Każdy, kto kiedykolwiek czuł miłość do drugiego, może docenić ironię tego pytania. Znamy subiektywne odczucie… Kocham, mam to ciepłe uczucie, chcę dotykać, być blisko, być trzymanym, przytulać, pieścić, być pieszczonym. Chcę się śmiać, dzielić się, być z tą osobą, którą kocham. Ale… czy miłość można zdefiniować? A jeśli tak, to w jaki sposób? Robert Firestone, Ell W. i Joyce Catlett zajęli się tym pytaniem w swojej książce w sposób bezpośredni: Seks i miłość w związkach intymnych .

„W opinii autorów zachowania, które pasują do opisu relacji miłosnej, są wyrazem uczucia, zarówno fizycznego, jak i emocjonalnego; chęć zaoferowania partnerowi przyjemności i satysfakcji; czułość, współczucie i wrażliwość na potrzeby drugiego; pragnienie wspólnych zajęć i zajęć; odpowiedni poziom dzielenia się posiadanym dobytkiem; ciągła, szczera wymiana osobistych uczuć; oraz proces oferowania troski, pocieszenia i zewnętrznej pomocy dla aspiracji obiektu miłości.

„Miłość obejmuje uczucie do drugiego człowieka, które wykracza poza samolubne lub egocentryczne zainteresowanie obiektem. Jako taka, miłość pielęgnuje i ma pozytywny wpływ na samoocenę i dobre samopoczucie każdej osoby. Miłość jest prawdą i nigdy nie zawiera oszustwa, ponieważ wprowadzanie innej osoby w błąd niszczy jej poczucie rzeczywistości, a zatem jest poważnym naruszeniem praw człowieka, które niekorzystnie wpływa na zdrowie psychiczne”.

Aby jeszcze bardziej zilustrować, przedstawiają obraz tego, czym jest miłość nie : „Miłość nie jest samolubna, zaborcza, wymagająca ani nie jest prawem własności do drugiego człowieka. Miłość nigdy nie jest uległością ani dominacją, emocjonalnym przymusem ani manipulacją. Miłość nie jest desperacką próbą zaprzeczenia samotności lub poszukiwaniem bezpieczeństwa, które wiele par przejawia w pragnieniu pojednania tożsamości”.

Aby dokładniej zbadać to złożone i pożądane zjawisko, kliknij tutaj .