[Ten blog zawiera fragmenty wywiadu z dr F.S. Freda Branfmana, działacza politycznego i autora Głosy z Równiny Dzbanów ]

Część I:

Fred Branfman: W naszej kulturze idea bycia bezbronnym kojarzy się z byciem lękliwym, niespokojnym i słabym. Na przykład politycy i liderzy biznesu mają tendencję do tworzenia atmosfery nietykalności. W przeciwieństwie do tego, jednym z twoich głównych pomysłów jest to, że podatność jest adaptacyjnym i pożądanym stanem do życia. Nigdy wcześniej nie myślałem o tym w ten sposób. Co dokładnie masz na myśli mówiąc „podatny na zagrożenia”?

Robert Firestone: To skomplikowana sprawa, ale patrząc na to egzystencjalnie, mamy tylko jedno życie do przeżycia. Najważniejszą ideą jest żyć tak w pełni, jak to możliwe, doświadczać wszystkich swoich emocji, wszystkich swoich percepcji, wszystkich swoich myśli, wszystkich swoich pomysłów. Ale kiedy jesteśmy uszkodzeni, blokujemy wiele naszego potencjału, aby zrealizować pełnię naszego istnienia. Na wczesnym etapie życia budujemy obrona przed bólem interpersonalnym, lękiem separacyjnym i lękami egzystencjalnymi. Jednak te same mechanizmy obronne, które kiedyś chroniły nas jako dzieci i były odpowiednie dla naszego przeżycia emocjonalnego, nie są już odpowiednie i ograniczają nasze doświadczenie życiowe jako dorosłych.

Więc kiedy mówimy o byciu bezbronnym, mówimy o życiu bez obrony lub z minimalną obroną, to znaczy ryzykowaniu, dążeniu do wszystkiego, w co wierzymy, wszystkiego, czego pragniemy. Żyjąc pełnią naszego istnienia i traktując swoje życie poważnie.

PEŁNE WYŻYWIENIE: Ale słyszałem, jak wiele osób mówi: „Kiedy jestem w pełni żywy, wspinam się po górach, latam samolotami i czuję się niewrażliwy”.

RF: Kiedy mówię o byciu bezbronnym, mam na myśli bycie żywym w duchu, a nie stępienie lub uszkodzenie tego ducha przez psychologiczną obronę. Zabawnym sposobem na ujęcie tego jest to, że musisz być frajerem, głupcem. Kiedy myślisz o śmierci, szanse są gorsze niż w Vegas. Szanse są całkowicie przeciwko tobie, a jednak musisz wybrać życie w obliczu tej alternatywy. W pewnym sensie musisz być głupcem, aby inwestować w życie, ponieważ inwestujesz w coś, czego nie możesz zatrzymać.

Więc zalecam, abyś był głupcem; że zaryzykujesz życie, że w pełni inwestujesz w ludzi, że inwestujesz swoje zaufanie w innych ludzi. Żyjesz zgodnie z filozofią, że „lepiej kochać i przegrywać, niż w ogóle nie kochać”. Paradoksalnie życie z tą filozofią jest bardziej adaptacyjne.

Przede wszystkim, prowadząc otwarte, uczciwe życie i ryzykując, masz większe szanse na osiągnięcie swoich celów. A po drugie, powiedzmy, że zakochałeś się w kimś i oferujesz mu wszystko, a on cię odrzuca. Byłeś głupcem z konwencjonalnego punktu widzenia, ale w rzeczywistości miałeś swoje życie i ostatecznie nadal się adaptujesz.

Możesz pozwolić sobie na miłość i odrzucenie; to jest coś, z czego ludzie nie w pełni zdają sobie sprawę. Ale jesteś wystarczająco silny, nie jesteś już dzieckiem. Twoja obrona opiera się na poglądach dziecka. Ale teraz, kiedy jesteśmy dorośli, możemy poradzić sobie z niemal każdą ewentualnością w życiu. Nie musimy być strzeżeni; a nie dlatego, że wszystko się ułoży. To nie jest punkt widzenia Pollyanna. Możemy sobie pozwolić na bycie w sytuacji, w której to nie działa dobrze, ponieważ nadal żyjemy, dopóki mamy nasze uczucia. Nie potrzebujemy obrony, aby sobie z tym poradzić.

PEŁNE WYŻYWIENIE: Ale kiedy jesteśmy bezbronni, czy nie jesteśmy też przestraszeni, dotknięci niepokojem, bezsilni? Czy nie czujemy się też słabi?

RF: Kiedy jesteśmy bezbronni, oznacza to po prostu, że jesteśmy w stanie realizować nasze cele, pragnienia i intencje oraz jesteśmy w stanie poradzić sobie z konsekwencjami na poziomie uczuć. Obejmuje to różnorodne uczucia, z których niektóre są przerażające, a niektóre bardzo radosne i ekscytujące – to szeroki zakres doświadczeń. Jeśli będziesz żył w pełni, będzie dużo radości i trochę bólu. Więc nie staramy się chronić przed uczuciami. Mówię o tym, że możesz pozwolić sobie na odczuwanie, a w stanie uczucia lepiej radzisz sobie ze swoim życiem.

PEŁNE WYŻYWIENIE: Słyszałem, jak mówiłeś, że kluczem do bycia bezbronnym jest chęć tolerowania emocjonalnego bólu w pogoni za swoim życiem…

RF: …oraz radość, a także pozytywne rzeczy, a także miłość. Wszystkie wymagają wrażliwości. Ludziom trudno jest tolerować miłość, mają tendencję do odpychania jej i regulowania dystansu między sobą a innymi ludźmi. To część ich obrony. W ten sposób nie ryzykują tak bardzo emocjonalnie; nie chcą ponownie zostać zranieni. Ale to nigdy nie działa i ostatecznie ucierpią w związkach miłosnych z powodu utraty bliskich.

PEŁNE WYŻYWIENIE: W jakim stopniu bycie podatnym na zranienie polega na docieraniu do innych, proszeniu ludzi o pomoc, byciu wspieranym przez innych, a nie próbowaniu robienia tego wszystkiego na własną rękę?

RF: Częścią bycia bezbronnym jest proszenie o to, czego chcesz, wyrażanie tego w sposób jasny i bezpośredni, zwracanie się w odpowiedni sposób do innych. To nie jest bycie całkowicie samowystarczalnym, co jest naszym krytyczne głosy Powiedz nam. Mówią nam, abyśmy byli samowystarczalni lub pseudoniezależni, np. „ Nie polegaj na innych ludziach, nie możesz im ufać itd.”

Bycie hojnym w odpowiedzi na to, czego potrzebuje ktoś inny, to także bycie wrażliwym, ponieważ możesz zostać zraniony, oferując życzliwość, uczucie lub miłość. Ludzie często doznają krzywdy, gdy docierają do innych, są hojni i dają. Tak więc bycie bezbronnym oznacza gotowość do bycia zranionym, prosząc lub oferując miłość i uczucie.

Uważam, że wrażliwość jest w pełni otwarta na doświadczenie życia. Głównym celem mojego podejścia terapeutycznego jest pomoc klientom w prowadzeniu dorosłego, samodzielnego, pełnego przygód życia i doświadczania pełnego zakresu ich emocji.