Przełamywanie schematów w celu osiągnięcia lepszych relacji

Dwa pytania, które często słyszałem w mojej ponad 30-letniej pracy z klientami, to: „Dlaczego moje próby nawiązania relacji kończą się niepowodzeniem?”. i „Czy moje standardy są zbyt wysokie? Wydaje się, że nikt, kogo pragnę, nie chce mnie. Prawda jest taka, że ​​wszyscy mamy różne wewnętrzne zmagania, które stają nam na drodze, jeśli chodzi o znalezienie i utrzymanie miłości, o której mówimy, że chcemy. Istnieją jednak pewne wzorce, które wprowadzamy do naszych relacji, które są oparte na naszej przeszłości i które często prowadzą nas do tych samych wyników w związku. Dobrą wiadomością jest to, że jeśli potrafimy być otwarci, ciekawi i chętni do odkrywania tych wzorców i ich pochodzenia, możemy przejąć ogromną władzę nad naszym romantycznym życiem. Możemy zmienić nasze romantyczne przeznaczenie i cieszyć się bliższymi, zdrowszymi i bardziej satysfakcjonującymi relacjami.

Zrozumienie i zmiana niezdrowych nawyków związanych z relacjami wymaga spojrzenia w naszą przeszłość. Pierwszą rzeczą, którą możemy zrobić, jest zbadanie naszego historia załączników . Przywiązania, których doświadczamy na początku naszego życia, służą jako modele tego, jak oczekujemy, że będziemy traktowani. Nasze wczesne wzorce przywiązania pomagają ustalić, co myślimy o sobie, a także jak myślimy, że musimy się zachowywać, aby uzyskać to, czego chcemy i potrzebujemy w życiu i w związkach.

Na przykład rodzic, który był w stosunku do nas sporadycznie dostępny lub emocjonalnie głodny, może pozostawić w nas niespokojne przywiązanie. Mogliśmy czuć się zaniepokojeni, tak jak musieliśmy bardzo ciężko pracować, aby zostać zauważonym, przykuć ich uwagę, poczuć się bezpieczni, widziani lub ukojeni. W rezultacie możemy dorastać, czując się niepewnie w stosunku do naszych romantycznych partnerów, wierząc, że musimy coś zrobić, będąc zaabsorbowani i niepewni, czy nas kochają, często oczekując rozczarowania lub odrzucenia.

Z drugiej strony, gdybyśmy mieli rodzica, który był emocjonalnie zaniedbywany lub niedostępny, mogło to doprowadzić nas do powstania przywiązania unikającego, w którym odłączyliśmy się od posiadania potrzeb, ponieważ odczuwanie ich było zbyt bolesne, frustrujące i wstydliwe . Jako dorośli możemy dorastać, by czuć się pseudoniezależni, nieufni lub lekceważący innych, nieufni wobec bliskości i nietolerancyjni wobec innych mających potrzeby. Z romantycznymi partnerami możemy stworzyć emocjonalny dystans i czuć się nieswojo, gdy chcą czegokolwiek od nas.

Sposób, w jaki byliśmy traktowani, gdy byliśmy młodzi, doprowadził nas do ustanowienia pewnych mechanizmów obronnych, które były adaptacyjne do naszego wczesnego środowiska, ale dalej służyły jako bariery w naszych dorosłych związkach. Zrozumienie naszych adaptacji i wzorzec przywiązania może dostarczyć nam cennych informacji o tym, co wnosimy do naszych relacji . W jaki sposób te doświadczenia wpływają na to, kogo wybieram lub na sposób, w jaki postrzegam mojego partnera? Jak wpływają na to, jak zachowuję się w moich związkach? Czy utrwalam stary, negatywny cykl, który pozostawia mnie w stanie, który jest emocjonalnie znajomy?

W badaniach i pracy klinicznej, którą wykonaliśmy wraz z moim ojcem, psychologiem Robertem Firestonem, odkryliśmy, że ludzie mają tendencję do odtwarzania swojej przeszłości w teraźniejszości. Często osiągamy to, dobierając, zniekształcając lub prowokując naszych partnerów, aby pasowali do starej dynamiki i potwierdzali negatywne uczucia, które od dawna żywiliśmy wobec siebie.

Wybór – Nasze początkowe pociągi mogą być trudne, ponieważ czasami to, co zmusza nas do zbliżania się do innej osoby, może ostatecznie być tym, co nas rani. Może nas zaintrygować ktoś, kto jest „tajemniczy” i „uboczny”. Możemy czuć się wciągnięci przez kogoś, kto „przychodzi silny” i „wypełnia pokój”. Ostatecznie te same cechy mogą być frustrujące, gdy dana osoba okaże się zimna i zdystansowana lub nachalna i kontrolująca. Nie zdając sobie z tego sprawy, często wybieramy ludzi, którzy rozgrywają drugą połowę bolesnej dynamiki z naszej przeszłości, powtarzając w ten sposób schematy i potwierdzając przekonania o związkach.

Zniekształcenie - Nawet jeśli wybieramy partnera o cechach, które kochamy i szanujemy, możemy doprowadzić do zniekształcenia drugiej osoby, aby dopasować się do naszych wcześniej istniejących modeli relacji. Możemy postrzegać ich naturalne zainteresowanie lub pociąg do nas jako „zbyt duże” lub „potrzebujące”. Możemy pomylić ich entuzjazm z innymi przyjaciółmi lub zajęciami jako oznaki odrzucenia lub braku zainteresowania. Możemy błędnie odczytać ton naszego partnera lub przeanalizować jego zachowanie, aby pasowało do starych oczekiwań i pomysłów, jakie mamy na temat siebie i relacji. W ten sposób nie widzimy już osoby takiej, jaką jest, ale przez wadliwy obiektyw oparty na naszej własnej historii.

Prowokacja – W związku rzadko jesteśmy świadomi zachowań, w które sami się angażujemy, które prowokują naszego partnera do odgrywania wzorców z naszej przeszłości. Jeśli dorastaliśmy czując się odrzuceni, możemy zachowywać się niepewnie lub agresywnie w sposób, który zrazi naszego partnera. Jeśli czuliśmy się naruszeni, możemy odepchnąć naszego partnera, pozostawiając mu poczucie, że musi być bardziej proaktywny i dążyć. Możemy nawet nakłonić naszego partnera, aby powiedział nam rzeczy, które reprezentują krytyczne myśli, które były skierowane do nas na początku naszego życia. Na przykład, jeśli byliśmy traktowani jako niezdolni jako dzieci, możemy dorastać z „krytyczne głosy wewnętrznemówiący nam, że jesteśmy głupi lub bezużyteczni. W naszym związku możemy zacząć zapominać lub być nieodpowiedzialni w sposób, który prowokuje naszego partnera do mówienia i odczuwania wobec nas rzeczy, które potwierdzają podstawowe, negatywne poczucie naszej tożsamości.

Przez wiele lat pracy z parami i osobami, które angażują się w te wzorce, zidentyfikowałam metody, które pomagają ludziom zmienić ich wzorce przywiązania i adaptacje obronne, które były mechanizmami przetrwania w młodości, ale które obecnie służą jako bariery w uzyskaniu kochają, jak mówią, że chcą. Kiedy są w stanie zidentyfikować swoje wzorce przywiązania i pracować nad nierozwiązanymi problemami z przeszłości, mogą przejść w kierunku tworzenia bezpiecznych przywiązań. Kiedy złapią sposoby, które wybierają, zniekształcają i prowokują swoich partnerów do odtworzenia klimatu ich przeszłości, mogą zacząć przełamywać te wzorce, porzucając swoją połowę dynamicznych i rozwijających się sposobów relacji, które odzwierciedlają to, kim chcą być w ich związkach. Kiedy ludzie kwestionują swoje istniejące pomysły i modele związków, mogą mieć więcej miłości w swoim życiu, tworzyć lepsze relacje i mieć więcej wewnętrznego bezpieczeństwa.