdomne dzieci nie potrzebują tylu zabawek – po pierwsze, gdzie by one miały przechowywać je? PILNIE potrzebują ciepłych ubrań, butów i przyborów szkolnych – najlepiej w postaci kart podarunkowych Walmart, aby zapewnić bezdomnym rodzicom godność kupowania własnych prezentów dla własnych dzieci.

Okazuje się, że zabawki prowadzone przez lokalne organizacje są całkiem udane. W grudniu. Kiedy nadchodzi maj, schroniska mają niewiele do rozdania. Chore dzieci w szpitalach, dzieci w schroniskach dla maltretowanych kobiet, które uciekły ze swoich domów w środku nocy, a inni mogą lubić zabawkę lub dwie, ale nikt nie przekazuje darowizny w środku roku – a większość organizacji non-profit nie może sobie pozwolić przechowywać swoje grudniowe nagrody przez cały rok.

To samo dotyczy innych form wolontariatu – są osoby bezdomne, niepełnosprawne, chore, ubogie iw inny sposób krzywdzące, które potrzebują pomocy przez cały rok. Może twoim okresem dawania może być Święto Pracy, Dzień Pamięci, Dzień Drzewa, Dzień Majowy lub po prostu jakiś przypadkowy dzień, kiedy twoja pomoc jest naprawdę potrzebna.

2. Odbiorcami dobroczynności są ludzie z uczuciami, wartością i godnością.

Kiedy byłem na studiach, byłem zastępcą kierownika sklepu z używanymi rzeczami w San Diego. Jednym z moich obowiązków było przyjmowanie datków na tyłach sklepu. Nie mogę powiedzieć, ile razy ludzie podjeżdżali, otwierali bagażnik i w zasadzie czyścili swoje kufry do naszych pojemników na datki. Podarte ubrania, zaolejone szmaty, półbutelki oleju silnikowego, podarte czasopisma i inne odpadki były powszechnymi darowiznami, z których żadnej nie mogliśmy wykorzystać ani nawet przyjąć – musiały trafić prosto do śmietnika. Ale o to chodzi: jeśli sprzeciwiłem się, że nie mogę przyjąć ich darowizn (poważnie, wiele z tych rzeczy jest w rzeczywistości uważanych za toksyczne odpady zgodnie z prawem i nie miałem żadnego interesu nawet będąc na terenie!) zostałem zbesztany – ci ludzie, zobacz , dał z dobroci ich serc, te cudowne dary i kim byłem, żeby sugerować, że biedni byli? za dobrze za ich prezenty?

To jest działalność charytatywna w obie strony – to jak dźgnięcie kogoś nożem i oczekiwanie, że podziękuje ci za nóż. Biedni ludzie nie potrzebują resztek twojego życia, czy to w postaci odrzuceń materialnych, czy czasu, emocji i porad. Bycie biednym oznacza brak zasobów, a nie brak człowieczeństwa – jeśli nie możesz połączyć się z ludźmi, którym chcesz służyć, jako ludzie , to nikt nie jest lepszy dla twojej rzekomej organizacji charytatywnej.Reklama

3. Rozważ dar autonomii.

Zwróć uwagę na radę Sophie powyżej dotyczącą dawania kart podarunkowych i umożliwiania biednym ludziom godnego zakupu potrzebnych rzeczy. Jednym z zasobów, których najbardziej brakuje ubogim ludziom, jest: autonomia. Największą bolączką ubóstwa jest sposób, w jaki cię ogranicza – często w sposób, który prowadzi do większego ubóstwa, na przykład w sposób, w jaki sklepy w biednych dzielnicach często pobierają wyższe ceny niż sklepy w lepiej sytuowanych dzielnicach, ponieważ biedni często nie mają możliwości transportu, aby mieć sens. wybory dotyczące tego, gdzie robią zakupy.

Pomyśl o tym, w jaki sposób jesteś wolontariuszem i niesiesz cele charytatywne – czy jest sposób, w jaki mógłbyś zwiększyć zdolność ludzi do dokonywania własnych wyborów, podążania własnymi ścieżkami, rozwijania własnych umiejętności? Jeśli nie, może warto pomyśleć o wyborze innej formy pomocy.

4. Tylko połącz.

Zapamietaj to dobroczynność dotyczy ludzi, a nie problemów . Możesz mieć wiele pomysłów na to, dlaczego ludzie są w sytuacji, w której się znajdują, i możesz czuć, że wiesz, co jest dla nich najlepsze, nawet jeśli tego nie robią. Ale szczerze mówiąc, nie. Jeśli jesteś w stanie pomóc, najprawdopodobniej nie masz pojęcia, przez co przechodzą ludzie, którym pomagasz. Nawet gdybyś kiedyś sam był na ich stanowisku, to, co zadziałało dla ciebie, może nie zadziałać dla innych – nie zapominaj, jak dużą rolę może odegrać szczęście i okoliczności.

Zbyt często ludzie mogą pomóc utrzymać się z dala od ludzi, którym mają nadzieję pomóc. I nic dziwnego – dla wolontariusza raz w roku nie ma czasu na poznanie kogokolwiek, nie mówiąc już o prawdziwym zrozumieniu, jak wygląda ich życie. Jeśli możesz, podejmij długoterminowe zobowiązanie i otwórz się na życie ludzi, do których skierowana jest Twoja organizacja charytatywna. Poznawaj ludzi twarzą w twarz, jako przyjaciół i współpracowników oraz równa się .Reklama

5. Zapomnij o sobie.

Ostatnie, ale najważniejsze, pamiętaj, że nie chodzi o ciebie. Tak, dobrze jest dawać i nie ma sensu czuć się winnym z tego powodu, ale nie rób tego, ponieważ sprawia to, że czujesz się dobrze, lub dlatego, że zdobywasz punkty do odznaki za zasługi lub zaliczenia na studiach, lub dlatego, że jest to część twojego statutu organizacji lub w jakikolwiek inny sposób, z którego czerpie korzyści charytatywne ty . Rób to, bo musisz, bo bycie osobą dającą ma rację.

Muzułmanie mają przewagę nad tym: dawanie to nie tylko micwa (spełnienie biblijnego przykazania w wierze żydowskiej) czy Dobrego Dzieła, jest to jeden z pięciu filarów islamu, głównych cech definiujących tożsamość muzułmańską. Nie chodzi tylko o muzułmanów zrobić , ale coś oni są.

Wszyscy możemy się z tego nauczyć. Znajdź sposób, by dawać nie tylko ze swojego bogactwa – i nie pozwól, by brak bogactwa powstrzymywał cię od dawania – ale także ze swoich talentów, umiejętności, wiedzy i samego siebie. Daj część tego, kim jesteś, a nie tylko to, co robisz.

I w tym roku, zamiast dawać w okresie dawania, a potem wracać do normalnego życia, gdy spakujesz choinkę i światła, niech święta będą punkt początkowy do życia pełnego dawania.Reklama