Nie ma nic złego w byciu singlem. W rzeczywistości jedną z najważniejszych lekcji, jakich można się nauczyć, jest to, że może być sam w sobie pełną i szczęśliwą osobą. Nierozpoznanie tego może prowadzić ludzi do związków, które ich nie satysfakcjonują, a nawet sprawiają, że są nieszczęśliwi. Co więcej, kiedy ich decyzja o zawarciu pary jest oparta na niskiej samoocenie lub strachu przed samotnością, ludzie mają skłonność do dokonywania złych wyborów lub „ustalania” swojego życia miłosnego.

Odrzućmy więc pomysł, że za wszelką cenę opowiadam się za parą. Jednak tak jak zachęcam osoby pozostające w związku do rozważenia swoich motywacji i pragnień, tak samo zachęcam osoby samotne do tego samego. Jeśli jesteś singlem i nie jesteś z tego powodu zadowolony, możesz być bardziej otwarty na to zapytanie. Jeśli nie jesteś w związku z wyboru, możesz czuć się bardziej pewny swojej sytuacji. Jeśli jednak poczujesz, że czujesz się nastawiony na ideę związków w ogóle, twoje postawy są warte zbadania. Może dziać się coś innego, coś głębszego i mniej świadomego. Może być wiele dobrych powodów, dla których nie jesteś teraz w związku, ale zamierzam tutaj zdemaskować niezbyt dobre powody, dla których ludzie odchodzą od miłości i intymności… a być może nawet od własnego szczęścia .

Po pierwsze, istnieje wiele cynicznych postaw dotyczących miłości, które przenikają naszą kulturę. Jeśli chcesz, z pewnością możesz uzasadnić niski wskaźnik sukcesu relacji. Istnieje wiele statystyk przypominających nam, że pary się rozstają i niezliczone osobiste historie, które pokazują nam, że ludzie są zranieni. Wielu ludziom, szczególnie tym, którzy mają złe doświadczenia, ich cyniczne lub krytyczne postawy nie pozwolą im poznać innej osoby, a tym bardziej zakochać się.

W przypadku tych osób łatwo jest spisać potencjalnych partnerów na straty z długiej listy powodów, np. „Wydaje się zbyt chętny”. – Będzie spięta. Te ograniczające postawy mogą być bardziej ogólne: „Randki są zbyt niezręczne”. „Związki cię wiążą”. Mogą być oparte na stereotypach seksualnych: „Mężczyźni chcą tylko seksu”. „Kobiety po prostu chcą cię kontrolować”. Mogą nawet ogólnie zaatakować miłość i związki: „Ludzie cię zawodzą”. „Miłość nigdy nie trwa”. Chociaż możemy uzasadnić te negatywne postrzeganie faktami, liczbami lub własnymi bolesnymi doświadczeniami, nasze cyniczne uczucia i postawy często mają swój początek bardzo wcześnie w naszym życiu.

Przez całe dzieciństwo wpływa na nas zarówno sposób, w jaki jesteśmy spokrewnieni, jak i sposób, w jaki odnoszą się do siebie nasi rodzice lub wczesni opiekunowie. Możemy formułować uprzedzenia lub opinie na temat relacji w oparciu o negatywną dynamikę, której doświadczamy lub obserwujemy. Gdybyśmy mieli rodzica, który był nieobecny, moglibyśmy dorastać w poczuciu większej nieufności. Możemy krążyć wokół idei, że „wszyscy mężczyźni odchodzą” lub „wszystkim kobietom jest zimno”. Gdybyśmy mieli rodzica, który był apodyktyczny i natrętny, moglibyśmy mieć myśli o potencjalnych partnerach, takie jak: „Będą ode mnie chcieć za dużo. Są zbyt zależni. Po prostu przejmą moją przestrzeń i spróbują mnie kontrolować. Posiadanie rodzica, który przeżył trudny rozwód i nigdy więcej się nie spotykał, może skłaniać nas do myślenia: „Związki są po prostu zbyt trudne lub niebezpieczne”.

Te, często stereotypowe, punkty widzenia mogą być wzmocnione przez rozczarowujące lub bolesne doświadczenia, które przeżywamy jako dorośli. Jednak te postawy są często niesłuszne lub chybione. Malują karykaturę napotkanych ludzi i tworzą barierę między nami a światem. Kiedy stajemy się cyniczni wobec potencjalnych partnerów, związków lub samej miłości, ograniczamy możliwości prawdziwego poznania i nawiązania kontaktu z inną osobą.

Jeśli uda nam się ominąć te wczesne niepewności i dać komuś szansę, możemy się zakochać. Przez pewien czas nasze hiperkrytyczne postawy mogą nawet trochę się uspokoić. Jak na ironię, mogą się znowu skradać, kiedy zaczynamy czuć się naprawdę blisko z drugą osobą, kiedy sprawy stają się „poważniejsze”, że tak powiem. Dzieje się tak, ponieważ nasze własne lęki ipsychologiczna obronaprzeciwko miłości są kwestionowane, co prowadzi nas do podświadomie szukania sposobów na odepchnięcie miłości. Wybór partnera na osobności może być sposobem na ochronę siebie i tworzenie dystansu. W rzeczywistości wszyscy ludzie mają wady. Zawsze możemy wybrać doskonalenie czyichś niedociągnięć lub możemy być otwarci, wrażliwi i współczujący w naszym podejściu do innych, szczególnie tych, którzy wiele dla nas znaczą.

Oprócz krytykowania innych, ludzie również zwracają się przeciwko sobie w związku ze znalezieniem i utrzymaniem miłosnego związku. Wielu samotnych mężczyzn i kobiet czuje się tak przytłoczonych niepewnością lub samokrytycznym nastawieniem, że trudno im nawet podnieść głowę i spojrzeć na osobę, którą uważają za atrakcyjną. Te myśli składają się na to, co mój ojciec psychologRobert Ognistyodnosi się do „krytyczny głos wewnętrzny. Ten głos jest jak komentator w naszych głowach oceniający każde nasze działanie. Kiedy patrzymy w lustro, może zaczynać się od: „Jesteś taki nieatrakcyjny. Spójrz, jak jesteś bez formy. Nikt by się tobą nie zainteresował. Po prostu zostań w domu. Kiedy idziemy na randkę, może to zalać nasze głowy myślami typu: „O czym ty w ogóle mówisz? Jesteś taki nudny. To jest katastrofa. On / Ona nie bawi się dobrze. Po prostu nazwij to nocą. I wreszcie, jeśli rzeczywiście z kimś się zaangażujemy, może naprawdę wedrzeć się do nas: „To się nigdy nie uda. Nic nie trwa. On/ona znajdzie kogoś lepszego i zostawi cię. Za kogo się uważasz? Nie możesz mieć tego, czego chcesz. '

To jasne, w jaki sposób ten wewnętrzny krytyk, gdy działa, może sabotować relacje. Tworzy negatywny filtr, przez który postrzegamy siebie, naszego partnera i naszą relację. Niezależnie od tego, czy zdecydujemy się być singlem, czy nie, ważne jest, aby zidentyfikować i oddzielić się od tego wewnętrznego krytyka, aby rozszyfrować nasz prawdziwy punkt widzenia i zrozumieć, do czego naprawdę chcemy dążyć w życiu.

Więc czego tak naprawdę chcemy? Tak jak istnieje wiele smutnych statystyk, które sprawiają, że czujemy się beznadziejnie w związku, istnieje wiele faktów i liczb, które wspierają ich dążenie. Studia pokazać, że miłość i relacje prowadzą do szybszego leczenia, zmniejszenia bólu, ostrzejszego umysłu, większego sukcesu (jako lidera i w biznesie), zmniejszenia stresu, zwiększenia szczęścia i dłuższego życia. Są nawet studia w neuronauce, która mówi, że romantyczna miłość może trwać całe życie, z tymi samymi iskrami zapalającymi się dekady później, które zapalały się, gdy dwoje ludzi po raz pierwszy się zakochało.

Jeśli zdecydujemy, że to, czego chcemy, jest trwałym, pełnym miłości związkiem, to nie z zewnętrznymi siłami będziemy musieli się zmierzyć. Bardziej prawdopodobne jest, że będziemy musieli stawić czoła serii nieoczekiwanychobawy o intymnośćktóre w nas mieszkają. Wielu z nas chowa się lub próbuje chronić części siebie, starając się nie zranić. Robimy to całkowicie unikając związków lub wycofując się, gdy sprawy wydają się zbyt bliskie. Większość z nas, którzy mają historię napiętych kontaktów, boi się być wrażliwym. Dla wielu ludzi pomysł wejścia w związek wydaje się zagrażać ich tożsamości – jakby stracili część tego, kim są. Myślą o wejściu w związek jako o poświęceniu. Wierzą, że stracą poczucie niezależności i wolności i mogą stracić przyszłe możliwości.

Prawda jest taka, że ​​w dobrym związku może zdarzyć się coś wręcz przeciwnego. Kiedy spotykają się dwoje ludzi, ich światy powinny rosnąć, a nie kurczyć. Poznamy nowych przyjaciół, odkryjemy nowe przygody i, co najważniejsze, odkryjemy nowe części siebie, o których istnieniu nawet nie wiedzieliśmy. Można znaleźć kogoś, kto wspiera nasze zainteresowania, wprowadzając je w nasze.

Podczas tej przygody zostaniemy zranieni. z powoduobronakażdy z nas się uformował. Jednak wraz z tym bólem stwarzamy okazję do wielkiej radości i rozwoju osobistego. Jeśli potrafimy przeciwstawić się naszej własnej obronie i wewnętrznemu krytyce, szybko przekonamy się, że jesteśmy wystarczająco silni, aby poradzić sobie z tym, co rzuci na nas życie. Dzięki temu fundamentowi osobistej siły, który polega na poczuciu się jak cała osoba na własną rękę, odkryjemy, że podatność jest w rzeczywistości najbezpieczniejszym miejscem, aby uzyskać to, czego chcemy. Jak zauważyła badaczka Brene Brown: „Wrażliwość to nie strach, smutek i rozczarowanie. To miejsce narodzin wszystkiego, czego pragniemy.