To jest artykuł, którego nie chciałem pisać. Nawet jeśli na powierzchni tak to wygląda, niewiele rzeczy jest czarno-białych. Pomiędzy tymi dwoma kolorami jest świat szarości. Niezależnie od szefów, którzy zachowują się kryminalnie, niektórzy ludzie, którzy noszą etykietkę złego szefa, prawdopodobnie byli lub mogą stać się dobrymi szefami.

To jest artykuł, którego nie chciałem pisać, ponieważ rozumiem, że w zależności od tego, kogo zapytasz, wielu z nas może zostać nazwanych dobrym lub złym szefem.

Być może innym powodem, dla którego nie chciałem pisać tego artykułu, jest to, że liczy się kontekst. Kontekst dla organizacji i kontekst dla jednostki. Co się dzieje w organizacji? Jaka jest kultura? Czy szef jest na stanowisku, na które dana osoba jest przygotowana do wykonywania pracy? Czy osoba znajduje się w okropnym miejscu w życiu? Kultura biurowa, relacje członka zespołu z szefem lub zarządem oraz życie osobiste lidera mogą wpływać na to, jak dana osoba się pojawia i przewodzi oraz jak inni ją postrzegają.

Ale odkąd piszę ten artykuł, podzielę się kilkoma oznakami, że szefowie są źli i potrzebują przerwy.

1. Źli szefowie nie wiedzą i nie uzdrowili swojego wewnętrznego dziecka

Jeśli planujesz przewodzić ludziom – cóż, jeśli planujesz skutecznie kierować sobą – musisz ponownie poznać swoje wewnętrzne dziecko. To, że jesteś w młodym wieku dorosłym, w średnim wieku lub w złotych latach, nie oznacza, że ​​twoje wewnętrzne dziecko pasuje do twojego wieku metrykalnego. Jeśli doświadczyłeś traumy jako dziecko, twoje wewnętrzne dziecko może utknąć w punkcie lub wieku tej traumy. Kiedy chodzisz w damskim bucie w rozmiarze 10, twoje zachowanie może pokazać, że wewnętrzne dziecko jest znacznie młodsze.

W artykule z 7 czerwca 2008 roku w Psychology Today, dr Stephen A. Diamond zauważył:^[1]

Faktem jest, że większość tak zwanych dorosłych wcale nie jest naprawdę dorosła. Wszyscy się starzejemy… Ale z psychologicznego punktu widzenia to nie jest dorosłość. Prawdziwa dorosłość zależy od uznania, zaakceptowania i wzięcia odpowiedzialności za kochanie i wychowywanie własnego wewnętrznego dziecka. W przypadku większości dorosłych tak się nigdy nie dzieje. Zamiast tego, ich wewnętrzne dziecko zostało odrzucone, zaniedbane, zdyskredytowane, porzucone lub odrzucone. Społeczeństwo każe nam „dorosnąć”, odkładając na bok dziecięce rzeczy. Aby stać się dorosłymi, uczono nas, że nasze wewnętrzne dziecko – reprezentujące naszą dziecięcą zdolność do niewinności, zachwytu, podziwu, radości, wrażliwości i zabawy – musi zostać zduszone, poddane kwarantannie, a nawet zabite. Wewnętrzne dziecko zawiera i wzmacnia te pozytywne cechy. Ale zawiera także nasze nagromadzone w dzieciństwie rany, traumy, lęki i gniewy.

Czasami kluczem, do którego potrzebuje twoje wewnętrzne dziecko, jest konflikt z wewnętrznym dzieckiem kogoś innego.Reklama

Dobrzy szefowie są świadomi wzlotów i upadków swojego dzieciństwa, pracowali lub pracują nad uzdrowieniem swojego wewnętrznego dziecka i są świadomi ich wyzwalaczy. Dobrzy menedżerowie wykorzystują tę świadomość do zarządzania sobą i swoimi interakcjami z innymi. Źli szefowie są nieświadomi tego, jak ich wewnętrzne dziecko wpływa nie tylko na ich życie, ale także na życie innych.

2. Źli szefowie nie są w stanie zaakceptować opinii

Źli szefowie nie chcą tworzyć środowiska, w którym ich koledzy i koledzy mogą dzielić się opiniami na temat ich przywództwa. Nie proszą o informacje zwrotne. Biorąc pod uwagę dynamikę władzy, jaką uzyskują menedżerowie, dyrektorzy generalni i inne osoby na stanowiskach kierowniczych, muszą oni robić wszystko, aby uzyskać informacje zwrotne i muszą to robić wielokrotnie.

Większość członków zespołu, zanim stanie się całkowicie szczera, przetestuje sytuację i podzieli się informacjami o niskiej stawce, aby dowiedzieć się, jak zareaguje ich szef. Jeśli szef jest zły lub podejmuje działania odwetowe, członkowie zespołu są mniej skłonni do ryzyka bycia szczerym w przyszłości.

Tak więc niemożność przyjęcia informacji zwrotnej przybiera dwie formy: brak proaktywnego i wielokrotnego proszenia o informację zwrotną oraz słabą reakcję na przekazywanie informacji zwrotnych.

3. Źli szefowie niechętnie udzielają informacji zwrotnych na czas

Drugą stroną przyjmowania informacji zwrotnych jest przekazywanie informacji zwrotnych. Oba wymagają odwagi. Otwarcie się i przyjęcie informacji zwrotnych na temat sposobów, w jakie musisz się rozwijać, wymaga odwagi. Podobnie odwaga wymaga podzielenia się szczerymi opiniami na temat wyników lub zachowania członka zespołu lub kolegi.

Ponieważ nie wszyscy są otwarci na przyjmowanie informacji zwrotnych, niezależnie od tego, czy są menedżerami, czy nie, szczera rozmowa na temat obszarów, w których członek zespołu lub kolega chybił, nie zawsze jest łatwa. Mimo to dobrzy szefowie znajdą sposób na dzielenie się opiniami i zrobią to w odpowiednim czasie.

Wstrzymywanie informacji zwrotnych i dzielenie się nimi kilka miesięcy po rozwinięciu się sytuacji lub w formie kuli śnieżnej jest nieprzydatne dla pracowników. Jednym ze sposobów, w jaki rozwijamy się jako liderzy, jest informacja zwrotna. Kiedy ludzie mają odwagę powiedzieć nam prawdę, ta informacja pozwala nam się rozwijać.

4. Źli szefowie nie są w stanie przyznać się do swoich błędów

Posiadanie własnych błędów jest jak choroba dla złych szefów; oni tego nie chcą. Zamiast mieć awersję do ryzyka, unikają odpowiedzialności. Problem polega na tym, że tak długo mogą tylko ukrywać swoje słabości lub porażki; ludzie wokół są w stanie dostrzec swoje wady i słabości, a źli szefowie udający, że nie istnieją, nie są pomocne. To denerwujące.Reklama

Jednak źli szefowie są mistrzami w przenoszeniu winy. Nie są w stanie lub nie chcą przyjąć odpowiedzialności za błędy — małe lub duże. Ale ekspert kariery Amanda Augustine powiedziała CNBC Make It w maju 2017 roku, że dobrzy menedżerowie również przyznają się do swoich błędów.^[dwa]Nie przerzucają winy ani nie udają, że nie popełnili błędu. Posiadają to.

5. Źli szefowie nie chcą lub nie są w stanie być narażeni

Wrażliwość to niedoceniana umiejętność przywódcza. Ale dobrze ulokowana i dobrze przemyślana podatność na zagrożenia umożliwia pracownikom zobaczenie człowieczeństwa liderów i umożliwia liderom nawiązanie więzi ze swoimi zespołami.

Źli szefowie mogą mówić o wrażliwości, ale nie praktykują tego we własnym życiu, szczególnie w miejscu pracy.

6. Prywatnie źli szefowie nie przestrzegają ustalonych wartości organizacji

Źli szefowie mogą publicznie wypowiadać wartości organizacji, dla której pracują, ale prywatnie albo nie wierzą, albo nie ucieleśniają tych wartości.

Jeśli pracują dla grupy ekologicznej, mogą nie praktykować zrównoważonego rozwoju w swoim życiu prywatnym. Ich słowa i czyny są niespójne.

7. Źli szefowie nie są w stanie zainspirować innych

Kiedy źli szefowie nie mogą lub nie chcą poświęcić czasu na inspirowanie innych, kierują się strachem lub rozkazami. Żadne nie są pomocne.

Kultura zdominowana przez strach będzie tłumić kreatywność i podejmowanie ryzyka, które mogą prowadzić do innowacji. Autokratyczny styl zarządzania będzie miał podobny efekt w tym zespole, członkowie nie będą czuli, że mają przestrzeń, aby wyjść z pudełka, w którym zostali umieszczeni.

Dobry szef to ktoś, kto poświęca czas na dzielenie się ogólnym obrazem i czas na inspirowanie swoich zespołów do tego, by chciały być jego częścią.Reklama

8. Źli szefowie nie są zainteresowani tym, jak ich zachowanie wpływa na innych

Są narcystyczni i nastawieni na samozachowawczość. W 19 cechach złego szefa Kevin Sheridan powiedział:^[3]

Okropni szefowie są nieskończenie egocentryczni. Wszystko dotyczy ich, a nie ludzi, którymi zarządzają, ani tego, co dzieje się w życiu osobistym ich pracowników. Nigdy nie chodzi o zespół, ale raczej o to, jak dobrze wyglądają. I odwrotnie, świetni szefowie prowadzą z uczciwością, uczciwością, troską i autentycznością.

Zamiast widzieć talenty swojego zespołu i widzieć pełne człowieczeństwo ludzi, źli szefowie wierzą, że ich zespół istnieje po to, by im służyć. Do diabła z rodziną, życiem osobistym i priorytetami. Bona fide źli szefowie uważają, że ich komfort powinien być ważniejszy od potrzeb i pragnień ich zespołu.

9. Źli szefowie prawdopodobnie otrzymali negatywną opinię

Złych szefów prawdopodobnie powiedziano, że są kiepskimi przełożonymi. Prawdopodobnie wielokrotnie powtarzano im, że ich zachowanie jest szkodliwe dla ludzi wokół nich.

Być może nie wiedzą, jak się zmienić lub nie chcą się zmieniać. Ale źli szefowie z pewnością otrzymali wskazówki, spostrzeżenia i bezpośrednie informacje zwrotne, że ich styl zarządzania i zachowanie są szkodliwe dla innych.

Nawet jeśli ktoś nie powiedział wprost: Twoje zachowanie jest szkodliwe dla mnie i innych, brak informacji zwrotnej wskazuje na problem. Może to oznaczać, że zespół lidera nie czuje się wystarczająco bezpiecznie, aby dzielić się informacjami zwrotnymi, że ludzie nie wierzą, że lider będzie działał zgodnie z tym, co jest udostępniane, lub że ludzie ustalili, że najlepszą strategią jest unikanie szefa tak bardzo, jak to możliwe.

10. Źli szefowie są perfekcjonistami

Źli szefowie kierują się wewnętrznym pragnieniem bycia doskonałym. Perfekcjoniści nie tylko chcą być doskonali; chcą, aby wszyscy wokół nich byli również doskonali. To standard, któremu ani oni, ani ich zespół nie są w stanie sprostać.

Ponieważ doskonałość jest złudna, spędzają czas w pogoni za swoim cieniem i są sfrustrowani, że nie mogą go złapać. Nie są w stanie cieszyć się podróżą i często blokują to również innym. Pozwalają, aby doskonałość była wrogiem dobra. Zamiast przyjąć nastawienie rozwojowe, które pragnie się uczyć i doskonalić, są kompulsywne i toksyczne.Reklama

Jeśli jesteś podobny do mnie i widzisz siebie w częściach tej listy, nie rozpaczaj. Zły szef może się zmienić. Kluczem jest szukanie szczerej informacji zwrotnej i chęć przepracowania tych informacji zwrotnych i wyzwalaczy z terapeutą lub trenerem.

Dolna linia

Bez względu na wiek i błędy, które popełniłeś, możesz zmienić się i stać się zdrowszym liderem, którego inni szanują i doceniają.

I odwrotnie, jeśli jesteś zatrudniony przez złego szefa, zrób wszystko, co w Twojej mocy, aby zadbać o siebie. Zrozum, że zachowanie twojego szefa, nawet jeśli jest skierowane do ciebie, nie dotyczy ciebie. Reakcje twojego szefa, jeśli i kiedy popełnisz błąd, są odbiciem tej osoby, a nie ciebie.

Aby przetrwać w środowisku pracy, pomyśl o lekcji, której masz się nauczyć. Możesz to zrobić z zaufanym terapeutą lub kompetentnym trenerem. Jeśli jednak uznasz, że środowisko pracy jest toksyczne i szkodliwe dla zdrowia, szukać pracy gdzie indziej .

W końcu jest to artykuł, którego nie chciałem pisać, ale cieszę się, że to zrobiłem.

Więcej o skutecznym przywództwie

• Przywództwo a zarządzanie: czy jedno jest lepsze od drugiego?
• 4 rodzaje stylów zarządzania do opanowania, aby stać się silnym liderem
• Opanuj te 10 umiejętności zarządzania, aby stać się silnym liderem

Wyróżnione zdjęcie kredytowe: Amy Hirschi przez unsplash.com

Odniesienie