W 1989 roku, kiedy Departament Zdrowia i Opieki Społecznej Stanów Zjednoczonych opublikował publiczny raport stwierdzający, że nawet jedna trzecia wszystkich samobójstw wśród nastolatków została popełniona przez młodzież homoseksualną, nastąpiła fala zainteresowania mediów i spekulacji wokół rosnącego wskaźnika samobójstw wśród nastolatków popełnianych przez młodzież. Młodzież lesbijska, gejowska, biseksualna i transseksualna. Sugerowano, że dane wskazywały, że ci młodzi ludzie mieli skłonności samobójcze ze względu na swoją orientację seksualną.

Podczas gdy badanie uniwersyteckie opublikowane w American Journal of Public Health wykazało, że „homoseksualiści lub biseksualni gimnazjaliści 7 razy częściej niż heteroseksualni chłopcy w tym samym wieku zgłaszają próby samobójcze”, to samo badanie wykazało, że wśród nastoletnich dziewcząt homoseksualizm i biseksualność nie jest istotnym czynnikiem w próbach samobójczych, myślach samobójczych lub zamiarach samobójczych. Wyniki te jasno pokazują, że orientacja seksualna nie predysponuje jednostki do myśli lub działań samobójczych. Odkryli, że czynniki takie jak molestowanie werbalne i fizyczne, nadużywanie substancji lub izolacja od rówieśników z powodu „inności seksualnej” przyczyniają się do ich wysokiego wskaźnika samobójstw.

Nowe badania pokazują, że rosnące wskaźniki samobójstw wśród młodych dorosłych LGBT mają mniej wspólnego z ich statusem „mniejszościowej orientacji seksualnej”, a wszystko z piętnem społecznym i negatywnymi reakcjami społecznymi, z którymi nastolatki LGBT spotykają się na co dzień w wyniku płci. ekspresja wykraczająca poza nasze przyjęte normy. Konsekwentne badania w ciągu ostatnich kilku lat wykazały, że młodzież LGBT jest nieproporcjonalnie zastraszana, a skutki tego zastraszania zwiększają ryzyko samobójstwa, które trwa aż do dorosłości.

Media odegrały dużą rolę w ugruntowaniu naszych błędnych wyobrażeń kulturowych na temat incydentów samobójczych wśród mniejszości seksualnych, nagłaśniając pojedyncze przypadki samobójstw związanych z nękaniem osób LGBT. Media muszą działać odpowiedzialnie w swoich relacjach, aby nie sugerować, że samobójstwo jest naturalną reakcją nastolatków LGBT na zastraszanie, a tym samym utrwala błędne wyobrażenia tej grupy mniejszościowej. Muszą uważać, aby nie podkreślać szczegółów, które faktycznie mogą zwiększyć ryzyko zarażenia.

W rzeczywistości okoliczności i warunki, które prowadzą do popełnienia samobójstwa, są niezwykle złożone. Jednak w przypadku młodzieży LGBT zrozumienie dynamiki warunków społecznych i rodzinnych, które są spójne wśród zgłaszanych przypadków samobójstw lub prób samobójczych w tej grupie, ma kluczowe znaczenie dla zapobiegania. To nietolerancja homoseksualizmu w naszej kulturze, która często jest przemocą, skłania wielu nastolatków do rozważenia samobójstwa, a alarmującą liczbę do odebrania sobie życia. Popularne założenie, że osoba LGBT jest z natury zagrożona samobójstwem, jest dowodem na niezdolność naszej kultury do zrozumienia lub zaakceptowania różnic w orientacji seksualnej lub ekspresji seksualnej. Nasza nietolerancja znajduje odzwierciedlenie w incydentach, w których osoby te są celem i zastraszane z powodu ich postrzeganej orientacji seksualnej lub dlatego, że nie spełniają przyjętych oczekiwań dotyczących płci. Ponieważ są postrzegani jako różni i jako kwestionujący normę społeczną, często są wykluczani i dyskryminowani. Dlatego w naszych badaniach nad wyższym wskaźnikiem samobójstw wśród nastolatków LGBT nie powinniśmy szukać przyczyny u nich, ale w nas samych i napiętnowaniu ich, ponieważ postrzegamy ich jako „innych od nas”.

Autor: Madeline Romero