JAK PRZESTAĆ PORÓWNYWAĆ SIĘ Z INNYMI I ŚWIĘTOWAĆ SWOJĄ WYJĄTKOWOŚĆ?

Łatwo powiedzieć, ale trudno nadążyć. Większość z nas porównuje się do innych, chociaż wiemy lepiej.

Porównujemy się z (nieznanych) ludzkich powodów, ponieważ zdecydowanie nie dlatego, że czyni nas to lepszymi, bardziej produktywnymi lub mądrzejszymi w jakikolwiek sposób. W uproszczeniu można by powiedzieć, że porównanie to reakcja i/lub emocja.

Nie zawsze możemy kontrolować nasze emocje, ale mamy możliwość kontrolowania tego, co robimy z tą emocją: czy pozwolisz jej kontrolować siebie, czy też odzyskasz kontrolę?

Theodore Roosevelt powiedział:

Porównanie to złodziej radości.

I nie mylił się.

Ten artykuł przeprowadzi Cię przez 7 kroków, które pomogą Ci celebrować własne supermoce i sprawią, że przestaniesz porównywać się z innymi.

1. Skoncentruj się na swoich mocnych stronach

Jak w przypadku większości rzeczy, nauka, jak przestać się porównywać, zaczyna się od banału. Tak, prawdopodobnie wydaje się, że to powtórzenie. Wszyscy wiemy, że powinniśmy skupić się na naszych mocnych stronach, a nie porównywać się z innymi, więc dlaczego ludzie ciągle o tym mówią?

Cóż, większość frazesów to frazesy nie bez powodu. To jedna z tych rzeczy, o których ludzie wiedzą, ale wciąż jakoś nie potrafią przyjąć i żyć.

Ludzie mają różne mocne i słabe strony. Być może słyszałeś powiedzenie:Reklama

Kwiat nie myśli o konkurowaniu z kwiatem obok. Po prostu kwitnie.

I to prawda. Wszyscy jesteśmy wyjątkowi na swój wyjątkowy sposób. Może nie wszyscy urodziliśmy się Winstonem Churchillem czy Albertem Einsteinem, właściwie zapomnijmy o tym, co może – nie wszyscy urodziliśmy się Winstonem Churchillem czy Albertem Einsteinem. Ale wciąż mamy coś, co odróżnia nas od innych. Czasem na wielką skalę, czasem na małą skalę.

Problem polega na tym, że nigdy nie będziemy w stanie tego zobaczyć, jeśli skupimy się na innych. Kiedy zaczynasz porównywać (i rywalizować) z innymi, najprawdopodobniej porównujesz się z ich mocnymi stronami, nawet jeśli to samo może być twoją słabością – i jak to jest sprawiedliwe?

Skieruj się do lustra. Oto z kim powinieneś się porównywać. Znajdź swoje mocne strony i pracuj nad nimi.

2. Świadomość

Ważne jest, aby być świadomym i zdawać sobie sprawę, że nie zawsze widzisz całą historię. Kiedy porównujemy się z innymi, widzimy tylko to, co postanowią tam opublikować. Reprezentują się w pewien sposób światu w pracy, w mediach społecznościowych i tak w zasadzie wszędzie.^[1]

Jak wspomniano powyżej, zazwyczaj prowadzi to do porównania najgorszych z siebie z najlepszymi z innych.

Jeśli nie jesteś zbyt pewny tego stwierdzenia, poświęć chwilę, aby pomyśleć o tym, co umieściłeś tam, aby świat mógł je zobaczyć. Nie chodzi o udawanie, ale większość ludzi zdecydowanie filtruje swoje życie. Bardzo starannie wybierają, jakie przebłyski swojego życia pokazują, a co ukrywają.

Większość ludzi prawdopodobnie nie wie o twoich zmaganiach, więc skąd możesz wiedzieć cokolwiek o zmaganiach osoby, do której się porównujesz?

John Lee Dumas, wielokrotnie nagradzany gospodarz Entrepreneurs on Fire, codziennego podcastu z ponad milionem słuchaczy miesięcznie i dwoma tysiącami odcinków, powiedział:

Żyjemy w świecie, w którym wszyscy dzielą jedną idealną sekundę swojego niedoskonałego dnia, a my interpretujemy tę idealną sekundę jako życie w doskonałości. Jednak rzeczywistość jest zupełnie inna. Żyją życiem w cichej desperacji, jak reszta z nas.

Kiedy porównujemy się do czyjegoś sukcesu, widzimy tylko rezultaty, a nie wysiłek. Nie możesz porównywać swoich początków z ich końcami. Być może jesteś na tej drodze dopiero od kilku miesięcy – a oni są na niej od lat.

3. Nie powalaj innych

Kiedy dzieci i nastolatki czują się niepewnie, mają tendencję do wyładowywania się na innych. Nie bądź dzieckiem.

Wszyscy ludzie dorastają psychicznie, ale nie wszyscy dorastają psychicznie. Jeśli zauważysz, że powalasz innych ludzi, aby poczuć się lepiej ze sobą – przestań. Porażka kogoś innego nigdy nie będzie twoją wygraną.

Niektórzy ludzie umniejszają innych, aby się wznieść, ale nawet jeśli zdecydujesz się pójść tą (niewłaściwą) drogą, nie przyniesie to nic dobrego. Po co tworzyć wroga, skoro można stworzyć przyjaciela?

W końcu nadal będziesz w tym samym miejscu, w którym byłeś wcześniej. Więc po prostu zapomnij o wszystkich innych.

Tu chodzi o ciebie, ale też się nie powalaj. Ważne jest, aby pamiętać, że istnieje różnica między popychaniem się a karaniem siebie.

4. Zaakceptuj swoje niedociągnięcia

Jeśli chcesz się rozwijać, musisz zacząć od uczenia się i akceptowania wszystkich części siebie. Nie zignorowałbyś problemu, aby go rozwiązać, prawda? Większość z nas prawdopodobnie próbowała w pewnym momencie, ale zdaliśmy sobie sprawę, że to tak naprawdę nie działa w ten sposób.

Niedociągnięcia nie zawsze są problemem lub czymś, co koniecznie musimy rozwiązać. Ale nie da się rozwijać, jeśli nie pozwolisz sobie dobrze spojrzeć w lustro i naprawdę poznać siebie – mocnych i słabych stron.

Jeśli nie mamy punktu wyjścia, trudno jest zobaczyć, jak daleko zaszliśmy później, a tego rodzaju przypomnienia często pomagają nam iść naprzód i motywują nas w przyszłości.

Jednocześnie, gdy zorientujesz się, w czym nie jesteś dobry, znacznie łatwiej będzie zobaczyć, co naprawdę możesz zrobić dobrze.Reklama

A czasami to nasza dziwność odsuwa nas na bok. Chris Sacca powiedział kiedyś w przemówieniu:

Dziwność jest powodem, dla którego uwielbiamy naszych przyjaciół. Dziwność jest tym, co łączy nas z kolegami. Dziwność jest tym, co nas wyróżnia, daje nam zatrudnienie. Bądź nieskazitelnie dziwnym sobą. W rzeczywistości bycie dziwnym może nawet przynieść ci ostateczne szczęście.

5. Pamiętaj: chodzi o czas

Nie da się tego obejść. Porównywanie się z innymi ludźmi to strata czasu. To nie jest w żaden sposób produktywne.

Co tak naprawdę robi poza zabieraniem cennych minut (czasem godzin) z twojego dnia? Codziennie otrzymujemy 86.400 sekund. Po co tracić choćby sekundę na porównywanie się z innymi?

To ci nie pomoże. To i tak nie sprawi, że się rozwiniesz. To na pewno nie sprawi, że poczujesz się lepiej.

Czasami nie potrzebujemy nauki ani sprytnych rozmów motywacyjnych. Wystarczy przypomnieć sobie podstawowe, które są prawdopodobnie prawdziwymi faktami z życia, które już znamy.

Poświęć chwilę na przegląd swojego dnia i tygodnia. Małe podsumowanie może pomóc ci zdać sobie sprawę, ile czasu już nad tym spędziłeś, nawet o tym nie wiedząc. Nie wszystkie budzenie pochodzi z Twojego telefonu.

6. Wybierz, czyje dane wejściowe połykasz

Chociaż porównywanie się z innymi jest niezdrowe, uczenie się na podstawie nawyków innych może być bardzo pomocne. Nawyki można dostosować i można znaleźć inspirację u innych.

Poświęć trochę czasu, aby w pełni zdać sobie sprawę, kogo wybierasz i jak to na Ciebie wpływa:

Co oglądasz, słuchasz, czytasz itp.? Czy patrzysz na kogoś, kto wykonał jakąś przełomową pracę w dziedzinie, w której pracujesz, i która może cię czegoś nauczyć?Reklama

A może po prostu patrzysz na Brada Pitta, ponieważ jest bogaty i sławny? Czy jesz nowy, przełomowy baton proteinowy, ponieważ powiedział Ci Twój dietetyk, czy też influencer zrobił na nich sponsorowany post?

7. Naucz się kochać podróż

Być może po prostu nauczyliśmy się czegoś naprawdę wielkiego, odnieśliśmy ogromną wygraną osobiście lub zawodowo, ale z jakiegoś powodu nadal koncentrujemy się tylko na tym, jak daleko jesteśmy od naszych końcowych celów.

Prawda jest taka, że nigdy nam nie wystarczy – przynajmniej we własnym umyśle. Ludzie są stworzeni, aby się rozwijać. Nie powinniśmy dojść do punktu, w którym mamy to wszystko, bo co wtedy? Po co wstawać rano, skoro już mamy to wszystko?

Potrzebujemy celu. Potrzebujemy czegoś nowego, na czym możemy się skupić, więc zawsze będziemy chcieć więcej.

Zaakceptuj, że nie musisz mieć wszystkiego, aby cieszyć się podróżą. Doceń, że masz się do czego obudzić — cel lub coś, nad czym należy pracować.

Maria Popowa powiedziała: