Temat prawdziwej miłości był dyskutowany od wieków. Cynicy często przysięgają, że to nie istnieje, podczas gdy beznadziejni romantycy uważają, że każdy powinien wyruszyć na poszukiwanie bratnich dusz. Z nauki ścisłe Teraz pokazując, że prawdziwa miłość jest nie tylko możliwa, ale może trwać całe życie, postanowiliśmy przyjrzeć się psychologicznym elementom, które pozwalają miłości rozkwitać lub zanikać.

Zacznijmy od zdefiniowania, czym naprawdę jest prawdziwa miłość:

Czym jest prawdziwa miłość?

lekarz, współautor książki Seks i miłość w związkach intymnych , często mówi, że najlepszym sposobem myślenia o miłości jest czasownik. Miłość jest dynamiczna i wymaga działania, aby się rozwijać. Jak napisał dr Firestone: „Często spędzamy czas martwiąc się o to, co czuje do nas nasz partner lub jak wygląda nasz związek z zewnątrz. Chociaż dobrze jest być kochanym przez kogoś innego, każdy z nas może naprawdę odczuwać tylko uczucia miłości do innej osoby, a nie uczucia tej osoby do nas. Aby połączyć się i podtrzymać te kochające uczucia w nas, musimy podjąć działania, które są pełne miłości. W przeciwnym razie możemy żyć w fantazji.

Czasami może to być frustrujące, ale w rzeczywistości bardzo wzmacniające jest zaakceptowanie faktu, że jedyną osobą, nad którą mamy prawdziwą kontrolę w związku, jesteśmy my sami. Jesteśmy odpowiedzialni za naszą połowę dynamiki. Dlatego możemy wybrać, czy angażować się w zachowania, które są destrukcyjne dla intymności, czy podejmować działania, które wyrażają uczucia miłości, współczucia, sympatii, szacunku i życzliwości. Aby świadomie i konsekwentnie wybierać to drugie, warto przyjrzeć się cechom, które przez ponad 30 lat studiowania par, które Ell W. uznał za niezbędne do zachowania prawdziwej miłości.

Zespół badawczy ojca i córki stworzył coś, co nazwali „Wykresem interakcji par”, który porównuje cechy idealnego związku z cechami, które doktor Robert Firestone nazwał „ fantazyjna więź . Więź fantazji jest „iluzją związku i bliskości [pozwalającą parom] zachować wyobraźnię kocham i kochający zachowując dystans emocjonalny”. Więź fantazji tworzy się, gdy pary zastępują prawdziwą miłość i bliskość formą bycia w związku. Ta więź zmniejsza uczucie żywotności i przyciągania między jednostkami.

Charakterystyka Prawdziwej Miłości kontra Fantasy Bond

1. Nieobronność i otwartość a gniewne reakcje na informacje zwrotne

Aby zachować bliskość, pary powinny być ze sobą otwarte, co oznacza chęć wysłuchania informacji zwrotnych od siebie nawzajem bez podejmowania działań obronnych lub zniechęcania. radzi parom, aby szukały sedna prawdy w tym, co mówi ich partner. Ta prawda może dostarczyć ważnej wskazówki, w jaki sposób możemy odpychać naszego partnera, nie zdając sobie z tego sprawy. Nawet jeśli nie zgadzamy się ze wszystkim, słuchanie naszego partnera w naturalny sposób sprawia, że ​​czuje się widziany, słyszany i troszczy się o niego. Z drugiej strony ukaranie naszego partnera za bycie szczerym i bezpośrednim w stosunku do nas zamyka komunikację.

2. Otwarty na próbowanie czegoś nowego, a zamknięty na nowe doświadczenia

Związek kwitnie, gdy oboje mają kontakt z żywą, otwartą i wrażliwą stroną siebie, która z zadowoleniem przyjmuje nowe doświadczenia. Nie musimy kochać i uczestniczyć we wszystkim, co lubi nasz partner, ale dzielenie się nowymi zajęciami, odwiedzanie nowych miejsc i łamanie rutyny często tchnie nowe życie w związek, który jest ożywczy dla obojga.

3. Uczciwość i uczciwość a oszustwo i dwulicowość

Prawda jest jedną z pierwszych lekcji, których większość z nas uczy się jako dzieci. Jednak, jako dorośli, w naszych najbliższych związkach może być wiele oszustw. Kiedy jesteśmy nieuczciwi wobec naszego partnera, wyrządzamy im, relację i sobie wielką krzywdę. Aby czuć się bezbronnym wobec naszego partnera, musimy mu ufać, a można to osiągnąć tylko poprzez uczciwość.

4. Szacunek dla granic, priorytetów i celów innych vs przekraczanie granic

Aby uniknąć fantazyjnej więzi, musimy postrzegać drugą osobę jako oddzieloną od nas. Oznacza to poszanowanie ich jako wyjątkowej, autonomicznej jednostki. Często pary mają tendencję do przyjmowania ról lub grania w dynamikę władzy. Możemy mówić sobie nawzajem, co robić lub jak działać. Albo możemy mówić za siebie io sobie nawzajem w sposób ograniczający lub definiujący. Zasadniczo traktujemy je jako przedłużenie nas samych, a nie oddzielne istoty ludzkie. W rezultacie tak naprawdę ograniczamy do nich naszą atrakcyjność. Jak mówi: „Traktujemy drugą osobę jak prawą rękę. Wtedy nie pociągają nas bardziej niż nasze prawe ramię.

5. Uczucie fizyczne i seksualność osobista a brak uczuć i nieodpowiednia, bezosobowa lub rutynowa seksualność

Uczucie jest ogromną częścią tego, jak wyrażamy miłość. Kiedy odcinamy się od naszych uczuć uczucia, mamy tendencję do tłumienia związku. To osłabia iskrę między nami a naszym partnerem. Seksualność może stać się rutynowa lub bezosobowa, w wyniku czego oboje partnerzy czują się bardziej zdystansowani i mniej usatysfakcjonowani. Utrzymywanie miłości przy życiu oznacza pozostawanie w kontakcie z częścią nas, która pragnie kontaktu fizycznego i jest gotowa dawać i otrzymywać uczucia.

6. Zrozumienie a nieporozumienie

Łatwo jest rzutować na naszego partnera lub źle rozumieć rzeczy, które mówią, używając ich do odczuwania zranienia lub atakowania w stary, znajomy sposób, który rezonuje z nami. Łatwo też utknąć we własnym punkcie widzenia, nie patrząc na rzeczy z perspektywy drugiej osoby. Zawsze będziemy dwoma różnymi ludźmi o dwóch suwerennych umysłach, więc nie zawsze będziemy się zgadzać. Jednak ważne jest, aby naprawdę spróbować zrozumieć naszego partnera z jasnego punktu widzenia. Kiedy nasz partner czuje się widziany i rozumiany, jest znacznie bardziej prawdopodobne, że zmięknie i zobaczy również naszą perspektywę.

7. Zachowania niekontrolujące, niemanipulacyjne i niezagrażające a manipulacje dominacją i uległością

Wiele par jest uwikłanych w dynamikę, w której jedna zachowuje się jak rodzic, a druga jak dziecko. Jedna osoba szuka wskazówek u drugiej, a następnie nienawidzi tej osoby za to, że mówi jej, co ma robić. Albo jedna osoba próbuje kontrolować sytuację, a potem narzeka, że ​​druga osoba jest nieodpowiedzialna, niedojrzała lub pasywna. Aby związek był naprawdę kochający, musi być równy. Kiedy jedna osoba próbuje kontrolować lub manipulować drugą, czy to krzycząc i krzycząc, czy walcząc z kamieniem i bawiąc się w ofiarę, żadna z osób nie doświadcza dorosłego, równego i pełnego miłości związku.

Dowiedz się więcej o Fantasy Bond w eCourse PsychAlive,

Jak stworzyć prawdziwie kochający związek

Teraz, gdy znamy cechy prawdziwej miłości, w jaki sposób możemy podjąć kroki w celu stworzenia bardziej pełnego miłości związku? Po pierwsze, ważne jest, aby przyznać, że pomimo tych wyraźnie brzmiących rozbieżności między prawdziwą miłością a fantazją, wiele osób myli jedno z drugim. Mogą nawet preferować fantazję od rzeczywistości, ponieważ bycie z kimś związanym jest mniej bolesne niż rzeczywiste poczucie z nim związku.

Wielu z nas zostaje uwikłanych w bajkę, powierzchowne elementy lub formę związku (tj. to, jak wygląda, a nie jak się czuje). Możemy zakochać się w iluzji połączenia lub bezpieczeństwa sytuacji, ale nie pozwalamy się zbytnio zbliżyć do drugiej osoby. Dzieje się tak dlatego, że chociaż większość z nas myśli, że pragnie miłości, często podejmujemy działania, aby ją odepchnąć. Dlatego pierwszym krokiem do bycia bardziej kochającym jest poznanie i zakwestionowanie naszych własnych mechanizmów obronnych.

1. Podważanie obron, które ograniczają prawdziwą miłość

Wiele osób boi się intymności, z których nawet nie są świadome. Możemy być tolerancyjni w realizacji naszych marzeń o zakochiwaniu się w fantazji, ale bardzo często nie tolerujemy spełnienia tego marzenia w rzeczywistości. dr F.S. opisuje, jak bycie kochanym przez kogoś zagraża naszej obronie i budzi emocjonalny ból i niepokój z dzieciństwa. Twierdzi, że zarówno dawanie, jak i otrzymywanie miłości mają tendencję do zakłócania negatywnych, ale znanych sposobów, w jakie myślimy o sobie. „Na poziomie nieświadomym możemy wyczuć, że gdybyśmy nie odepchnęli miłości, cały świat, którego doświadczyliśmy, zostałby zniszczony i nie wiedzielibyśmy, kim jesteśmy”.

Z tych powodów największą przeszkodą w znalezieniu i utrzymaniu miłosnego związku często jesteśmy my. Musimy dowiedzieć się, jakie obrony wnosimy do stołu, które odpędzają miłość. Na przykład, jeśli dorastaliśmy czując się odrzuceni, możemy odczuwać niepokój, że zbytnio się zbliżymy do innej osoby. Możemy nie czuć, że naprawdę możemy zaufać partnerowi lub polegać na nim, więc albo trzymamy się tej osoby, albo ją odpychamy, co prowadzi do tego samego rezultatu tworzenia dystansu.

Jeśli w dzieciństwie czuliśmy się krytykowani lub urażeni, możemy mieć problem z poczuciem pewności siebie lub wartości w naszych związkach. Możemy szukać partnerów, którzy poniżają nas w znajomy sposób, albo nigdy w pełni nie akceptujemy kochających nas uczuć partnerów, ponieważ zagrażają one tej wczesnej samoocenie.

Jeśli czuliśmy się wtrąceni we wczesnym życiu lub jeśli mieliśmy „głodnego emocjonalnie” rodzica, możemy całkowicie unikać intymności i czuć się pseudoniezależni lub możemy podświadomie szukać osób, które na nas polegają, aby zaspokoić wszystkie ich potrzeby, a nawet więcej. Ponownie, obie te skrajności mogą prowadzić do relacji, w których brakuje prawdziwej bliskości i intymności.

Dobrą wiadomością jest to, że możemy zacząć przełamywać te destrukcyjne wzorce relacji, lepiej poznając siebie i nasze mechanizmy obronne. Dlaczego wybieramy partnerów, których robimy? Jakie cechy nas pociągają – dobre i złe? Czy istnieją sposoby, w jakie zniekształcamy lub prowokujemy naszego partnera do działania w sposób, który pasuje do naszych mechanizmów obronnych? Jak tworzymy dystans? Jakie zachowania, w które się angażujemy, mogą wydawać się samoobronne, ale w rzeczywistości odpychają miłość.

Dowiedz się więcej o Strach przed intymnością

2. Odróżnienie się od wpływów z przeszłości, które już nie służą ci w teraźniejszości

dr F.S. rozwinął podejście do kwestionowania starych, zakorzenionych wzorców i mechanizmów obronnych, proces ten nazywa różnicowaniem. Ten proces obejmuje cztery kroki:

• Odróżnij się od krytycznych, karzących i destrukcyjnych postaw, które przyswoiłeś sobie we wczesnych latach życia
• Odróżnij się od niepożądanych cech u rodziców, które widzisz u siebie
• Zmierz się z reakcjami obronnymi, które miałeś (jako dziecko), które już ci nie służą w teraźniejszości
• Formułowanie i nauka życia według własnych wartości – kim chcesz być?

Podjęcie tych kroków różnicowania pozwala nam żyć w mniej obronnym stanie, w którym dążymy do tego, czego naprawdę pragniemy w życiu.

Dowiedz się więcej o Różnicowanie

Jak sprawić, by prawdziwa miłość trwała?

Wiele odpowiedzi na pytanie, dlaczego miłość zanika, można znaleźć w zrozumieniu, jak i dlaczego tworzymy więź fantazji. Więź fantazji jest ostateczną obroną przed miłością. Nawet po tym, jak straciliśmy czujność i pozwoliliśmy się zakochać, gdy tylko zaczniemy się bać, czy to utraty partnera, czy odróżnienia się od naszej starej, znajomej tożsamości, możemy zwrócić się do fantastycznej więzi, która pozwoli nam utrzymać złudzenie, że nie jesteśmy sami, zachowując emocjonalny dystans do partnera. Aby uniknąć fantazyjnej więzi, powinniśmy unikać cech wymienionych powyżej, ale także podejmować następujące działania.

Działania mające na celu zerwanie fantastycznej więzi i stanie się bardziej kochającym:

1. Bądź czuły. Znajdź nawet najdrobniejsze sposoby na nawiązanie kontaktu i okazanie uczucia i atrakcyjności.
2. Zwolnij i bądź obecny. Poświęć czas, aby naprawdę porozmawiać i wysłuchać swojego partnera.
3. Nawiąż kontakt wzrokowy. Brzmi prosto, ale często zapominamy po prostu spojrzeć na naszego partnera.
4. Spróbuj czegoś starego. Znajdź czas i nie przestawaj robić wspólnie czynności, które kochałeś.
5. Spróbuj czegoś nowego. Nie popadaj w rutynę. Proponuj nowe zajęcia i bądź otwarty na te, które sugeruje Twój partner.
6. Przerwij rutynę. Jeśli robienie tego samego zmniejsza twoje podekscytowanie, bądź otwarty na przełamanie nawyku i zrobienie miejsca na spontaniczność.
7. Unikaj bierności i kontroli. Staraj się o równą wymianę pomysłów. Bierz odpowiedzialność za własne działania i nie próbuj kontrolować swojego partnera.
8. Mów jako „ja” zamiast „my”. Pamiętaj, że zawsze będziesz dwiema oddzielnymi osobami i nie przekraczasz granic, co zmniejsza atrakcyjność.
9. Bądź świadomy swojego krytycznego wewnętrznego głosu. Wszyscy mamy wewnętrznego wroga, który krytykuje nas i naszego partnera oraz podkopuje nasze najbliższe relacje
10. Zrób coś samodzielnie. To, że jesteście parą, nie oznacza, że ​​musicie robić wszystko razem. Nie rezygnuj z przyjaźni i zajęć, które lubisz na własną rękę i nie proś partnera o to
11. Przekazuj, co czujesz. Nie oczekuj, że twój partner będzie czytać w twoich myślach. Bezpośrednie mówienie tego, czego chcesz i co czujesz, pomaga uniknąć pasywno-agresywnych lub nieprzyjemnych sposobów nawiązywania relacji. Zachęca również twojego partnera do tego samego.
12. Unikaj mentalności „łeb za wet”. Miłość to działanie, które każdy z nas musi wybrać dla siebie. Kiedy zaczynamy mierzyć to, co robimy dla siebie nawzajem, tworzymy oczekiwania i rodzimy urazę, zamiast pozostawać w kontakcie z tym, jak dobrze jest być kochającym wobec kogoś innego.
13. Wspieraj rzeczy, które rozświetlają twojego partnera. Nigdy nie przestawaj wspierać i zachęcać swojego partnera, aby był jak najbardziej żywy i robił rzeczy, które sprawiają, że twój partner czuje się najbardziej podobny do siebie… nawet jeśli te rzeczy nie są dla ciebie najważniejsze.
14. Podejmij działania, które Twój partner postrzega jako kochający. Upewnij się, że to, co robisz, ma znaczenie dla twojego partnera. Możesz kochać dostawać kwiaty, ale czy jest to coś, co sprawi, że twój partner poczuje się kochany?
15. Nie daj się zamknąć. Zbyt łatwo jest się zamknąć, gdy czujemy się zawstydzeni, niespokojni, rozczarowani lub wywołani przez naszego partnera, ale musimy walczyć, aby nie zostać zamkniętym i odepchnąć miłość, która do nas przychodzi.