„Bólu w tym życiu nie da się uniknąć, ale bólu, który tworzymy, unikając bólu, można uniknąć”. ~R.D. Laing

Miliony ludzi uciekają się do uzależnienia, aby uciec, tylko po to, by znaleźć tam więzienie. Jednym z powodów, dla których uzależnienie jest tak skuteczną pułapką, jest to, że opiera się na sprzeczności. Niski gonią za wzlotami, wzrosty prowadzą do upadków. Ten sam destrukcyjny proces myślowy, który nas ku temu przyciąga, karze nas, gdy to robimy. To straszna ironia, że ​​to, czego używamy, aby uciec przed naszym bólem, może stać się tak brutalnym jego źródłem.

Cykliczna siła uzależnienia stanowi wyzwanie dla powrotu do zdrowia. Osoba zwraca się do nałogu, aby złagodzić podstawowe cierpienie, a uzależnienie z kolei generuje więcej cierpienia. W terapii często staramy się pomóc ludziom dotrzeć do źródła ich problemu i zrozumieć myśli i uczucia, które kierują ich zachowaniem. W przypadku uzależnienia znacznie trudniej jest dotrzeć do podstawowych problemów, gdy osoba nadal aktywnie używa uzależniającej substancji lub aktywności, aby odciąć się lub uciec. Osoba może przyjść do terapeuty z nadzieją zajęcia się podstawowymi uczuciami lub rozwiązania powstałych problemów, ale w celu stworzenia jasnej ścieżki do uzdrowienia; muszą przestać podejmować uzależniające działanie. Jak ujęła to pisarka Jenni Schaefer: „Prawdziwa nadzieja połączona z prawdziwym działaniem zawsze prowadziła mnie przez trudne czasy. Prawdziwa nadzieja połączona z nicnierobieniem nigdy mnie nie pomogła”.

Oczywiście redukcją byłoby stwierdzenie, że przezwyciężenie uzależnienia oznacza po prostu zatrzymanie zachowania. Wyzdrowienie z jakiejkolwiek formy uzależnienia ma swoje własne standardy leczenia i zestaw wyzwań; niektóre wymagają nawet pomocy lekarza. Prawdopodobnie pojawi się wiele emocji, a osoba powinna mieć wsparcie i narzędzia, aby poradzić sobie z tymi skutkami. Jednak wszelkie kroki, jakie należy podjąć, aby powstrzymać faktyczny akt używania, stanowią podstawę, od której można rozpocząć prawdziwe zdrowienie.

Jednym ze sposobów na odzyskanie władzy nad naszymi działaniami jest poznanie myśli, które kierują zachowaniem. Każdy z nas posiada krytyczny głos wewnętrzny , który nas atakuje i podżega do samoograniczających się i autodestrukcyjnych zachowań. Ten dwulicowy proces myślowy gra dwie strony medalu, jeśli chodzi o uzależnienia.

Samouspokajająca się strona głosu może nas skłonić do używania.

• – Możesz wypić jeden kieliszek wina. Masz to pod kontrolą.
• – Potrzebujesz tej pigułki, żeby się zrelaksować. W porządku, to recepta.
• – Weź kawałek ciasta. Zasługujesz na nagrodę.
• – Nie poradzisz sobie z tym wszystkim. Musisz sprawić, żeby to zniknęło.

Samokarząca strona głosu może wedrzeć się w nas po użyciu.

• – Jesteś pijakiem. Mówiłem ci, że nie możesz tego zrobić.
• – Jesteś taki słaby. Znowu ci się nie udało.
• – Jesteś takim grubym frajerem.
• – Wszystko schrzaniłeś. Jesteś bezwartościowy!

Ogólnie rzecz biorąc, krytyczny głos wewnętrzny jest językiem naszego antyja, wewnętrznego wroga, który działa przeciwko nam na każdym kroku. Ten głos jest zbudowany z negatywnych lub bolesnych doświadczeń i postaw, które zinternalizowaliśmy. Nasze uzależniające zachowanie może być odpowiedzią na ten głos mówiący nam, że jesteśmy bezwartościowi lub słabi i że zasługujemy na karę, przez którą naraża nas nasze uzależnienie. W rzeczywistości często częścią tego, od czego jesteśmy uzależnieni, jest pozostawanie w kontakcie, a nawet wzmacnianie starego, negatywnego wizerunku nas samych.

„Ważne dla naszego uzdrowienia jest uporządkowanie przyjmowanych przez nas systemów wierzeń; systemy wierzeń, których nas nauczono, a ponieważ są tak pełne kłamstw, prowadzą do wszelkiego rodzaju depresji, uzależnień i innych zmagań, podczas gdy my staramy się radzić sobie z przejawami problemów zamiast z ich korzeniami” – napisał autor. Darlene Ouimet. Podejmowanie działań przeciwko naszemu uzależnieniu oznacza poznawanie i kwestionowanie starych systemów wierzeń oraz działanie bezpośrednio przeciwko naszemu krytycznemu wewnętrznemu głosowi, który je wspiera. Kiedy to robimy, możemy zastosować pewne praktyki, które pomogą nam po drodze:

1. Zidentyfikuj myśli, które pojawiają się tuż przed podjęciem działań w kierunku uzależniającego zachowania. Twój krytyczny głos wewnętrzny może wydawać się przyjazny lub kojący. Poznaj brzmienie tego głosu i wyzwalacze, które go budzą. Pomyśl o tym jako o zewnętrznym wrogu przemawiającym do ciebie w drugiej osobie, a nie o własnym, pierwszoosobowym punkcie widzenia.
2. Zapisz swoje myśli lub głosy , zawsze w drugiej osobie, jako aktywna alternatywa dla angażowania się w destrukcyjne zachowania.
3. Zastanów się, skąd pochodzą głosy. Czy przywołują jakieś wspomnienie? Czy ktoś ci to powiedział lub skierował do ciebie takie nastawienie? Czy przypominają ci kogoś lub coś z twojej przeszłości?
4. Zaplanuj, co robić, gdy czujesz się pobudzony . Pomyśl o działaniach, które możesz podjąć, a które w przeszłości powstrzymywały Cię przed angażowaniem się w uzależniające zachowania. Poszukaj w swoim życiu pewnych ludzi, którzy sprawią, że będziesz mniej skłonny do działania, kogoś, kto działa jako bufor między tobą a przyciąganiem twojego krytycznego wewnętrznego głosu.
5. Praktykuj współczucie dla siebie. Nie pozwól, aby twój krytyczny wewnętrzny głos atakował cię za jakiekolwiek błędy lub nawroty. Pamiętaj, że chęć samoukarania jest silną częścią tego, co pociąga osobę do uzależnienia, a przykre uczucia wynikające z nawału ataków na samego siebie często przyczyniają się do nasilenia uzależniających działań, które mają na celu złagodzenie tych bolesnych uczuć.
6. Poczuj pojawiające się uczucia. Kiedy przełamiesz nałóg, mogą pojawić się emocje, że uzależnienie pomogło ci uniknąć lub się przed nim bronić. Początkowo działanie wbrew swojemu krytycznemu głosowi wewnętrznemu, w tym przypadku opieranie się jego uwodzeniu do oddania się uzależnieniu, również zwiększy Twój niepokój. Uczenie się zdrowych strategii kopiowania, aby być w kontakcie z tymi uczuciami i pocenie się przez lęk, to ważne aspekty leczenia uzależnień. Pozwolenie sobie na odczuwanie wzlotów i upadków podstawowych emocji może w rzeczywistości przynieść ulgę i sprawić, że staniesz się silniejszy i bardziej odporny. Często przewidywanie odczuwania bolesnych emocji jest bardziej przytłaczające niż faktyczne ich doświadczanie. Ostatecznie przebywanie z uczuciami, a nie uciekanie od nich, może zmniejszyć twoje pragnienie angażowania się w nałogi.
7. Oczekuj, że twój krytyczny wewnętrzny głos zemści się. Kiedy po raz pierwszy opieramy się uzależnieniu i działaniom podyktowanym naszym krytycznym głosem wewnętrznym, powinniśmy oczekiwać, że głosy staną się głośniejsze. Zagłodzony potwór ma tendencję do kopania i krzyczenia. Jednak gdy wytrwamy, potwór osłabnie i ostatecznie zniknie w tle. Uczucia, które się pojawiają, mogą wydawać się przerażające, ale dają nam możliwość zbudowania naszej odporności. Rozwijają również ścieżkę, na której możemy zbadać podstawowe przyczyny naszego bólu.

Kiedy mamy do czynienia z naszymi podstawowymi emocjami, nie musimy już marnować naszej energii na poszukiwanie ucieczki. Częścią tego, jak to robimy, jest zrozumienie i odczuwanie bólu naszej historii, co pomaga nam oderwać negatywne nakładki naszej przeszłości i oddzielić się od przypisanej nam tożsamości, która dodatkowo napędza uzależniające zachowania. Możemy ćwiczyć współczucie dla siebie i odmawiać stania po stronie naszego krytycznego wewnętrznego głosu. Każde z tych zadań pomaga wzmocnić nasze prawdziwe ja, stronę nas, która jest we własnym zespole i wierzy, że jesteśmy godni. Ten proces pomaga nam być bardziej opanowanym w wyborze naszych działań i kierowaniu naszym życiem.