Prawdziwy romans dla prawdziwych partnerów

W zeszłym miesiącu zakończyłem poprawianie i aktualizowanie Fantastyczna więź z moim mężem Robertem Firestonem. Podczas pracy nad tą książką, teraz nazywa się Rzucenie wyzwania więzi fantazji , zdałem sobie sprawę, jak delikatna jest równowaga, aby związek był prawdziwy. W związku romantycznym ludzie mają tendencję do idealizowania swojego partnera lub podążania w innym kierunku i bycia zbyt krytycznym wobec niego. Reakcje te wynikają z nieświadomego przekonania, że ​​można mieć partnera, który spełni naszą długą listę wymagań, na przykład: musi być atrakcyjny, inteligentny, wrażliwy, odpowiedzialny, zabawny i podzielać nasze zainteresowania. Innymi słowy, muszą być w pełni kompatybilnym towarzyszem na całe życie, dostrojonym do nas 24/7.

Nauczono nas tego oczekiwać od bajek z dzieciństwa po współczesne Romcomy. Nie ma znaczenia, czy rzeczywiste przykłady z naszego życia tego nie spełniają – związek naszych rodziców lub rówieśników, a nawet nasz własny…mamy tendencję do postrzegania ich jako anomalii, z myślą o przyszłości, w której zmaterializuje się nasz idealny partner.Kto nie chce takiej historii miłosnej? Ale jest powód, dla którego romantyczna fikcja zawsze ma miejsce, gdy para spotyka się po raz pierwszy, a kończy, gdy się zakochują. To pierwszy rozdział relacji, zanim partnerzy zabiorą się za wspólne życie.

Zazwyczaj ludzie wyobrażają sobie, że ich nowy partner w związku jest doskonały, a następnie, poznawszy ich lepiej, zaczynają uświadamiać sobie nawyki lub cechy, które im przeszkadzają. Uświadamiają sobie zainteresowania, których nie podzielają. Ich wizerunek idealnego partnera zostaje zepsuty. Ludzie mogą próbować zachować ten wizerunek poprzez idealizowanie swojego partnera, pomijanie negatywnych cech, a nawet wyobrażanie sobie pozytywnych. Na przykład mogą zachowywać się tak, jakby ich partner był zabawniejszy, bardziej inteligentny lub ciekawszy niż w rzeczywistości. Wiąże się to z wyprzedaniem się; aby zrobić więcej ze swojego partnera, osoba musi zrobić z siebie mniej. Ta strategia jest szczególnie szkodliwa, ponieważ zmniejsza szansę na prawdziwy związek – budowany partner nie czuje się widziany, a drugi traci poczucie własnej wartości.

Lub, gdy wady idealnego partnera zaczną się ujawniać, ludzie mogą stać się rozczarowani i źli. Mogą czuć się ofiarami, jakby nie dostali tego, do czego mają prawo. Często prowadzi to do krytycyzmu wobec partnera, skupiania się, a nawet wyolbrzymiania jego wad i niedociągnięć. Ten rodzaj osądów lub podłych postaw jest wspierany przezkrytyczny głos wewnętrzny. Głos jest samoobroną, która może zniechęcać do intymności poprzez wyrażanie negatywnego punktu widzenia na temat osoby, jej partnera i ich związku. Atakuje osobę (Co robisz z tym nieudacznikiem? Zasługujesz na coś lepszego! ) i ich partner ( Są tacy głupi/nieatrakcyjni/słabi/itp. ) i ich relacji ( Ten związek jest skazany na niepowodzenie! Gdzie jest miłość/pasja/kompatybilność? ) Wkrótce osoba zwraca się zarówno przeciwko swojemu partnerowi, jak i sobie.

Mając pierwotne oczekiwanie i reakcje, gdy zostanie zniszczone, ludzie przeoczają fundamentalną rzeczywistość. Każdy z nas jest wyjątkowym człowiekiem z własnymi zainteresowaniami, niektórymi którymi podzielimy się z naszym partnerem, a niektórymi nie. A ponieważ jesteśmy ludźmi, jesteśmy niedoskonali. Mamy mocne i słabe strony. Nie ma idealnej osoby, więc nie może być idealnego partnera.

Myśląc o tym, termin, który został ukuty przezpediatra i psychoanalitykPrzychodzi mi na myśl Donald Winnicott: „wystarczająco dobra matka”. Ten niedoskonały rodzic zapewnia bezpieczne środowisko i więź emocjonalną oraz spełnia niektóre, ale nie wszystkie potrzeby swojego dziecka.Ponieważ rodzic nie jest doskonały, dziecko przystosowuje się i rozwija umiejętności radzenia sobie z rozczarowaniem i frustracją. Dziecku proponuje się autentyczną relację z autentyczną osobą, zamiast próbować odnosić się do kogoś, kto przedstawia obraz doskonałości.

Podobnie psycholog dr John Gottman. napisał o „wystarczająco dobrym związku”. W tego typu relacjach ludzie nie chcą, aby ich partner zaspokajał wszystkie swoje potrzeby. Nie zakładają, że ich związek będzie wolny od konfliktów. Nie oczekują rozwiązania wszystkich swoich sporów. Cytaty Gottmana Dr. Dan Wile „Wybierając długoterminowego partnera… nieuchronnie wybierasz określony zestaw nierozwiązywalnych problemów”.W „wystarczająco dobrym związku” ludzie nie patrzą na swojego partnera i związekaby rozwiązać wszystkie ich problemy lub uleczyć rany z dzieciństwa.Nie szukają brakującego kawałka.

Gottman zidentyfikował rozsądne oczekiwania wobec partnerów, które mają związek ze sposobem, w jaki traktują się nawzajem. Ttraktujcie się nawzajem z życzliwością, miłością, uczuciem i szacunkiem. Nie toleruj przemocy emocjonalnej lub fizycznej. W swoich badaniach zauważył, że ci partnerzy są dobrymi przyjaciółmi i prowadzą satysfakcjonujące życie seksualne. Ufają sobie nawzajem i są sobie w pełni oddani. Konstruktywnie zarządzają konfliktami, aby dojść do wzajemnego zrozumienia i kompromisów, które działają. I są w stanie skutecznie naprawiać, gdy ranią się nawzajem.

Przy realistycznych oczekiwaniach, niedoskonały, wystarczająco dobry związek daje każdemu członkowi pary szansę na bycie prawdziwym. Każdy ma możliwość zachowania poczucia siebie, jednocześnie doceniając i wspierając wyjątkowe zainteresowania i cechy partnera. W Odwaga do miłości , piszę o tym, jak ważne jest zachowanie indywidualności każdego partnera w związku.

Dwoma podstawowymi czynnikami przyczyniającymi się do sukcesu Twojego związku są Twój własny ciągły rozwój jako jednostki oraz Twoje uznanie i wsparcie dla indywidualności Twojego partnera. W tym celu uczysz się doceniać swoją niezależność i starać się zachować integralność, pozostając dorosłym, otwartym, niebronionym i uczciwym w swoich interakcjach. Uczysz się także szanować fakt, że twój partner jest suwerenną jednostką, odrębną od ciebie i twojego związku. Związek kwitnie, gdy dwie silne osoby wnoszą do swojego partnerstwa swoje charakterystyczne i zróżnicowane cechy.

Aby związek był prawdziwy, najlepiej nie dać się wciągnąć w fantazję o idealnym związku. Możesz stać się świadomy, czy idealizujesz swojego partnera, czy go poniżasz. Możesz aspirować do „wystarczająco dobrego związku”, w którym ty i twój partner jesteście dwoma wyjątkowymi istotami ludzkimi, tworzącymi prawdziwe połączenie w prawdziwym i niedoskonałym świecie.