Lęk jest najczęstszym problemem zdrowia psychicznego w Stanach Zjednoczonych. Według Narodowego Instytutu Zdrowia Psychicznego aż 18% populacji pada ofiarą tego powszechnego, ale rzadko omawianego problemu w naszym społeczeństwie.

Dla mnie – i około 40-60% innych studentów – lęk stał się częścią naszej codziennej rutyny po tym, jak przebrnęliśmy przez jeden z najbardziej stresujących okresów w naszym młodym-dorosłym życiu: studia.

Chociaż miałem szczęście mieć troskliwych przyjaciół i rodzinę, wciąż wahałem się, czy szukać wsparcia, kiedy najbardziej go potrzebowałem. Myślałem, że stres i niepokój po prostu definiują część doświadczenia w college'u i że będzie to coś, co mógłbym wypracować samodzielnie. Byłem zastraszony, by poprosić o pomoc i otworzyć się na przyjaciół, ale nie chciałem niczego więcej.

Pomimo statystyk, że prawie 1/5tenAmerykanów zmaga się z niepokojem, piętno wciąż krąży wokół samego słowa, pozostawiając tych z nas, którzy się z nim identyfikują, nie wiedząc, jak o tym mówić i prosić o pomoc, której potrzebujemy.

Jest więcej niż prawdopodobne, że znasz kogoś, kto żyje z klinicznie niespokojnym umysłem — może nawet sam wpadasz w te statystyki. Fakt, że to zaburzenie jest tak obecne w naszym codziennym życiu, tylko wzmacnia potrzebę większej świadomości tego, jak pomagać ludziom wokół nas.

O ile nie doświadczyłeś lęku na własnej skórze, może być trudno wczuć się w kogoś, kto zmaga się z nim przez życie. Ale brak osobistego doświadczenia nie oznacza, że ​​nie masz kwalifikacji do pomocy — istnieje kilka sposobów wspierania przyjaciela lub członka rodziny, pamiętając o tych wskazówkach:

1. Najpierw pytaj, potem działaj.

Dla wielu osób myśl o proszeniu o pomoc sama w sobie wywołuje niepokój. Zapytanie kogoś z niepokojem, jak możesz pomóc, jest najlepszą rzeczą, jaką możesz dla niego zrobić. Każdy kieruje swój niepokój w inny sposób, dlatego nie ma uproszczonego rozwiązania tego problemu.

2. Uczyń słuchanie priorytetem.

Czasami ciche, empatyczne wsparcie – czy to ramię, na którym można płakać, czy osoba, której można się udzielić – jest bardziej pomocne niż rada. Chociaż wsparcie praktyczne jest często doceniane, wsparcie emocjonalne może być równie pomocne.

3. Zrób swoją część, aby odstygmatyzować.

Największym lękiem, jaki miałem, otwierając się przed bliskimi, był strach, że ludzie inaczej na mnie spojrzą. Zapewniając ich, że nadal widzisz ich takimi, jakimi naprawdę są, pod sporadyczną maską niepokoju, mogą czuć się bardziej komfortowo, będąc szczerym i otwartym na temat tego, przez co przechodzą.

4. Zachęcaj do szukania profesjonalnej pomocy.

Idąc ręka w rękę z odstygmatyzowaniem, rozmowa o wizycie z terapeutą może wprowadzić do swobodnej rozmowy temat nieco tabu. Tylko 1/3r & Dosób borykających się z lękiem otrzymuje leczenie, na które zasługuje. Zachęcając bliskich do pójścia na terapię, możemy przełamać piętno chorób psychicznych i całkowicie poprawić tę statystykę.

5. Bądź tam też dla siebie.

Pomaganie komuś innemu w jego niepokoju nie umniejsza również żadnych problemów, z którymi się borykasz, niezależnie od tytułu, pod którym się znajduje. Wiedz, że jako przyjaciel możesz zrobić tylko tyle, ale nawet najmniejsze akty pomocy są doceniane.

Razem możemy zmierzyć się z ogólnokrajowym problemem lęku – po prostu zaczynając od uznania, że ​​istnieje. Lęk jest zaburzeniem, które można leczyć. I chociaż zalecana jest profesjonalna pomoc, ci, którzy cierpią, nie zawsze otrzymują leczenie, którego potrzebują, co sprawia, że ​​pomoc osób wokół nas jest jeszcze bardziej doceniana i tym bardziej potrzebna.

___________________________________________________________________________________________

Źródła:

https://greatergood.berkeley.edu/article/item/seven_ways_to_help_someone_with_anxiety

https://www.mentalhealthfirstaid.org/2018/12/how-to-help-someone-with-anxiety/

http://www.bu.edu/articles/2016/college-students-anxiety-and-depression