Wiele zmagań, z jakimi mamy do czynienia w naszych obecnych relacjach międzyludzkich, wynika z podstawowej obrony ukształtowanej w dzieciństwie, znanej jako „ fantazyjna więź . Może zastanawiasz się, dlaczego tracisz „iskrę” między tobą a partnerem lub dlaczego nie możesz przestać martwić się o swoje dzieci. Możesz być zaskoczony, gdy dowiesz się, że u podstaw tej frustrującej dynamiki leży więź fantazji. Jako centralna koncepcja teorii mojego ojca, doktora F.S., więź fantazji opisuje iluzję fuzji, którą pierwotnie tworzyliśmy z naszym rodzicem lub głównym opiekunem. Ta fantazja bycia w jedności z naszym opiekunem działa jak obrona, pomagając złagodzić niepokój i ból emocjonalny w chwilach niepokoju. Jednak, gdy dorastamy, ten system obronny ogranicza naszą zdolność do podążania lub akceptowania prawdziwej miłości i połączenia. Zrozumienie tej obrony może zmienić życie. Tutaj dzielę się krótkim przewodnikiem po fantastycznej więzi, który może rzucić światło na to, jak tworzy się ten rodzaj więzi, ogranicza nasze życie i jak możemy podjąć kroki, aby uwolnić się od destrukcyjnych elementów naszych obecnych relacji.

Jak rozwijają się obligacje fantasy

Więź fantazji to prymitywny mechanizm obronny, który wypracowaliśmy we wczesnym dzieciństwie jako sposób na utrzymywanie iluzji bezpieczeństwa w czasach, gdy doświadczaliśmy przytłaczającej frustracji, zranienia, a nawet przerażenia. Niemowlęta mają naturalną zdolność pocieszania się za pomocą obrazów i wspomnień z przeszłych doświadczeń związanych z karmieniem, aby odegnać niepokój związany z chwilową separacją od matek. Fantazja pomaga zmniejszyć uczucie głodu i frustracji. Iluzja połączenia dziecka rekompensuje lub zastępuje niedoskonałości we wczesnym środowisku. Próbując uporać się z emocjonalnym bólem i przywrócić poczucie komfortu, niemowlęta wtapiają się w ich wyobraźnię ze swoją główną opiekunką (często matką), magicznie wierząc, że są jednością z tą osobą – czując się jak wszechmocny rodzic i bezradne niemowlę , wszystko w jednym. Ta fantazja bycia połączonym z drugim może dać dziecku iluzję bezpieczeństwa, a nawet nieśmiertelności, co później pomaga mu radzić sobie z egzystencjalnymi realizacjami i lękami.

W naszej pracy mój ojciec i ja używamy terminu „fantastyczna więź”, aby opisać zarówno pierwotne wyimaginowane połączenie powstałe w dzieciństwie, jak i powtarzające się wysiłki osoby dorosłej, aby kontynuować nawiązywanie tego typu połączeń w relacjach międzyludzkich. Ten rodzaj więzi często wykracza poza naszych rodziców, romantycznych partnerów i dzieci. W naszym dążeniu do poczucia bezpieczeństwa możemy stworzyć połączenie fantazji z:

• Rodzeństwo lub inni krewni
• Kraj
• Religia
• Praca
• Drużyna sportowa
• Partia społeczna lub polityczna
• Grupy

Jak fantazyjne więzi nadal na nas wpływają

Chociaż ludzie mogą czuć się swobodnie, od niechcenia krytykując swoich rodziców jako dorosłych, jako dzieci, krytykowanie swoich opiekunów mogło wydawać się przerażające. Ludzie polegają na swoich rodzicach, jeśli chodzi o przetrwanie, a czasami zaniedbanie lub wrogość rodziców mogło wydawać się przerażające, a nawet zagrażać życiu dziecka. Część tworzenia więzi fantazji polega na tym, że małe dzieci uczą się samodzielnego rodzicielstwa, zarówno łagodząc, jak i karząc się w podobny sposób jak rodzic. Dzieci identyfikują się i uwewnętrzniają sposób, w jaki rodzice je widzieli i traktowali. Mogą próbować zachować wyidealizowany obraz rodzica, patrząc na siebie krytycznie. W miarę dorastania utrzymują, często nieświadome, zinternalizowane połączenie z rodzicem w następujący sposób:

• Idealizowanie ich rodzice i rodzina – tj. „Moi rodzice byli wspaniali. Po prostu było ze mną coś nie tak.

• Utrzymywanie negatyw obraz samych siebie – Wiele osób rozwija „ krytyczny głos wewnętrzny ”, negatywny proces myślowy, który, podobnie jak wewnętrzny rodzic, szkoli, krytykuje i komentuje ich, gdy żyją naszym życiem, tj. „Zawsze byłem zbyt trudny dla innych ludzi. Nikt nie mógł mnie kochać.

• Przenoszenie negatywnych cech i zachowań rodzicielskich na innych – Nie zdając sobie z tego sprawy, możemy przenosić cechy naszych rodziców na ludzi, z którymi jesteśmy bliscy przez całe życie. – Ona cię zostawi. Nie możesz jej ufać. – Jest wobec ciebie krytyczny. Zobacz, jak na ciebie patrzy.
• Odtworzenie negatywnej dynamiki rodziny w związkach dorosłych – Ludzie mogą zdecydować się na zbliżenie się do innych, którzy przypominają im ich przeszłość. Mogą też zniekształcać, a nawet prowokować bliskich im ludzi do odtworzenia starej, znanej, choć negatywnej dynamiki.
• Przeżywaj życie swoich rodziców, zamiast żyć własnym – Wielu ludziom trudno jest odróżnić i żyć na własnych warunkach. Nadal słuchają „głosu” w swoich głowach, który nie zawsze reprezentuje ich prawdziwy punkt widzenia.
• Utrzymywanie psychologicznych mechanizmów obronnych, które były adaptacyjne w dzieciństwie, ale które je ograniczały jako dorośli – psychologiczna obrona kimś, kto ukształtował się w dzieciństwie, aby czuli się bezpiecznie i pewnie, trudno się pozbyć w późniejszym życiu, nawet jeśli te mechanizmy obronne nie są już adaptacyjne. Obrony często ograniczają jednostki w ich życiu i relacjach międzyludzkich. Na przykład, jeśli kiedyś zamykali się, aby uniknąć kary lub trzymali się rodzica, aby się uspokoić, mogą przenieść te wzorce do swoich dorosłych relacji, podczas gdy w rzeczywistości służą one tworzeniu dystansu, a nie zbliżaniu ludzi.

Fantastyczne więzi w naszych związkach z dorosłymi

Chociaż więź fantazji nawiązuje się na wczesnym etapie życia, aby poczuć się bezpiecznie i połączyć, zwłaszcza gdy rodzice nie byli dostępni lub nie zaspokajali ich potrzeb, ludzie odtwarzają te więzi w swoich dorosłych związkach, aby poczuć się chronionym. Jak dr F.S. pisał: „Większość ludzi boi się intymności i jest samoobronna, a jednocześnie boi się samotności. Ich rozwiązaniem emocjonalnego dylematu jest stworzenie więzi fantazji”. Ta więź zastępuje istotę miłosnego związku formą bycia jednością. Utrzymuje ludzi w wygodnym dystansie emocjonalnym, przy jednoczesnym zachowaniu poczucia jedności ze swoim partnerem, które pozwala im odczuwać, często fałszywe, poczucie bezpieczeństwa.

Więc jakie interakcje między parą reprezentują różnicę między prawdziwą miłością a więzią fantazji? Patrząc na tę dynamikę, pamiętaj, że więź fantasy istnieje wzdłuż kontinuum i większość z nas znajduje się gdzieś na spektrum w naszych związkach. Zidentyfikowanie, że ty i/lub twój partner macie niektóre z tych zachowań, nie oznacza, że ​​powinniście wpaść w panikę i odrzucić swój związek. Raczej uświadomienie sobie, do jakiego stopnia możesz się odnosić w ograniczony sposób, może pomóc Tobie i Twojemu partnerowi zmienić tę dynamikę i przywrócić kochające połączenie.

Interakcje w parach, które reprezentują prawdziwą miłość kontra więź fantazji:

1. Bycie nieobronnym i otwartym vs zły i zamknięty
2. Szacunek dla wzajemnej niezależności vs przekraczanie wzajemnych granic
3. Wyrażanie fizycznego uczucia i osobistej seksualności a brak uczucia i rutynowa seksualność
4. Zrozumienie tego, kim naprawdę jest twój partner vs nieporozumienie i zniekształcenie partnera
5. Angażowanie się w zachowania niekontrolujące a manipulacje dominacją

Dowiedz się więcej o tych cechach tutaj

Oznaki i objawy, w których możesz być w fantastycznej więzi ze swoim partnerem:

1. Mniejszy kontakt wzrokowy
2. Załamanie w komunikacji
3. Mniej uczuć i bardziej bezosobowe lub zrutynizowane kochanie
4. Utrata niezależności
5. Mówiąc jako jedna osoba
6. Używanie codziennych rutyn jako symboli bliskości
7. Wykorzystywanie zachowań określonych przez rolę jako rekwizytów w więzi fantasy
8. Angażowanie się w zwyczaje i konwencjonalne reakcje jako substytuty prawdziwej bliskości

Przeczytaj więcej o tych znakach tutaj

Kroki, które należy podjąć, aby zerwać fantazyjną więź

Według dr F.S. istnieje wiele kroków, które poszczególni partnerzy mogą zainicjować, aby przełamać fantazję, którą stworzyli ze sobą. Poniższe sugestie zostały zaczerpnięte z jego bloga ” Fantasy Bond: namiastka prawdziwie pełnego miłości związku .

Po pierwsze, osoby w parze muszą przyznać, że istnieje więź fantazji. Przyniesie im korzyść, jeśli przestaną zaprzeczać, że się oddalili i przyznają, że ich działania nie są już kochające. Następnie mogą przejść do następujących kroków:

1. Rozpoznaj uczucia gniewu i wrogości, a także wszelkie krytyczne postawy, jakie mają wobec siebie i swojego partnera – Czy są na siebie szczególnie drażliwi, rozrywając się nawzajem i szukając paliwa, aby być krytycznym?
2. Zwróć uwagę na wzory potrąceń – Czy przestali robić rzeczy, które ich partner kochał lub zwracać na nie uwagę?
3. Zmierz się z psychologicznym bólem i smutkiem związanym z próbą przywrócenia intymności – Wyzwanie obrony i zbliżenie się do kogoś może uczynić życie bardziej cennym. Może również zerwać połączenia fantasy z przeszłości. Jeśli ktoś kocha cię w sposób, w jaki nigdy nie czułeś się kochany, zmusza cię to do zmierzenia się z bólem tego początkowego bólu.
4. Ujawnij ich obawy przed indywidualizacją i separacją – Osoba może być zmuszona zmierzyć się z lękiem przed staniem się sobą. Fałszywe poczucie bezpieczeństwa, które czerpią z fantastycznej więzi, może nie być dostępne, gdy widzą siebie i drugą osobę jako niezależne jednostki.
5. Idź w kierunku niezależności i szacunku dla siebie/Ustanów prawdziwą równość – Ludzie muszą przełamać wszelkie wzorce dominacji, uległości i nieposłuszeństwa, aby oferować sobie wzajemny szacunek i równość oraz autentyczną atrakcyjność.
6. Wypracować postawę nieobronną w stosunku do informacji zwrotnej oraz otwarty i szczery styl komunikacji
7. Przejdź w kierunku zwiększonej interakcji z innymi – Wiąże się to z rozszerzeniem kręgu towarzyskiego rodziny i przyjaciół danej osoby, aby mieli dodatkowe wsparcie i perspektywy.

Trzeba przyznać, że więź fantasy to złożona koncepcja, z wieloma aspektami do zrozumienia. Jednak poszukiwanie tego zrozumienia jest wartościowym dążeniem, ponieważ może naprawdę zmienić życie człowieka i sposób, w jaki odnosi się on do bliskich.