Dzieci potrafią rozbrajać rodziców swoimi niewinnymi uśmiechami i słodkimi komentarzami. Jednak nic nie jest w stanie przygotować cię na gniew rozgniewanego dziecka.

Gniew jest naturalną odpowiedzią na niesprawiedliwość lub frustrację. Dzieci nie rodzą się jednak ze świadomością emocjonalną i kontrolą, więc rodzice muszą pomóc im sobie z tym poradzić. Na szczęście większość dzieci wyrasta z wybuchów i napadów złości w wieku siedmiu lub ośmiu lat. Do tego czasu nauczyli się samokontroli i mogą lepiej wyrażać swoje frustracje.

Są chwile, kiedy gniew dziecka może być oznaką głębszego problemu. Znajomość znaków ostrzegawczych może być pierwszym krokiem do uzyskania odpowiedniej pomocy.

Kiedy powinieneś się martwić? Jak pomóc dziecku radzić sobie z gniewem?

Spis treści

1. Czy to normalne, że moje dziecko jest tak zły?
2. Kiedy gniew jest ekstremalny?
3. Jakie są najczęstsze źródła gniewu?
4. Jak pomóc dziecku przezwyciężyć gniew?
5. Szybkie spojrzenie na terapię behawioralną
6. Dziś możesz zrobić różnicę
7. Czy kara jest właściwa?
8. Ważne rzeczy do zapamiętania jako rodzic
9. Więcej wskazówek, jak radzić sobie z rozzłoszczonym dzieckiem

Czy to normalne, że moje dziecko jest tak zły?

Dzieci mogą się denerwować z różnych powodów. Często wydaje się, że nie powinno to być wielkim problemem, ale dzieci mają duże emocje. Nigdy nie wiadomo, co może je wywołać. Może to być rozlany sok, brakująca zabawka, niewłaściwy rodzaj płatków zbożowych lub dziwne skarpetki. Dzieci będą to komunikować często i na wiele różnych sposobów.

Oto najczęstsze sposoby wyrażania uczuć przez wściekłe dziecko:

• Płacz
• Krzyk
• Kopanie
• Szczypiący
• Wrzeszczał
• Tupiąc
• Popychanie

Dzieci wyrażające się w ten sposób wykazują zachowania typowe dla dzieciństwa i zwykle samokorygują się dzięki wskazówkom i pomocy.^[1]

Czasami sytuacja jest skomplikowana, ponieważ gniew jest objawem poważniejszego problemu. Wymaga to większych wysiłków i ewentualnie pomocy profesjonalisty.

Kiedy gniew jest ekstremalny?

Być może będziesz potrzebować dalszej pomocy, jeśli Twoje dziecko zmaga się z którymkolwiek z poniższych:Reklama

• Mają napady złości i wybuchy, które trwają dłużej niż 7 lub 8 lat.
• Ich gniew zakłóca relacje w domu i przerywa życie rodzinne.
• Dziecko staje się niebezpieczne dla siebie lub innych.
• Dziecko źle się z tym czuje.
• Gniew dziecka powoduje problemy z innymi dziećmi w szkole.
• Częstotliwość i intensywność wybuchów zwiększają się wraz z wiekiem dziecka.

Są to oznaki, że gniew wymknął się spod kontroli i może wskazywać na ukryty problem.^[dwa]

Jakie są najczęstsze źródła gniewu?

Uświadomienie sobie, że Twoje dziecko może mieć problem z gniewem, może być zarówno frustrujące, jak i przerażające. Potrzebujesz odpowiedzi, aby pomóc dziecku. Ta lista nie jest wyczerpująca, ale stanowi dobry punkt wyjścia. Są one powszechne i mogą powodować niewyjaśniony lub skrajny gniew u Twojego dziecka.

1. Destrukcyjne zaburzenie dysregulacji nastroju (DMDD)

To zaburzenie jest stosunkowo nowe, więc nie ma pewności, jak szeroko jest. Są jednak konkretne rzeczy, których należy szukać.^[3]

• Średnio trzy lub więcej ciężkich wybuchów tygodniowo
• Wybuchy trwające co najmniej 12 miesięcy
• Chronicznie drażliwy lub zły nastrój
• Problemy z funkcjonowaniem w wielu środowiskach
• Irytacja jest nieproporcjonalna do sytuacji, ekstremalna jak na to, co można by uznać za normalne w tym wieku

DMDD najczęściej diagnozuje się w wieku od sześciu do dziesięciu lat.

2. ADHD

Dzieci z ADHD mogą częściej zmagać się z gniewem. Są bardziej wrażliwi i impulsywni, co sprawia, że ​​ich emocje są trudniejsze do kontrolowania. Frustracje ze szkoły lub innych dzieci mogą się kumulować i sprawić, że wybuch będzie wydawał się nagły i nieodpowiedni. Może być im trudno zwolnić umysłowo i fizycznie, a jeszcze trudniej to zrobić, gdy jest się pod presją lub stresem.^[4]

3. Zaburzenia ze spektrum autyzmu (ASD)

Agresja jest częstym objawem ASD i często przybiera formę samookaleczeń, napadów złości, impulsywności i irracjonalnych nastrojów. Dzieci ze spektrum mają trudności z interakcjami społecznymi i granicami.^[5]

4. Środowisko

Dziecko zmagające się z traumą lub niezdrowym środowiskiem będzie bardziej skłonne do działania agresywnego. Rodzicom może być trudno to przyznać, ale czasami dzieci uczą się gniewu w domu. A może mają do czynienia z czymś traumatycznym. Ważne jest, aby zidentyfikować problem i pracować jako rodzina, aby go naprawić. Lepiej wcześnie sięgnąć po pomoc, aby można było wyrobić dobre nawyki.

Jak pomóc dziecku przezwyciężyć gniew?

Możesz zapytać, co teraz? Przy tak dużej ilości dostępnych informacji może być trudno ustalić, co jest najlepsze dla Twojej rodziny i radzenia sobie z rozzłoszczonym dzieckiem. Napady złości mogą być uciążliwe i trudne do opanowania, nawet jeśli trwają tylko kilka lat.

Jeśli u Twojego dziecka zdiagnozowano zaburzenie, możesz odczuwać mieszankę smutku i ulgi. Proces może być przytłaczający. Często oznacza to dokonywanie dużych zmian w życiu w miarę dostosowywania się rodziny. Odnalezienie nowej normy może zająć trochę czasu.Reklama

Dobrą wiadomością jest to, że znalezienie odpowiedzi i poznanie tego, z czym się zmagasz, może pomóc Ci iść naprzód. Te pierwsze kroki są dobre, ponieważ wiesz, że zmierzasz we właściwym kierunku.

Na szczęście istnieje wiele sposobów, dzięki którym dziecko może nauczyć się umiejętności radzenia sobie z gniewem. Z czasem i poświęceniem Twoje dziecko może nauczyć się konkretnych technik, które pomogą przetwarzać emocje. Jakie są niektóre z tych metod?

1. Regulacja emocji

Regulacja emocji to umiejętność monitorowania, kiedy i jak odczuwasz emocje oraz wiedza, co z nimi zrobić. Jest to kamień milowy w rozwoju dziecka, a rodzice odgrywają kluczową rolę. W jaki sposób?

Imitacja to najlepszy sposób, aby dzieci nauczyły się regulować swoje emocje. Dzieci uczą się regulacji emocji, obserwując otoczenie. Możesz pokazać swojemu rozzłoszczonemu dziecku, jak radzić sobie z uczuciami, będąc dobrym wzorem do naśladowania.^[6]

Zachowanie spokoju w ferworze może być trudne. Oto kilka wskazówek, jak zapanować nad gniewem:^[7]

• Pomysl zanim cos powiesz.
• Ćwiczenie.
• Zrób sobie przerwę.
• Wyraź siebie po uspokojeniu.
• Nie atakuj ani nie krytykuj innych.
• Używaj humoru, aby złagodzić konflikt.
• Szukaj rozwiązań zamiast skupiać się na problemie.
• Wiedz, kiedy szukać pomocy.

2. Strategie komunikacji

Skuteczna komunikacja jest kluczem do relacji. Dzieci mają trudności ze znalezieniem odpowiednich słów, aby przekazać to, co myślą.

Możesz pomóc dziecku nauczyć się dobrych umiejętności komunikacyjnych poprzez:

• Nauczenie dziecka różnych słów, których można użyć do wyrażania różnych emocji
• Umożliwienie dziecku opisania swoich emocji poprzez zadawanie pytań

3. Rozwiązywanie konfliktów

Umiejętność rozwiązywania konfliktów jest nieocenioną umiejętnością. Dzieci mogą zacząć uczyć się tego w młodym wieku. Szukaj okazji, aby nauczyć dziecko, jak radzić sobie w tych stresujących sytuacjach.

Jednym z przykładów może być usłyszenie kłótni. Przystąp do kierowania procesem, ale uważaj, aby nie udzielać odpowiedzi. Posłuchaj obu stron historii i daj każdej osobie szansę na znalezienie rozwiązania. Innym sposobem jest próba przekształcenia go w grę, która sprawi, że będzie niezapomniana i zabawna, co może pomóc twojemu wściekłemu dziecku się uspokoić.Reklama

4. Metoda Stoplight

Ta metoda pomaga rozzłoszczonemu dziecku nauczyć się samodzielnego uspokajania. Ćwicz to, gdy są zrelaksowani, aby mogli zapamiętać proces, gdy są zestresowani.

1. Niech Twoje dziecko zamknie oczy i wyobraź sobie światło stopu.
2. Kiedy światło jest czerwone, weź trzy głębokie oddechy i pomyśl o czymś relaksującym.
3. Kiedy światło zmieni kolor na żółty, czas ocenić problem. Pomyśl o dwóch sposobach rozwiązania problemu. Czy potrzebuje pomocy osoby dorosłej?
4. Gdy kontrolka zmieni kolor na zielony, czas wypróbować jedno z rozwiązań.

Ta gra wizualizacyjna pomaga budować wzorce niezbędne do przemyślenia problemu.^[8]

5. Ćwiczenia

Ćwiczenia to świetny sposób na zmniejszenie stresu, zwiększenie koncentracji i ogólne wzmocnienie. Jest jednak jeszcze jeden powód, aby rozważyć umieszczenie go na liście zabiegów. Jeśli Twoje dziecko ma nadwagę, ćwiczenia aerobowe mogą być skutecznym sposobem na zmniejszenie złości i agresji.^[9]

Szybkie spojrzenie na terapię behawioralną

Dla dzieci zmagających się z innymi zaburzeniami powyższe metody mogą nie wystarczyć. Chociaż może to zniechęcać, istnieje wiele dostępnych pomocy. Przy odrobinie dodatkowej pomocy Twoje dziecko również może mieć kontrolę emocjonalną.

Jakie inne zabiegi są dostępne? Czego możesz się spodziewać dalej?

1. Terapia Poznawczo-Behawioralna (CBT)

Terapeuta wykonuje tego typu leczenie. Celem jest, aby dziecko rozpoznało swoje myśli i uczucia i zmieniło te, które negatywnie wpływają na zachowanie. Rozpoznając wzorce i reakcje, rozgniewane dziecko może nauczyć się reagować inaczej.^[10]

2. Szkolenie w zakresie zarządzania rodzicami (PMT) w zakresie terapii behawioralnej

Jest to podobne do CBT, ale uczy rodziców, jak pozytywnie reagować na swoje dziecko. Nacisk kładziony jest na pozytywne wzmocnienie , co jest również świetnym sposobem na budowanie relacji rodzic-dziecko.

Co ciekawe, terapia ta obejmuje niektóre z wcześniej wymienionych metod. Dzieci są uczone regulacji emocji i CBT, podczas gdy rodzice skupiają się na byciu dobrym wzorem do naśladowania.

Istnieją inne kluczowe elementy, takie jak:Reklama

• Edukacja
• Pozytywne wzmocnienie
• Ignorowanie negatywnych zachowań
• Nagrody
• Ustal standardy
• Przyzwolenie na konsekwencje

Dziś możesz zrobić różnicę

Masz listę zabiegów, ale jak się je stosuje? Jak to wygląda w życiu codziennym? Możesz zacząć już dziś, ucząc swoje dziecko:

• Narzucony sobie czas ochłody (SICOT): dzieci zamykają oczy, kładą głowę na biurku lub w dłoniach i skupiają się na wyciszeniu.
• Sam gniew nie jest zły. Wszyscy się denerwują.
• Co dzieje się z twoim ciałem, kiedy się złościsz?
• Jak myśli wpływają na nasze działania
• Techniki samouspokajania, takie jak liczenie do tyłu, ćwiczenia oddechowe, rozluźnienie mięśni twarzy i szyi oraz rozluźnienie pięści
• Samoświadomość i wyzwalacze
• Słowa kluczowe, takie jak: jestem sfrustrowany/zły/zirytowany, ponieważ… oddycham spokojnie.

Czy kara jest właściwa?

Byłoby miło, gdyby istniało trwałe rozwiązanie, a rozzłoszczone dziecko nigdy więcej nie było problemem. Oczywiście tak nie jest, a Twoje dziecko nadal będzie popełniać błędy. Nawet dorośli czasami nie radzą sobie dobrze ze swoim gniewem, bez względu na to, jak zwykle mają dobre intencje.

Będziesz musiał zdecydować, kiedy i jaka kara jest konieczna. Pamiętaj, że czasami kara może przynieść odwrotny skutek.

Oto kilka sposobów, aby upewnić się, że wywierasz pozytywny wpływ, niezależnie od wybranej trasy:^{[jedenaście]}

• Bądź zmotywowany chęcią pomocy.
• Pokaż dziecku, że jego uczucia są ważne.
• Podaj przykłady akceptowalnych sposobów radzenia sobie z sytuacją.
• Używaj wielu pozytywnych wzmocnień i chwal ich, gdy dobrze radzą sobie z sytuacją.
• Jeśli to możliwe, unikaj kuszących lub niepokojących okoliczności.
• Używaj uwagi, uczucia i dotyku, aby budować swoje dziecko.
• Nie poniżaj dziecka. Zamiast tego skup się na mocnych stronach.
• Ustaw jasne granice. Miej domowe zasady, których wszyscy powinni przestrzegać.

Ważne rzeczy do zapamiętania jako rodzic

Pamiętaj, kochasz swoje dziecko bardziej niż kogokolwiek innego. Chcesz, aby Twoje dziecko odniosło sukces i żyło zdrowo. Bądź pozytywnym wzorem do naśladowania i okazuj cierpliwość, gdy Twoje dziecko kieruje emocjami. Niezależnie od nasilenia gniewu, możesz pomóc swojemu rozgniewanemu dziecku osiągnąć realistyczne cele, a pomoc jest zawsze dostępna, gdy jej potrzebujesz.

Wiedza to połowa sukcesu, więc uzbrój się w wiedzę. Będziesz lepiej przygotowany, bardziej pewny siebie i lepiej znosisz burze.

Więcej wskazówek, jak radzić sobie z rozzłoszczonym dzieckiem

• Jak uczyć dziecko o emocjach i uczuciach
• Przewodnik eksperta dotyczący radzenia sobie z napadami złości u małych dzieci
• Jak pomóc dziecku w problemach z zachowaniem

Wyróżnione zdjęcie kredytowe: Alexander Dummer przez unsplash.com

Odniesienie