7 RÓŻNYCH MODELI UCZENIA SIĘ: KTÓRY Z NICH NAJBARDZIEJ CI ODPOWIADA?

Co to znaczy uczyć się?

Dla niektórych jest to wprowadzenie do czegoś nowego w życiu, które uczy ich czegoś, czego jeszcze nie wiedzieli. Dla innych uczenie się to proces zapamiętywania wszelkich informacji, którym są poddawani. Inne grupy uważają, że uczenie się oznacza możliwość praktycznego wdrożenia zdobytej wiedzy.

W rzeczywistości dokładna definicja uczenia się nie ma znaczenia. Liczy się proces, który toczy się za tym, co pozorne.

Według badań uczenie się to znacznie więcej niż nam się wydaje. Pojawiły się nowe badania, które mogą pomóc uczynić proces uczenia się bardziej efektywnym i przyjemnym.

Modele uczenia się są jednym z aspektów tych badań i każdy może je wykorzystać, aby przyspieszyć proces uczenia się.

Spis treści

Czym są modele uczenia się?
Modele stylu uczenia się i odpowiedni uczniowie
Poprawa zdolności uczenia się za pomocą modeli uczenia się
Potrzebujesz więcej pomocy w nauce efektywniej?

Czym są modele uczenia się?

Modele uczenia się to wszelkie ramy, które definiują mechanizm uczenia się.

Gruntownie:

Model uczenia się to dowolna forma uczenia się nowych umiejętności lub informacji. Modele te mają podkategorie, które dalej dzielą się na różne style uczenia się.

Modele stylu uczenia się i odpowiedni uczniowie

Aby zrozumieć modele uczenia się, spójrzmy na przykład:

Internet jest pełen nauka hacków . Czasami działają niesamowicie. Ale czasami wydaje się, że w ogóle nie działają.

Hacki nie są tutaj winne. Powoduje to różnicę w stylach uczenia się poszczególnych osób i nauce stojącej za każdym stylem.Reklama

Dlatego najlepszym sposobem wykorzystania wszystkich tych hacków i innych wskazówek do nauki jest zrozumienie procesu.

Naukę definiuje 7 różnych modeli. Każdy wyjaśnia proces wraz z odpowiednimi stylami uczenia się, które wywodzą się z modelu.

1. Model stylu uczenia się Kolba

Ten styl uczenia się jest również znany jako teoria uczenia się przez doświadczenie.^[1]

David A. Kolb zasugerował w tym modelu, że uczenie się to cykl składający się z czterech etapów:

Konkretna nauka
Obserwacja refleksyjna
Abstrakcyjna konceptualizacja
Aktywne eksperymentowanie

Na pierwszym etapie uczeń doświadcza czegoś nowego lub przechodzi przez wariację starego doświadczenia.

Prowadzi to do kolejnego etapu, w którym uczący się zastanawia się nad wspomnianym doświadczeniem. Zrozumienie tego doświadczenia jest całkowicie oparte na osobistej interpretacji ucznia.

Opierając się na tym zrozumieniu, uczeń przechodzi przez abstrakcyjną konceptualizację, w której powstają nowe pomysły lub modyfikowane są stare.

W ostatnim etapie zakłada się wszystko, co zostało zrozumiane w poprzednich trzech etapach. Uczeń eksperymentuje z tymi nowymi naukami w prawdziwym życiu, których wyniki prowadzą następnie do nowego cyklu.

W oparciu o ten cykl można wyróżnić cztery typy uczniów:

Convergers: Ci uczniowie zwykle skupiają się na trzecim i czwartym etapie cyklu. Lubią eksperymentować. Dla tych osób ważne jest praktyczne zastosowanie ich wiedzy. Dlatego kochają zadania techniczne.
Różnice: Ludzie o tym stylu uczenia się są bardziej kreatywni. Lubią wyobrażać sobie wielkie rozpiętości, które pomagają im wymyślać wyjątkowe pomysły. Divergers polegają głównie na pierwszych dwóch etapach cyklu.
Asymilatorzy: Tacy uczniowie biorą wszystko za pomocą znanych informacji. Preferują konceptualizację i refleksję w efektywniejszym przyswajaniu informacji.
Akomodatorzy: Osoby o tym stylu uczenia się z zadowoleniem podchodzą do nowych zadań. Ich styl jest praktyczny, dlatego ich nauka obejmuje głównie ostatni etap cyklu.

2. Model stylu uczenia się VARK

Akronim VARK wyjaśnia sam model uczenia się. Oznacza wizualne, słuchowe, czytanie/pisanie i kinestetyczne style uczenia się. Model ten stwierdza, że każdy uczeń doświadcza uczenia się poprzez jeden z tych procesów.

Więc oczywiście:Reklama

Wzrokowcy będą w stanie zapamiętać rzeczy, które widzą lepiej niż to, co słyszą. Podobnie uczniowie słuchowi najlepiej przyswajają informacje ze źródeł audio, czytelnicy i pisarze lubią to robić, a uczniowie kinestetyczni zdobywają wiedzę, doświadczając jej.

Zgodnie z tym modelem uczniowie dzielą się na dwa typy. Uczniowie typu 1 mogą przełączać się między czterema stylami uczenia się zgodnie z potrzebami sytuacji. Jednak uczniowie typu drugiego są określani jako osoby wolno uczące się, ponieważ mają tylko jedną preferencję.

3. Model uczenia się Gregorca

Model uczenia się Gregorca zagłębia się w sposób, w jaki działa umysł.^[dwa]

Zgodnie z tym modelem istnieje dominujący kwadrant umysłu. Ponieważ ten kwadrant obezwładnia aktywność umysłową, determinuje styl uczenia się każdej osoby.

Pierwszym z tych stylów uczenia się jest konkretna nauka sekwencyjna. Ci uczniowie uczą się poprzez praktyczne doświadczenie. W takiej nauce zauważa się użycie wszystkich zmysłów.

Następny:

Jest konkretny los. Takie osoby mogą szybko zapamiętywać wiedzę, ale następnie interpretować ją na podstawie ich wcześniejszej wiedzy. Na przykład osoba ucząca się ukulele będzie musiała powiązać wzór brzdąkania z instrumentem, który już zna, aby nauczyć się go wystarczająco szybko.

Idąc dalej, pojawiają się abstrakcyjni uczący się sekwencyjnie. Osoby z tym stylem uczenia się wymagają zorganizowanego środowiska uczenia się z wieloma narzędziami do nauki, zwłaszcza wizualizacjami, aby proces uczenia się przebiegał pomyślnie.

Wreszcie abstrakcyjni przypadkowi uczniowie pracują w sposób, który wydaje się być niezorganizowany. Mają własny sposób porządkowania informacji w swoim umyśle zgodnie z ich osobistą interpretacją.

4. Dominacja mózgu Hermanna

Hermann Brain Dominance Instrument (HBDI) to model, który wprowadził mechanizm identyfikacji preferencji uczenia się jednostek.

Na podstawie wyników model ten sugeruje, że uczący się mogą być teoretykami, organizatorami, humanitarystami lub innowatorami.Reklama

Teoretycy preferują uczenie sekwencyjne, więc są dobrzy w zapamiętywaniu informacji.

Organizatorzy mogą przyswajać nową wiedzę tylko wtedy, gdy wszystkie informacje są ułożone systematycznie.

Humanitaryści koncentrują się na myśleniu interpersonalnym, więc ich nauka obejmuje emocje, uczucia i wyrażanie pomysłów. Interakcje grupowe są dość powszechne wśród osób uczących się humanitarnych.

Wreszcie, innowatorzy wykorzystują istniejącą wiedzę, aby rozwijać swoją kreatywność. Rozwiązywanie problemów i krytyczne myślenie to główne cechy tych uczniów.

5. Model uczenia się 4MAT

Model uczenia 4MAT jest rozszerzeniem modelu Kolba. Przedstawia jednak 4 różne style uczenia się, które obejmują wyobraźnię, analityczność, dynamikę i zdrowy rozsądek.

Model ten sugeruje, że osoby, które opierają swoją naukę na doświadczeniach, to osoby uczące się, które należą do kategorii zdrowego rozsądku.

Uczący się z wyobraźnią konceptualizują te doświadczenia, podczas gdy uczący się analityczni stosują i udoskonalają również pomysły. Dynamiczni uczniowie wykorzystują wszystkie kroki, ale głównie opierają swoją naukę na własnej interpretacji.

6. Model stylu uczenia się Feldera-Silvermana

Ten model uczenia się koncentruje się na fakcie, że każda osoba ma swoje własne preferencje, jeśli chodzi o proces przyswajania nowych informacji. Niektóre osoby mogą mieć wiele preferencji, niektóre mogą zmieniać się z jednej na drugą, a niektóre mają tylko jedną.

Aktywni i refleksyjni uczniowie, jak sama nazwa wskazuje, są bardzo praktyczni. Aktywna nauka to ich ulubiona metoda nauki.

Z drugiej strony, wyczuwający i intuicyjni uczniowie skupiają się na pisanych faktach i pojęciach. Można im przedstawić wcześniej istniejące pomysły i nie będą mieli problemów z ich zapamiętaniem.

Na przykład, jeśli strateg PR może działać lepiej w oparciu o wcześniejsze badania, zamiast eksperymentować z nowymi pomysłami w rzeczywistych sytuacjach, uwzględnia ten styl.Reklama

Uczący się sekwencyjnie i globalnie preferują zorganizowane i systematyczne uczenie się.

Uczniowie wizualni i werbalni sięgają po narzędzia pomocnicze, takie jak słowa i grafika.

7. Miodowy model Mumford

Model Honey Mumford jest dość podobny do modelu Kolba. Wprowadza następujące style uczenia się:

Aktywiści: Aktywni uczniowie robią rzeczy praktycznie, aby zdobyć od nich wiedzę.
Teoretycy: Do tej kategorii należą ludzie, którzy lubią uczyć się na podstawie istniejących faktów i liczb.
Pragmatycy: takie osoby konceptualizują i eksperymentują z pomysłami, zanim się z nich nauczą.
Refleksje: Ci uczniowie zastanawiają się nad tym, co widzą i czego się z tego uczą.

Poprawa zdolności uczenia się za pomocą modeli uczenia się

Ustalenie swoich stylów uczenia się jest całkiem proste. Możesz przystąpić do testu online lub po prostu zwrócić uwagę na preferowaną metodę nauki. Jeśli znasz różne style uczenia się, zrozumienie tego nie zajmie Ci dużo czasu.

Następny:

Z Twoim zidentyfikowanym stylem uczenia się nadszedł czas, aby się cofnąć.

Przyjrzyj się każdemu modelowi uczenia się i dowiedz się, do którego z nich pasuje Twój styl uczenia się. Wiedza o tym ułatwia pracę.

Każdy model uczenia się posiada specyficzny mechanizm, który wyjaśnia proces przyswajania informacji. Jeśli zastosujesz to podczas uczenia się nowych umiejętności i technik w życiu, proces stanie się wydajny i łatwy.

W związku z tym:

Jeśli identyfikujesz się jako wizualny uczeń, możesz poświęcić więcej czasu na zastanawianie się nad mechanizmem modelu VARK. Możesz badać techniki uczenia się dla tego konkretnego stylu, aby zwiększyć swoje możliwości uczenia się.

W końcu widać, że uczenie się to złożony proces. To głębokie zjawisko można bardzo dobrze wykorzystać, jeśli uda się je skutecznie złamać. Teraz, gdy masz już wszystkie informacje dotyczące modeli uczenia się, nauka nie będzie już problemem i jesteś gotowy na całe życie!Reklama