Brak zbadania lub zmiany naszych przyzwyczajeń może mieć zabójczy wpływ na nasze życie.

Posiadanie rutyny niekoniecznie jest złą rzeczą. Może pomóc Ci zachować porządek, być produktywnym, a nawet według niektórych badacze , znajdź znaczenie. Pewny studia mają skojarzone rutyny rodzinne z kompetencjami rodzicielskimi i satysfakcją małżeńską. Jednak nie wszystkie procedury są sobie równe, a brak zbadania lub zmiany naszych nawyków może mieć ograniczający lub przytłaczający wpływ na nasze życie.

Ważnym powodem jest to, że nawykowe zachowanie z natury może odciąć nas od uczuć. Przechodzenie przez serię z nich może ustawić nas na autopilocie przez cały dzień, co może doprowadzić nas do utraty kontaktu z samym sobą i naszym bezpośrednim doświadczeniem — czy to zmysłowym, czy emocjonalnym. Na przykład przewijanie telefonu podczas naszej porannej podróży pociągiem może wydawać się całkiem nieszkodliwe, ale możemy przegapić widoki, dźwięki, a nawet zapachy, które w jakiś sposób nas ożywią, zainspirują określone uczucie lub pobudzą naszą wyobraźnię. Podobnie lista rzeczy, na które naciskamy, aby włączyć je do naszej wieczornej rutyny, może zajmować czas, który moglibyśmy wykorzystać na nawiązanie kontaktu z bliskimi.

Bez względu na to, jakie mogą być nasze osobiste wzorce nawyków, warto zastanowić się, w jaki sposób mogą one odcinać nas od bardziej istotnego sposobu angażowania się w świat. Określona rutyna może sprawić, że poczujemy się bezpieczniejsi lub niekwestionowani, wyciszając niektóre z naszych lęków związanych z niepewnością. Może to jednak również zamykać nas na poczucie podziwu, ciekawości lub podekscytowania. Dzieje się tak, ponieważ za każdym razem, gdy próbujemy użyć czegokolwiek – czy to substancji, czy sztywnego wzorca zachowania – do uśmierzania negatywnych emocji, często nieumyślnie wykluczamy również nasze głębsze, pozytywne.

Powszechnym efektem ubocznym naszych rutynowych prób wyciszenia jest nuda. Pomyśl o tym, jak czujesz się w dniu wakacji w porównaniu z tym, jak czujesz się w środku typowego dnia w domu. Zwykle w podróżach pojawia się nowość, która ma działanie orzeźwiające. I choć jest poczucie wolności i braku zobowiązań, to jednocześnie następuje całkowite przejście do naszej rutyny. Zamiast tego, jak poradzimy sobie z tym dniem przez nowe doświadczenia i niepewność.

Prawdę mówiąc, możliwe jest podtrzymywanie tego samego poczucia przygody w każdym dniu naszego życia. Istnieją namacalne sposoby na znalezienie równowagi między sprawieniem, by nasze codzienne życie było spokojne i stabilne, a otwarciem się na nowe i energetyzujące doświadczenia. Pierwszym krokiem jest zadać sobie pytanie, czy naprawdę doświadczamy naszego życia, czy po prostu wykonujemy ruchy? Możemy zacząć patrzeć na wzorce naszego zachowania, które stały się nieaktualnymi lub nawet sztywnymi sposobami myślenia, które obniżają naszą energię i odcinają nas od poczucia żywotności.

Pomocne może być sporządzenie listy czynności, w które angażujemy się, które sprawiają, że czujemy się bez życia. Dla wielu z nas zwracanie się w stronę technologii — naszych telefonów lub strumieniowej telewizji — może być uzależniająco paraliżujące. Jednak nawyki, które nas odcinają, istnieją o wiele dłużej niż nasze urządzenia, więc ważne jest również, aby wziąć pod uwagę nawet pozornie nieszkodliwe czynności, takie jak określone miejsce, do którego zawsze chodzimy, czy pewien sposób, w jaki musimy przygotować się do spania . Jeśli mamy problem z identyfikacją tych zachowań w sobie, dobrą zasadą jest to, że często możemy określić, jak kompulsywne jest to działanie, po tym, jak odczuwamy niepokój, gdy się od niego różnimy.

Kiedy już mamy wyczucie niektórych rutyn, które chcemy zmienić, możemy zacząć działać. To nie musi być nic monumentalnego. Możemy zacząć od pomieszania kolejności rzeczy, wypróbowania nowej restauracji lub wybrania innej drogi do pracy.

Eksperymentując z tym ćwiczeniem, możemy zacząć myśleć szerzej. Możemy zbadać, co oznaczałoby wyrwanie się z ustalonej tożsamości lub roli, którą sobie narzucamy. Na przykład, jeśli czujemy presję, by być cichym, miłym, możemy spróbować wypowiedzieć się i zasugerować więcej pomysłów. Jeśli często czujemy potrzebę kontrolowania tego, gdzie bierzemy obiad lub gdzie wychodzimy na randkę, odpuszczenie i zobaczenie, co się dzieje, może całkowicie zmienić nasze doświadczenie. Choć mogą się wydawać małe, wprowadzanie tego rodzaju zmian może nas niepokoić. Jednak często budzą nas w sposób, którego tak naprawdę nie oczekujemy.

Dzieje się tak, ponieważ kiedy popadamy w rutynę, często wybieramy wzorzec zachowania, który wydaje się samoobronny i znajomy. Te wzorce są zbudowane na starych adaptacjach, które wprowadziliśmy, aby czuć się bezpiecznie w naszym wczesnym środowisku. Jako dzieci budowaliśmy mechanizmy obronne, aby chronić się przed sposobami, w jakie zostaliśmy zranieni. Być może potrzebowaliśmy czuć się samowystarczalni, pseudoniezależni i zorganizowani, aby istnieć w domu, który wydawał nam się chaotyczny i niestabilny. Aby uchronić się przed lękiem i bólem, podświadomie zaprojektowaliśmy zestaw uporządkowanych zachowań, które pomogą nam poruszać się po świecie. Problem polega na tym, że w miarę jak zmieniają się nasze światy i życie, a my stajemy się niezależnymi dorosłymi, którzy nie są już ofiarami naszych okoliczności, tkwimy na swoich drogach. W tym momencie nasza samoobrona zaczyna nas ranić, a nie pomagać.

Kiedy jesteśmy chronieni w naszym życiu i sztywni w naszych rutynach, często tracimy dziecięce poczucie zachwytu nad światem. Możemy jednak ponownie połączyć się z tym uczuciem, chcąc odkrywać. Ta eksploracja nie musi ograniczać się do wakacji lub specjalnej okazji, ale może być połączona z każdym dniem. Możemy odkrywać nasze własne miasto, być bardziej wolni w naszych związkach lub być bardziej otwarci na zmiany w naszej porannej rutynie. Każdego dnia możemy celebrować nasze poczucie wyboru.

Prawda: żaden dzień ani chwila nie będą takie same jak inne. Jednak poszukiwanie i aktywne wybieranie nowości pomaga nam czuć się bardziej żywymi, zaangażowanymi i dostrojonymi do siebie i innych. Może to oznaczać zrobienie czegoś tak prostego, jak spontaniczne przytulenie naszego partnera, zamiast spieszyć się obok niego lub zrobienie czegoś głupiego z naszym dzieckiem, zamiast wysyłać je do posprzątania pokoju. Może to oznaczać podjęcie nowego hobby lub odłożenie telefonu.

Bez względu na to, jakie będzie działanie, ważne jest, abyśmy sprawdzili sami siebie i zobaczyli, jak czują się te nowe wybory. Możemy zrobić to, co dr Daniel Siegel nazywa przesiewaniem naszego doświadczenia, biorąc pod uwagę wszelkie doznania, obrazy, uczucia i myśli, które się pojawiają. Kiedy to robimy, możemy czuć się niespokojni, ale z czasem powoli połączymy się z tym, kim jesteśmy. Zaczniemy głębiej wiedzieć, co sprawia nam przyjemność, co jest dla nas ważne i po prostu, co sprawia, że ​​ożywamy.