Wyrzuć wszystkie dodatki i pokaż swojemu chłopakowi prawdziwą siebie. Jeśli nie: jeśli zamiast tego zdecydujesz się schować za sztucznymi rzęsami i wzmocnionymi włosami; jeśli pompujesz i szturchasz, aby wyglądać jak najwięcej jak Meg Ryan, Beyoncé lub Rihanna, pamiętaj, że… jeśli mamy szczęście i dobrze to rozegramy… życie jest długie i nie chcesz spędzać każdej chwili próbując sprostać fałszywemu „ja”, które zbudowałeś na początku swojego związku, aby przyciągnąć tę pewną osobę.

Bez względu na to, jak to się zaczęło, gdy tylko poradzisz sobie z sytuacją, wróć do prawdziwego siebie, do swojej autentycznej jaźni, aby upewnić się, że jesteś akceptowany takim, jakim naprawdę jesteś. W przeciwnym razie twoje życie może zostać zredukowane do „Kronik Barbie” z tobą w roli głównej. Życie jako fałszywe ja dość szybko się męczy. Jest to jednak cienka linia między prawdziwym ja a niezaangażowanym ja. Tak więc nie jest to wezwanie do kobiet, aby się wycofały i „przestały próbować”. To nie jest wezwanie do poddania się niechlujstwu i piżamie w południe.

Trzeba przyznać, że nawet sztuczne rzęsy są w porządku we właściwym kontekście. Ale jako ogólna postawa i podejście do życia, godność i szacunek do siebie mogą stać się wizytówką kobiety: Seksowna i mądra; zabawny i poważny; pewny siebie i otwarty na błogie porzucenie. Uprawnione kobiety wiedzą, że mogą same sobie wypowiadać.

Jednak taka pewność siebie nie jest łatwo dostępna, zwłaszcza w wieku nastoletnim, dwudziestoparolatku, trzydziestce, a może nawet (jak o tym pomyśleć) czterdziestce lub pięćdziesiątce. Często rozwijanie zdrowego poczucia siebie zajmuje trochę czasu, jeśli nie całe życie. Jednak zamiast czekać, aż uderzy, jak błyskawica na otwartym polu, czy nie lepiej pielęgnować autentyczny szacunek do siebie i współczucie dla samego siebie, jako wewnętrzną pracę, zamiast czekać, aż zmaterializuje się jakoś w świecie zewnętrznym? To może potrwać długo.

Ważne jest, aby wszyscy zrozumieli, zarówno kobiety, jak i mężczyźni, że oczekiwanie, że pewność siebie przyjdzie naturalnie, jest pierwszym dużym błędem. Wolność, odpowiedzialność za siebie, bezwarunkowa pewność siebie, uczenie się bycia najlepszym przyjacielem: te podejścia do rozwoju osobistego wymagają znacznej dyscypliny i wysiłku. Ryzykując bycie sobą, zostawiając makijaż na jeden dzień tu-lub-tam, nie trzymając się w brzuchu w obawie, że jakiś facet patrzy, poddając się byciu sobą, otwieramy się na niezwykle upojne uczucie, że kobiety szaleją za ufortyfikowaną kobiecą tożsamością, która mówi kobiecie, że może „po prostu być” sobą. Nie możesz dostać więcej Seks w mieście pewny siebie niż to.

Działając w Stepford Wives na różne sposoby, minimalizując siebie, jednocześnie przesadzając, by pogłaskać ego naszego partnera, na dłuższą metę nikomu nie służy. Po pierwsze, jego nieautentyczność jest zniechęcająca, ponieważ wygasza wszelką spontaniczność i potencjał namiętnego zaangażowania w danej chwili. Nie ma nic mniej atrakcyjnego dla kobiety niż odczuwanie presji, by być inną niż jest w rzeczywistości, pozostawiona, by uwierzyć, że „nie wystarczy” lub że jeśli nie zrozumie siebie, może przegrać z jednym z zawsze dostępne kobiety podobne do Barbie, może nawet takie z Corvette i Dream House. Ten ślepy zaułek to taki, w którym wielu z nas znalazło się w takim czy innym punkcie w trakcie poprzednich relacji, wijąc się w naszą najlepszą wersję „bomby”, tak jak nauczyliśmy się ją definiować oczami naszego partnera, w żeby go nie zgubić. Choć odgrywanie tej roli sprawiało nam mdłości, czuliśmy się zmuszeni przez strach przed stratą, by i tak to zrobić.

Oczywiste jest, że kobiety muszą być bardzo ostrożne, ponieważ w naszej podstawowej kobiecej energii możemy być naszym największym wrogiem. Kobiety mają naturalną tendencję do wychowywania, opiekowania się i stawiania innych przed sobą. Jest to wbudowane w nasze DNA: niemowlęta potrzebują matek, a matki potrzebują ich dzieci. W rzeczywistości, w oparciu o najlepsze okoliczności, więź między dzieckiem a matką przekształca się w społeczeństwo wzajemnego podziwu. Głównym biologicznym zadaniem matki od pierwszych chwil życia jest wychowywanie potomstwa. Tak więc, z tą naturalną tendencją żyjącą w nas wszystkich, bez względu na to, czy mamy dzieci, czy nie, musimy uważać na naszą skłonność do oddawania siebie innym ludziom w naszym życiu.

Oddanie siebie, bieganie na pustkowiu, bycie męczennikiem to pewne sposoby na popadnięcie w depresję lub niepokój, odczucie apatycznego dryfowania na boki lub utratę poczucia kierunku w życiu. Wcześniej czy później kobiety uświadamiają sobie, że po prostu „przechodzą przez ruchy” w życiu, a nie żyją prawdziwymi rzeczami, a ciężar fałszywego konstruktu staje się nie do zniesienia. W końcu jak długo można to udawać? Z drugiej strony, jeśli kobiety od samego początku mogą zdecydować się na bycie wiernym sobie (i wszystkim innym), mogą być w stanie uniknąć konfrontacji, której inaczej nie dałoby się uniknąć.

Główna lekcja jest taka: aby kobiety mogły osiągnąć swój w pełni zrealizowany potencjał, muszą nauczyć się być sobą, za wszelką cenę… bez względu na wszystko. Potraktuj to jako kobiece wezwanie do broni! Bądź sobą. Nie robimy nic dobrego, grając siebie mniejszymi niż jesteśmy: potulni, nieskuteczni i żyjąc według przestarzałego poglądu na kobiecość.

Zamiast tego jesteśmy to winni naszym babciom i ich babciom, aby żyć tym życiem „na głos”, być odważnym, być sobą. Jest to dziedzictwo wzmocnionej obecności kobiet i wzajemnych relacji. To cenna pamiątka przekazana nam z biegiem czasu, abyśmy mogli ją chronić i pielęgnować oraz przygotować dla następnych pokoleń kobiet, które czekają, patrzą i uczą się na przykładach, które dajemy.

To po raz pierwszy pojawiło się w Magazyn Ambasador , Detroit w stanie Michigan .