W mojej pracy jako psycholog kliniczny uwielbiam, gdy kontaktuje się ze mną ktoś, kto chce terapii lękowej. Od OCD po fobie, wiem, że są rzeczy, które mogę im powiedzieć na naszym pierwszym spotkaniu, które pomogą im zacząć przezwyciężać stan, który dla wielu ludzi jest rozdzierający i wyniszczający. Dodatkowo istnieje jasna ścieżka, którą możemy kroczyć razem podczas terapii, która może prowadzić ich do większej wolności, spokoju i dobrego samopoczucia.

Jestem jeszcze bardziej podekscytowany, gdy ktoś, kto doświadcza ataków paniki, zwraca się do mnie o pomoc, ponieważ większość osób, które weszły do ​​mojego biura z atakami paniki, nie ma dodatkowych ataków po wyjściu. W przypadku osób, które nadal mają kilka kolejnych ataków, ich częstotliwość zmniejsza się wraz z postępem terapii i ostatecznie zatrzymuje się. Nie mogę przecenić, jak satysfakcjonujące jest dostarczanie informacji i coachingu niezbędnego, aby pomóc komuś przestać mieć ataki paniki.

Ataki paniki są niesamowicie przytłaczającym i bolesnym doświadczeniem emocjonalnym i fizjologicznym. Ludzie, którzy mają ataki paniki, często wierzą, że mają atak serca lub że umierają, ponieważ ich ciało i umysł czują się całkowicie poza kontrolą. Ponadto ataki paniki są powszechne i około 1 na 4 osoby dozna ataku paniki w pewnym momencie swojego życia (Gardenswart i Craske, 2001). Dla wielu osób będą mieli jeden lub kilka ataków, a potem odejdą same, ale dla innych ataki stają się z czasem częstsze i chociaż pierwszy mógł być wywołany przez stresujące wydarzenie, kolejne ataki mogą czuć, że pojawiają się znikąd i mogą być zupełnie nieoczekiwane, zwiększając przerażenie, którego doświadcza dana osoba. Ten terror często prowadzi ludzi do niezrozumienia tego, co się z nimi dzieje (wierzenie, że umierają lub wariują).

Być w stanie pomóc komuś zapobiec kontynuacji tych okropnych doświadczeń po mniej niż pół godzinie rozmowy, wydaje się magiczne. Przy odrobinie dobrych informacji i dużej odwadze ludzie mogą od razu zacząć czuć się lepiej. Tutaj podzieliłem kilka ważnych informacji na temat ataków paniki na dwie sekcje: co musisz wiedzieć o atakach paniki i co zrobić, jeśli nie chcesz mieć ataków paniki.

Co musisz wiedzieć o atakach paniki

1. Ataki paniki są dość powszechne i nie są niebezpieczne.

Jak wspomniano powyżej, wiele osób doświadczy ataków paniki w swoim życiu, więc są one powszechne. Ponadto ataki paniki są niezwykle intensywne, ale nie prowadzą do skutków, których ludzie czasami obawiają się, gdy mają ataki, takie jak zawał serca, śmierć lub szaleństwo. Wiele osób, które widziały mnie, aby leczyć ataki paniki, odwiedziło już szpital lub lekarza i przeszło testy, aby wykluczyć medyczne przyczyny ich objawów, więc mogę być pewny, że powiem im, że nie umrą z powodu paniki atakuj, nawet jeśli tak się czujesz.

2. Panika to naturalna reakcja Twojego organizmu na ekstremalny stres.

Panika to ewolucyjnie rozwinięty mechanizm, który ma pomóc ci przetrwać zagrażające życiu niebezpieczeństwo poprzez wywołanie reakcji walki/ucieczki/zamrożenia. Może to sprawić, że będziesz walczył ciężej, biegać szybciej lub udawać martwego, gdy na przykład zostaniesz zaatakowany przez duże zwierzę. W takiej sytuacji panika może pomóc ci przetrwać. Drapieżnictwo jest jednak znacznie mniejszym zagrożeniem we współczesnym świecie, a obecnie ataki paniki są często spowodowane stresującym wydarzeniem, które nie zagraża życiu, ale uruchamia ten starożytny mechanizm przetrwania. Dlatego często nazywam napady paniki fałszywy alarm.

3. Ataki paniki zwykle trwają krótko i nigdy nie będą trwać wiecznie.

Ataki paniki ograniczają się samoistnie, ponieważ twoje ciało nie jest w stanie utrzymać tego niewiarygodnie wysokiego poziomu lęku przez bardzo długi czas. Po 5-15 minutach ataki paniki ustępują samoistnie. Warto to wiedzieć, ponieważ często ludzie wierzą, że atak paniki zakończył się w wyniku ich ucieczki z sytuacji, która wywołała stres i że trwałby wiecznie, gdyby nie uciekli. W rzeczywistości, nawet jeśli ludzie pozostają w sytuacji wywołującej lęk, ich objawy paniki szybko ustąpią.

4. Nie umrzesz, nie zemdlejesz, „oszalejesz” ani nie stracisz kontroli nad swoim ciałem, gdy doznasz ataku paniki.

Ludzie nie umierają z powodu ataków paniki i nie wariują z powodu ataków paniki. Jak wspomniano powyżej, panika to rozwinięty mechanizm, który ma pomóc ci przetrwać niebezpieczne sytuacje.

5. Ataki paniki nadal powodują problemy, jeśli boisz się, że będziesz mieć więcej ataków paniki i zmienisz swoje zachowanie, aby uniknąć dodatkowych ataków paniki.

Przykładem zmiany zachowania jest zaprzestanie wychodzenia w miejscach publicznych, ponieważ boisz się, że będziesz miał atak paniki i nie będziesz ćwiczył, ponieważ powoduje to szybsze bicie serca i strach przed dodatkowym atakiem. Strach i unikanie (przed sytuacjami lub reakcjami fizjologicznymi) komunikują twojemu ciału, że jesteś w niebezpieczeństwie i że jesteś bezpieczny tylko dzięki unikaniu. Prowadzi to do cyklu nasilających się ataków paniki i unikania.

6. Kiedy ludzie mają ataki paniki, zwracają większą uwagę na objawy fizjologiczne (takie jak częstość akcji serca), a to zwiększa prawdopodobieństwo dodatkowego ataku paniki s.

Monitorowanie tętna lub innych objawów paniki w ciągu dnia komunikuje organizmowi, że nadal jesteś w niebezpieczeństwie i zwiększa prawdopodobieństwo dodatkowych ataków. Wiele osób, które mają ataki paniki, doświadcza dodatkowych ataków wywoływanych przez monitorowanie ciała, ponieważ zaczynają obawiać się nawet subtelnych zmian w ich fizjologii, takich jak przyspieszenie akcji serca.

Co zrobić, jeśli nie chcesz mieć napadów paniki

1. Zmierz się z przerażającymi myślami o atakach paniki.

Jeśli nie boisz się ataków paniki, są one znacznie mniej prawdopodobne, że będą się utrzymywać lub powodować problemy w twoim życiu. Korzystając z informacji przedstawionych powyżej, możesz stawić czoła lękom, takim jak strach przed zawałem serca, i zamiast tego prawidłowo zidentyfikować panikę jako fałszywy alarm dotyczący twojego mechanizmu przetrwania.

2. Unikaj unikania.

Innymi słowy, nie rób nic innego, ponieważ miałeś ataki paniki. Nie unikaj zajęć, miejsc ani ludzi, ponieważ miałeś atak paniki. Rób rzeczy, które cię przerażają, o ile nie są szkodliwe ani niebezpieczne. To utrzyma twoją panikę w ryzach i doprowadzi twoje ciało i umysł do ponownej kalibracji. Odwaga i konfrontacja z sytuacjami, które powodują niepokój, komunikują poczucie bezpieczeństwa i eksploracji, która jest skutecznym sposobem na przezwyciężenie paniki. Jeśli możesz, pielęgnuj nastawienie „przynieś to” w odniesieniu do lęku i objawów paniki i odważnie rzuć sobie wyzwanie, by podejść do sytuacji, których się obawiałeś. Kiedy jesteś w stanie wejść w ten sposób myślenia odwagi i ciekawości, objawy paniki szybko znikają.

3. Dostać z nawyku monitorowania objawów fizjologicznych, takich jak częstość akcji serca.

Jeśli zauważysz, że to robisz, skieruj swoją uwagę na zewnątrz, po cichu opisując otaczający cię świat. Wyobraź sobie, że rozmawiasz z kimś przez telefon i próbujesz namalować mu mentalny obraz tego, co widzisz. Używaj słów, aby opisać kolory, wzory, tekstury i inne aspekty tego, co widzisz, ponieważ ta aktywność umysłowa jest niezgodna z wewnętrznym monitorowaniem i pomoże ci wyzbyć się nawyku nadmiernego monitorowania swojej fizjologii.

Chociaż w tym artykule przedstawiono informacje na temat paniki i niektórych narzędzi do przezwyciężania ataków paniki, gorąco zachęcam każdego, kto ma ataki paniki, do szukania psychologa specjalizującego się w leczeniu lęku i paniki. Zachęcam również każdego, kto uważa, że ​​może mieć objawy choroby, aby przede wszystkim szukał pomocy medycznej. Informacje, które przedstawiam w tym artykule, pochodzą w dużej mierze z protokołu leczenia wczesnej interwencji w celu zapobiegania lękowi napadowemu opracowanemu przez dr Bonnie Zucker. Dziękuję Bonnie za to, czego mnie nauczyłaś i wszystkim ludziom, którym pomogłeś żyć życiem wolnym od paniki i niepokoju.

Referencje i dalsza lektura

• Craske, MG, Stein, MB, Roy-Byrne, P., Golinelli, D., Bystritsky, A. i Sherbourne, C.(2005). Czy terapia poznawczo-behawioralna poprawia wyniki leczenia lęku napadowego w porównaniu z samymi lekami w podstawowej opiece zdrowotnej? Medycyna psychologiczna, 35, 1645-1654.

• Gardenswartz, CA i Craske, M.G. (2001). Zapobieganie zaburzeniom paniki. ZachowanieTerapia, 32, 725-738. Tsao, JCI, Mystkowski, J., Zucker, B. i Craske, M.G. (2002). Wpływ terapii poznawczo-behawioralnej w zaburzeniach paniki na współistniejące schorzenia: replikacja i rozszerzenie. Terapia behawioralna, 33, 493-509.

• Otto, M.W., Pollack, MH i Maki, K.M. (2000). Empirycznie wspierane zabiegi dlalęk napadowy: koszty, korzyści i opieka stopniowa. The Journal of Consulting and Clinical Psychology, 68, 556-563.

• Roy-Byrne P., Veitengruber JP, Bystritsky A., Edlund MJ, Sullivan G., Craske M.G., Welch S. i Stein M.B. (2009). Krótka interwencja w przypadku lęku w podstawowej opiece zdrowotnejpacjentów. Journal of the American Board of Family Medicine, 22, 175-186

• Westen, D. i Morrison, K. (2001). Wielowymiarowa metaanaliza leczenia depresji, paniki i uogólnionego zaburzenia lękowego: empiryczne badanie stanu terapii wspieranych empirycznie. The Journal of Consulting and Clinical Psychology, 69, 875-899.

• Jonge , P. , Roest , A.M., Lim, C.C., Florescu, S.E., Bromet, E.J., Stein, D.J., Harris, M., Nakov, V., Caldas-de-Almeida, J.M., Levinson, Al-, D. Hamzawi , A. O , Haro , J. M . , Viana , M. C . , Borges , G . , O'Neill , S . , Girolamo , G . , Demyttenaere , K . , Gureje , O . , Iwata , N. , Lee , S . Hu, C., Karam, A., Moskalewicz, J., Kovess-Masfety, V., Navarro-Mateu, F., Browne, M. O., Piazza, M., Posada-Villa, J., Torres, Y., ten http://dx.doi.org/10.1037/0021-843X.103.2.202 Have, M.L., Kessler, R.C. i Scott, K.M. (2016), Międzynarodowa epidemiologia zaburzeń paniki i napadów paniki. Depresja niepokoju, 33:1155-1177. doi:10.1002/da.22572

• Brown, LA, Lebeau, R., Liao, B., Niles, AN, Glenn, D. i Craske, MG (2016). Porównanie charakteru i korelatów napadów paniki w kontekście zespołu lęku napadowego i zespołu lęku społecznego. Badania Psychiatryczne, 235, 69-76. doi:10.1016/j.psychres.2015.11.048

• Cackovic C, Adigun R. Panic Disorder (atak) [Aktualizacja 23 maja 2017]. W: StatPearls [Internet]. Wyspa Skarbów (FL): Wydawnictwo StatPearls; 2018 styczeń-. http://europepmc.org/books/NBK430973;jsessionid=C1F4C5CFBCD4020DCA4C1E59F53BFAC1

• Hearld, KR, Budhwani, H. i Chavez-Yenter, D. (2015). Ataki paniki u mniejszości Amerykanów: skutki nadużywania alkoholu, palenia tytoniu i dyskryminacji. Journal of Affective Disorders, 174, 106-112. doi:10.1016/j.jad.2014.11.041

• Asselmann E., Wittchen H., Lieb R., Höfler M. i Beesdo-Baum K. (2014). Związki zaklęć strachu i napadów paniki z zaburzeniami lękowymi, depresyjnymi i związanymi z używaniem substancji: 10-letnie prospektywne, podłużne badanie społeczności nastolatków i młodych dorosłych. Journal of Psychiatric Research, 55, 8-14. doi:10.1016/j.jpsychires.2014.04.001 6: https://www.frontiersin.org/articles/10.3389/fpsyg.2015.01150/full

• Pappens, M., Vandenbossche, E., Bergh, O.V. i Diest, IV (2015). Interoceptywny strach uczący się łagodnej duszności jako laboratoryjny model nieoczekiwanych ataków paniki. Granice w psychologii, 6. doi:10.3389/fpsyg.2015.01150

• A. Yoris, S. Esteves, B. Couto, M. Melloni, R. Kichic, M. Cetkovich, . . . Sedeno, L. (2015). Role wrażliwości interoceptywnej i interocepcji metapoznawczej w panice. Behawioralne i funkcje mózgu,11(1). doi: 10,1186/s12993-015-0058-8

• Craske, MG (2003). Pochodzenie fobii i zaburzeń lękowych: Dlaczego więcej kobiet niż mężczyzn? Amsterdam: Elsevier.