Dziś wydaje się, że priorytetem jest wynik lub produkt. Od ocen i wyników testów, przestrzegania zasad, bycia „dobrym”, wygrywania meczu piłki nożnej po dostanie się na najlepszą uczelnię lub pracę, nacisk kładziony jest na produkt końcowy. Choć wydaje się to być odpowiedzialnym dążeniem dla sumiennych rodziców, w rzeczywistości ta droga może prowadzić do istotnych nieprzewidzianych i niepożądanych konsekwencji. To nasuwa pytanie, jeśli moim celem jako rodzica nie jest pomaganie moim dzieciom odnieść sukces (czyli: dorosnąć, aby znaleźć dobrą pracę), to na czym mam się skupić? Nie mogę pozwolić, żeby był leniwy, nieodpowiedzialny ani wpadał w amok!

Bombardowani komunikatami, że ważne są testy, konkurencja i wypłaty, łatwo stracić z oczu fakt, że intensywne skupienie się na wynikach i produkcie może skutkować wieloma niezamierzonymi konsekwencjami. To nie zwycięstwo lub wynik testu sprawia, że ​​ktoś odnosi sukces; jest to proces, który obejmuje wysiłek. W wysiłek wpisana jest umiejętność kierowania uwagą, rozwijania tolerancji na frustrację i wytrwałości. Zasadniczo wymaga nauki robienia trudnych lub nieprzyjemnych rzeczy. Jest to umiejętność niezbędna do ćwiczenia w dzisiejszych czasach natychmiastowej satysfakcji i szybkich odpowiedzi dzięki technologii, od gier wideo po wyszukiwanie w Internecie na wyciągnięcie ręki. Kiedyś musieliśmy sortować katalogi kartkowe, encyklopedie i tolerować słuchanie muzyki, której nie wybraliśmy, oraz reklam podczas oglądania telewizji. Dziś nasze dzieci nie muszą mierzyć się nawet z tymi drobnymi irytacjami.

Skupienie się na procesie zamiast na produkcie pomaga też komuś poznać siebie. Zgadywanie, o co może zapytać nauczyciel, trener lub test, jest ważną umiejętnością, którą należy rozwinąć, aby uzyskać ocenę lub pracę. Jednak może również przypadkowo uczyć, że spełnienie oczekiwań innych, aby uzyskać ocenę lub akceptację, jest tym, co sprawia, że ​​ktoś odnosi sukces. To z kolei stawia człowieka w trudnej sytuacji, myśląc, że jeśli nie dostanę oceny lub zostanę odrzucony, to poniosę porażkę. Relacje rodzic/dziecko są często nękane takimi kontrowersją. Kiedy aprobata rodziców jest ważona w kierunku sukcesu dziecka w szkole, może to powodować znaczną rozpacz, konflikt, depresję i potencjalnie samookaleczające się zachowanie. W świecie dorosłych branża zależy od wyników, jeśli chodzi o sprawozdania finansowe i wynik finansowy. W konsekwencji jednostki mogą być postrzegane jako zbędne. Cyt. w Nazwa naukowego czasopisma medycznego , szanowanego czasopisma medycznego, przy wzroście bezrobocia z 5,8% do 9,6% w latach 2007-2010 nastąpiło przyspieszenie wskaźnika samobójstw, prawdopodobnie stanowiące „około jednej czwartej nadmiernej liczby samobójstw odnotowanych w tym czasie w USA”.¹

Inną konsekwencją naszej orientacji na wynik/produkt jest wpływ na radość uczenia się. Jeśli każdy krok jest mierzony/określany ilościowo i w inny sposób pod mikroskopem, niewiele jest miejsca na ciekawość lub eksplorację. Podczas gdy szkoła i nauczyciele akademiccy są niezbędne, sztywny nacisk na stopnie, szczególnie we wczesnych latach przed liceum, wyrządza szkodę zamiłowaniu do nauki. Ryzyko skupienia się na wyniku może równie dobrze polegać na uczeniu nasze dzieci, że wynik (pieniądze, sukces, rzeczy) jest wszystkim, co się liczy. Pasja jest tym, co pomaga przekroczyć mętność uczenia się i ostatecznie życia. Pasja, ciekawość i zamiłowanie do nauki są bezcenne dla społeczeństwa pod względem innowacji i postępu.

Wreszcie skupienie się na wyniku i produkcie przywodzi na myśl makiaweliczną ideę, że „cele uświęcają środki”. Gdy młode umysły rozwijają swój kompas moralny, ryzykują otrzymanie złego komunikatu, gdy zauważą, że kładzie się nacisk na wynik. Niedawny dziennik 'Wall Street artykuł pytał: „Jak słodka trzecioklasistka może oszukiwać na egzaminie szkolnym?”. Ten artykuł przytacza anonimową ankietę z 1999 roku, która sugeruje, że 30% uczniów szkół podstawowych zgłosiło oszustwo.^dwaDlaczego więc jesteśmy tak przerażeni, gdy słyszymy o skandalach z oszustwami, przestępstwach w białych kołnierzykach i innych „przestępstwach bez ofiar”? Kiedy nacisk kładziony jest na wynik, a nie na proces, łatwo jest uwierzyć, że „jest OK, o ile mnie nie złapią”. Choć niektórym może się to wydawać dziwne, świętowanie wysiłku zamiast oceny, nawet jeśli ocena jest słaba, może być potężnym sposobem wspierania rozwoju moralnego w obliczu naszego społeczeństwa nastawionego na wyniki, zorientowanego na produkt.

Na zakończenie chcę podzielić się historią, którą usłyszałem od rodziców dziewięcioletniego chłopca. Jest doskonałym piłkarzem i został zaproszony do wypróbowania się w drużynie na poziomie konkurencji. Po jego próbie ujawniono, że rodzice grupy chłopców grających w klubową piłkę nożną nalegali, aby albo mieli wszystkie swoje dzieci w drużynie, albo opuścili ligę. Niestety liga skapitulowała, przez co próba nie miała znaczenia. Niestety, ten przykład modelował manipulację w celu osiągnięcia określonego wyniku. Na krótką metę jeden chłopak jest smutny i pominięty, ale nie o niego się martwię.

[1] Reeves A., Stuckler D., McKee M., Gunnell D., Chang SS i Basu S. (2012). Wzrost wskaźników samobójstw stanowych w USA podczas recesji gospodarczej. Nazwa naukowego czasopisma medycznego , 380 (9856), 1813-1814.

[1] Shellenbarger, S. (15 maja 2013) Jak słodka trzecioklasistka może po prostu oszukiwać na egzaminie szkolnym? Dziennik Wall Street, Pobrano z http://online.wsj.com/article/SB10001424127887324216004578483002751090818.html .