Obraz włączony CZAS majowa okładka magazynu , w którym stojąca kobieta karmi piersią swojego 4-letniego syna, który stoi na stołku obok niej, wpatrując się wprost w kamerę, wywołała spore poruszenie. Komentarze wahały się od przewrócenia oczami po oskarżenia o nadużycia. Temat CZAS Artykuł jest Rodzicielstwem Bliskości, stylem wychowania opracowanym przez pediatrę Williama Searsa, który podkreśla znaczenie więzi między rodzicem (głównie matką) a dzieckiem. Zasady tej praktyki obejmują karmienie piersią do ukończenia przez dziecko 6 lat, „noszenie dziecka” – w którym niemowlęta są utrzymywane w bliskim kontakcie fizycznym z matką przez prawie cały czas – oraz „współspanie”, w którym dzieci śpią w łóżku z rodzicami. Zwolennicy tego stylu wychowawczego krzywo patrzą na korzystanie z łóżeczek, wózków dziecięcych lub profesjonalnej opieki nad dziećmi przez ponad 20 godzin tygodniowo.

Niektórzy twierdzą, że obecna popularnośćRodzicielstwo Bliskościodzwierciedla nienaturalne skłonności naszego społeczeństwa do nadmiernego rodzicielstwa. Wielu zadaje pytanie: „Czy to zdrowe, aby nasze dzieci były całe życie?”. Jak rodzicielstwo na tym poziomie wpływa na nas jako jednostki? Co ważniejsze, jak ten trend wpływa na nasze dzieci? W moim blogu „Wpływ nadmiernego rodzicielstwa, który napisałem zaledwie kilka tygodni przed kontrowersyjnym CZAS okładka została wydana, mówiłem o negatywnych skutkach nadmiernego rodzicielstwa dla dzieci i zastanawiałem się, w jaki sposób robienie zbyt wiele dla naszych dzieci szkodzi ich samoocenie, pewności siebie i możliwościom.

W ciągu 25 lat mojej pracy jako psycholog i badacz odkryłem, że tak wiele z tego, jak my jesteśmy rodzicami, ma więcej wspólnego z naszymi potrzebami niż z potrzebami naszych dzieci. Mój ojciec psycholog i autor-lekarz często mówi o pojęciu głodu emocjonalnego kontra miłość. W książce, której współautorem jest mój ojciec i ja, Jaźń pod oblężeniem , opisujemy głód emocjonalny w następujący sposób:

Głód emocjonalny może wyrażać się w niespokojnej nadmiernej trosce, nadmiernej ochronie, zastępczym życiu poprzez własne dziecko lub intensywnym skupieniu się na wyglądzie. Rodzice, którzy zachowują się w ten sposób, wywierają silny wpływ na swoje dzieci, co wysysa z nich zasoby emocjonalne… [Rodzice] często mylą własne intensywne uczucia potrzeby i niespokojnego przywiązania do prawdziwej miłości. Nie potrafią odróżnić głodu emocjonalnego, który jest silną potrzebą spowodowaną deprywacją we własnym dzieciństwie, a autentycznym uczuciem czułości, miłości i troski o dobro dziecka.

Kochający rodzice dążą do zaspokojenia potrzeb swoich dzieci; rodzice, którzy są emocjonalnie głodni, wykorzystują swoje dzieci do zaspokojenia własnych potrzeb. Na przykład przytulenie ze strony rodzica ma ogromne znaczenie dla rozwoju dziecka, gdy pochodzi z miejsca miłości, wrażliwego aktu troski rodzica o dziecko. Jednak głód emocjonalny pojawia się, gdy przytulenie przestaje być dawaniem miłości lub pocieszenia dziecku i staje się bardziej tym, że rodzic czerpie pociechę od dziecka, aby wypełnić coś w sobie. Jak napisał mój ojciec na swoim blogu ”Różnica między głodem emocjonalnym a prawdziwą miłością,,Jeżeli rodzice są naprawdę kochający i dostrojeni, będą wywierać na dziecko opiekuńczy wpływ, co ma pozytywny wpływ na jego ciągły rozwój. To dziecko będzie mieć tendencję do bezpiecznego przywiązania, harmonijnego w swoich związkach i tolerującego intymność jako osoba dorosła. W przeciwieństwie do tego, kontakt z emocjonalnie głodnym rodzicem sprawia, że ​​dziecko jest zubożone, niespokojnie przywiązane i zranione”.

Kiedy mówimy o rozwoju dziecka, ważne jest, aby odróżnić obecny trend Rodzicielstwa Bliskości od Teorii Przywiązania, koncepcji opracowanej przez dr. i rozszerzony przez dr Mary Ainsworth. Teoria przywiązania, która została dobrze zbadana w ciągu ostatnich czterdziestu lat, podkreśla znaczenie silnego, bezpiecznego przywiązania człowieka od wczesnych lat życia do dobrego samopoczucia i rozwoju osoby.

Bezsporne jest, że nasze dzieci potrzebują miłości i opieki, aby dobrze prosperować. W Jaźń pod oblężeniem wyjaśniamy:

Od samego początku środowisko rodzicielskie ma ogromny wpływ na dziecko. W optymalnym otoczeniu niemowlęta spotykają się z dopasowanymi reakcjami opiekuńczych dorosłych, które promują poczucie bezpieczeństwa, co z kolei ułatwia uczenie się i dalszy rozwój poczucia siebie… Idealnie byłoby, gdyby rodzice byli ciepli, czuli i wrażliwi w karmieniu i opiece nad swoim dzieckiem. potomstwa i oferuj mu kontrolę, kierunek i przewodnictwo.

Aby dziecko miało zdrowe i bezpieczne przywiązanie, jak opisuje Bowlby, musi być w stanie czuć się bezpiecznie, wyruszając w świat. Częścią dawania naszym dzieciom tego, czego potrzebują, jest wyposażanie ich w umiejętności poczucia pewności siebie i odporności, siły i bezpieczeństwa jako ludzi oddzielonych od nas, z możliwością odkrywania świata jako indywidualności.

Z drugiej strony, jeśli czujemy się niekompletni, możemy zwracać się do naszych dzieci lub do naszej roli „mamusi” lub „tatusia”, aby uzupełnić siebie i poczuć się pełnią lub mieć poczucie wartości. Jedna matka, z którą pracowałam, opisała, że ​​dopóki nie zaszła w ciążę, zawsze czuła się samotna. Noszenie dziecka sprawiało, że czuła się, jakby miała więź z kimś innym, jednak po urodzeniu natychmiast poczuła się znowu samotna, sama i jakby „coś straciła”.

Kilka kobiet, z którymi pracowałam, doświadczyło podobnej reakcji emocjonalnej, gdy przestały karmić piersią. Nawet wtedy, gdy ich dzieci w naturalny sposób odsadziły się od piersi, matki te stawiały opór. Można było zwabić i przekupić jej syna do karmienia, gdy chciał wyjść i bawić się z przyjaciółmi. Jako pierwsza przyznała, że ​​jej działania opierały się na własnym strachu, że jej syn „już jej nie potrzebuje”. Kiedy nie jesteśmy dostrojeni do etapów rozwoju naszych dzieci, nosimy je, kiedy wolą chodzić, karmimy piersią, kiedy wolą się bawić, podważamy ich pewność siebie i uczymy ich zależności.

Ważnym aspektem zdrowego rodzicielstwa jest akceptacja naszych niedoskonałości i poszerzanie świata naszego dziecka. Żaden rodzic nie jest doskonały. Dlatego też wyświadczamy naszym dzieciom wielką przysługę, oferując im zdrowe rozszerzenie wpływów w ich życiu. Daje im to szeroką bazę bezpieczeństwa; warunek Rodzicielstwo Bliskości nie obsługuje. Mentalność, że wychowanie dziecka wymaga wioski, została potwierdzona badaniami. Antropolog dr Sarah Hrdy powiedział, że jednym z głównych sposobów rozwijania empatii jest posiadanie wielu opiekunów w naszym życiu. Ekspert od traumy dziecięcej, dr n. med. Bruce D. Perry doszedł do wniosku, że dzieci potrzebują w swoim życiu co najmniej pięciu opiekuńczych dorosłych, aby dobrze prosperować.

Poszerzanie świata dziecka jest również cenne dla rodzica. Dorośli powinni prowadzić bogate, satysfakcjonujące życie, które w dużym stopniu obejmuje ich potomstwo, ale nie skupia się wyłącznie na dzieciach. Jako rodzice często czujemy się winni, gdy cenimy naszą karierę, związek, a nawet niektóre hobby lub zainteresowania, nie zdając sobie sprawy, że dajemy naszym dzieciom dużo więcej, żyjąc własnym życiem. Widok szczęśliwych i opanowanych rodziców daje naszym dzieciom przyzwolenie na to, by same były szczęśliwe. Daje im pewność, że to my odpowiadamy za ich dobre samopoczucie, a nie odwrotnie.

Nie ma jednego sposobu na rodzicielstwo, a dzieci mogą czuć się kochane na różne sposoby. Jednym z podstawowych działań, które zawsze przynoszą korzyści dorastającemu dziecku, jest odróżnienie głodu emocjonalnego od prawdziwej miłości. Kiedy to robimy, dajemy im pewność, że jesteśmy odpowiedzialni za ich dobre samopoczucie, a nie odwrotnie. Oferujemy naszym dzieciom najbardziej autentyczną formę wsparcia, która pomoże im stać się początkującymi jednostkami, którymi są i która przeniesie je w dorosłość.