Jako terapeuta często słyszę, jak pary narzekają, że kiedy jeden partner próbuje się zbliżyć, drugi się odsuwa. To bolesna rzeczywistość, że miłość nie zawsze jest tak łatwa do dawania i otrzymywania, jak byśmy chcieli. Wiele osób wykształciło mechanizmy obronne, które sprawiają, że nie tolerują zbyt dużej miłości, uwagi lub uczucia. Nasze osobiste ograniczenia i niepewność są regularnie odgrywane w naszych najbliższych związkach. Bardzo często nasze obecne reakcje (zwłaszcza przesadne) są oparte na negatywnym zaprogramowaniu z naszej przeszłości. W blogu „Dlaczego wciąż nakręcasz się w tym samym związku” omawiałem, jak i dlaczego tworzymy obronę, która utrudnia zbliżenie się. W tym blogu chcę zaproponować kilka sposobów pracy nad przezwyciężeniemstrach przed intymnościąktóre mogą istnieć u naszych partnerów, a nawet w nas samych:

Nie buduj sprawy
Chociaż relacje mogą przypominać przeciąganie liny, gdy jedno z nas stara się zbliżyć, podczas gdy drugie stawia opór, angażowanie się w grę w obwinianie nigdy nie jest rozwiązaniem. Zbyt często budujemy sprawę przeciwko ludziom, z którymi jesteśmy zaangażowani. Wykorzystujemy ich wady przeciwko nim, katalogując ich wady w naszych umysłach, aż podziw powoli przeradza się w cynizm. Kiedy następuje ta transformacja, stajemy się bardzo dostrojeni do mniej pożądanych cech naszych partnerów. Zaczynamy filtrować i zniekształcać nasz pogląd na nie, aby pasowały do ​​sprawy, którą zbudowaliśmy przeciwko nim. Nie widzimy naszych partnerów takimi, jakimi są naprawdę, z mocnymi i słabymi stronami. Kiedy nie widzimy wszystkich aspektów osoby, sami tracimy formę. Możemy działać lub zachowywać się w sposób, którego nie akceptujemy. I odwrotnie, kiedy przerywamy tę tendencję do budowania sprawy, możemy skupić się na sobie i działać w sposób, który naprawdę reprezentuje to, kim jesteśmy i jak się czujemy. Pozostawanie wrażliwym, otwartym i współczującym wobec naszego partnera może sprawić, że poczują się bezpiecznie i pozwolą im zaryzykować bycie blisko. Bycie najlepszym to najpewniejszy sposób, aby wydobyć z naszych partnerów to, co najlepsze.

Spójrz na siebie
Jeśli zauważymy, że nasi partnerzy odsuwają się w pewnych momentach, warto zbadać, w jaki sposób możemy przyczyniać się do problemu, a nawet go prowokować. Bądź otwarty na rzeczywistość, w której pomagamy tworzyć sytuacje, w których się znajdujemy. Dobrym ćwiczeniem jest przyjrzenie się temu, co robi nasz partner, czego najbardziej nie lubimy, a następnie zastanowienie się, co robimy tuż przed tym. Jeśli partner nie chce się otworzyć, czy robimy coś, co mogłoby przyczynić się do jego zamknięcia? Czy narzekamy? Rozproszyć sie? Czy rozmawiamy z nimi, próbując rozwiązać ich problemy lub mówiąc im, co mają robić? Czy skarżymy się im? Czy kiedykolwiek je wyciągamy, czy po prostu pozwalamy im się wyswobodzić? Możemy zająć silną pozycję w zacieśnianiu naszego związku poprzez zmianę własnego zachowania. Jak mówi psycholog i autor, dr Pat Love: „Poczuj swoje uczucia, a następnie postępuj właściwie”.

Zidentyfikuj wzorce
Kiedy ludzie czują się blisko, reagują. Czasami te reakcje są pozytywne, a czasami negatywne. Przyczyny tego są złożone i mają wiele wspólnego z tym, jak nauczyliśmy się postrzegać siebie i otaczający nas świat przez całe życie. Możemy przewrotnie reagować na pozytywne traktowanie, ponieważ jest to sprzeczne z negatywnymi sposobami, w jakich jesteśmy przyzwyczajeni do bycia widzianymi lub z którymi jesteśmy spokrewnieni. Bez względu na to, skąd pochodzą te wyzwania, możemy zacząć je pokonywać, identyfikując destrukcyjne wzorce i dynamikę naszych relacji. Na przykład, kiedy nasz partner się wycofuje, jak reagujemy? Być może to działanie tworzy w nas pewną dozę desperacji, która z kolei może sprawić, że będziemy wobec nich bardziej potrzebni lub zależnymi. Nasze przygnębione zachowania mogą sprawić, że nasz partner będzie bardziej krytyczny, postrzegając nas jako słabych lub czepliwych, a następnie może się cofnąć. Alternatywnie, wstrzymanie się ze strony partnera może sprawić, że nas złościmy lub zahartujemy się wobec niego. W odpowiedzi możemy się wycofać i stać się zimniejszymi w naszych działaniach. Oczywiście, to również pozostawi nas w separacji i emocjonalnie odsunie się od siebie.

Rozmawiaj o problemach w nieogrzanych chwilach
Kiedy silniki są podkręcone i uderzają akordy, nie zawsze jest to najlepszy czas na rozmowę o stanie naszego związku. Jednak gdy już się ochłodzimy i opanowamy emocje, powinniśmy prowadzić otwarty dialog z naszym partnerem na temat obserwowanych wzorców lub problemów. Możemy je wyciągnąć i naprawdę posłuchać, jak wyglądało to doświadczenie dla naszego partnera. Możemy również omówić, dlaczego zareagowaliśmy w sposób, w jaki zareagowaliśmy na bolesną interakcję. Możemy rozwijać nasze współczucie dla siebie nawzajem. Możemy okazać prawdziwe zainteresowanie, gdy prosimy naszych partnerów, aby zastanowili się, co ich prowokuje. Możemy nawet zapytać, jak ta reakcja może mieć związek z ich przeszłością. Czy mieli natrętnego opiekuna, który zostawił je, czując, że muszą być strzeżone? Czy mieli manipulującego rodzica, który sprawił, że poczuli się nieufni?

Wizyta u terapeuty może być bardzo pomocna w odkryciu, dlaczego każdy z nas jest wrażliwy na pewne wyzwalacze. Potrafimy powiązać minione wydarzenia z obecnymi tendencjami. Każdy z nas może dowiedzieć się, skąd wzięły się nasze krytyczne obrazy samego siebie i dlaczego grozi nam, że ktoś, kto nas kocha, zaprzeczy im. Im lepiej rozumiemy siebie i to, co kieruje naszym zachowaniem, tym lepiej potrafimy wybierać nasze działania i być otwarci na nasze uczucia; tym lepiej potrafimy również żyć pełniej w teraźniejszości, zamiast odtwarzać naszą przeszłość. Kiedy dwie osoby w związku znają siebie i siebie nawzajem, mogą wskazać, kiedy druga osoba przesadza, nie obwiniając się ani nie budując sprawy.

Nie przyjmuj bezsilnego podejścia
Bez względu na to, co dzieje się w naszym związku, ważne jest, aby nie czuć się beznadziejnym lub być na łasce kogoś innego. Bez względu na to, jak bardzo chcemy być doskonali, ludzie walczą, a kiedy nasi partnerzy mają trudności, nie powinniśmy zawsze brać tego do siebie. Możemy nauczyć się być solidnymi i bezpiecznymi w sobie, zachowując naszą osobistą moc i budując naszą odporność emocjonalną. Możemy to zrobić, poznając siebie i ucząc się, jak nie reagować na naszych bliskich z dziecinnego lub pierwotnego miejsca.

Kiedy partner zmaga się, możemy nauczyć się współczucia, zamiast czuć się ofiarą lub cynizmem. Uważaj na siebie, aby upewnić się, że nie wypowiadasz oświadczeń zaczynających się od: „Sprawiasz, że…”. Jako dorośli rzadko jesteśmy zmuszeni do zrobienia czegokolwiek. Kontrolujemy własne zachowanie. Zamiast tego możesz powiedzieć: „Kiedy to robisz, czuję…”, co nie obwinia, ale zachęca partnera do pełniejszego poznania cię.

Jeśli chodzi o cele w związku, naszym głównym celem powinno być bycie miłym i kochającym, a nie prowokującym lub reaktywnym. Powinniśmy być otwarci na pracę nad sobą i ewolucję psychologiczną, aby móc wyrażać swoje uczucia w sposób dojrzały i niezależny od ran z naszej przeszłości. Powinniśmy starać się lepiej zrozumieć i rozwinąć więcej współczucia dla naszych partnerów i dla siebie. Mając na uwadze te inicjatywy, nasze lęki przed intymnością mogą nadal istnieć, ale będą one znacznie osłabione w ich wysiłkach, by ograniczyć nasze pogoń za miłością.